1 Kaj en sabato li iris tra la grenkampoj, kaj liaj disĉiploj deŝiris la spikojn, kaj manĝis, frotante ilin en la manoj.

2 Sed iuj el la Fariseoj diris:Kial vi faras tion, kion fari en sabato ne estas permesate?

3 Kaj Jesuo, respondante al ili, diris:Ĉu vi eĉ ne legis, kion faris David, kiam malsatis li kaj liaj kunuloj?

4 ke li eniris en la domon de Dio, kaj prenis kaj manĝis kaj donis ankaŭ al siaj kunuloj la panojn de propono, kiujn manĝi ne estas permesate, krom nur al la pastroj?

5 Kaj li diris al ili:La Filo de homo estas sinjoro de la sabato.

6 Kaj en alia sabato li eniris en la sinagogon kaj instruadis; kaj tie estis viro, kies dekstra mano estis velkinta.

7 Kaj la skribistoj kaj Fariseoj observis lin atente, ĉu li sanigos en la sabato, por ke ili trovu, kiel lin akuzi.

8 Sed li sciis iliajn pensojn, kaj li diris al la viro, kiu havis la manon velkintan:Leviĝu, kaj stariĝu en la mezo. Kaj li leviĝis kaj stariĝis.

9 Kaj Jesuo diris al ili:Mi vin demandas:ĉu estas permesate bonfari en sabato, aŭ malbonfari? Savi vivon, al ĝin pereigi?

10 Kaj ĉirkaŭrigardinte ĉiujn, li diris al li:Etendu vian manon. Kaj li tion faris, kaj lia mano resaniĝis.

11 Sed ili pleniĝis de frenezo, kaj interparoladis inter si, kion ili faru al Jesuo.

12 Kaj en tiuj tagoj li foriris sur la monton, por preĝi; kaj li pasigis la tutan nokton en preĝado al Dio.

13 Kaj kiam tagiĝis, li alvokis siajn disĉiplojn, kaj elektis el ili dek du, kiujn li ankaŭ nomis apostoloj:

14 Simonon, kiun li ankaŭ nomis Petro, kaj Andreon, lian fraton, kaj Jakobon kaj Johanon kaj Filipon kaj Bartolomeon

15 kaj Mateon kaj Tomason, kaj Jakobon, filon de Alfeo, kaj Simonon, nomatan Fervorulo,

16 kaj Judason de Jakobo, kaj Judason Iskariotan, kiu fariĝis perfidulo.

17 Kaj li malsupreniris kun ili, kaj staris sur ebena loko, kaj granda amaso de liaj disĉiploj, kaj granda nombro de la popolo el la tuta Judujo kaj Jerusalem, kaj el la marbordo de Tiro kaj Cidon, kiuj alvenis, por aŭskulti lin kaj saniĝi je siaj malsanoj;

18 kaj tiuj, kiuj estis turmentataj de malpuraj spiritoj, estis sanigitaj.

19 Kaj la tuta homamaso volis tuŝi lin, ĉar potenco eliris el li kaj sanigis ĉiujn.

20 Kaj li levis siajn okulojn al siaj disĉiploj, kaj diris:Feliĉaj estas vi malriĉuloj, ĉar via estas la regno de Dio.

21 Feliĉaj estas vi, kiuj nun malsatas, ĉar vi satiĝos. Feliĉaj estas vi, kiuj nun ploras, ĉar vi ridos.

22 Feliĉaj vi estas, kiam oni vin malamos kaj vin izolos kaj vin riproĉos, kaj elĵetos vian nomon kial malbonan, pro la Filo de homo.

23 Ĝoju en tiu tago, kaj pro ĝojo saltu, ĉar jen via rekompenco estas granda en la ĉielo; ĉar tiel same faris iliaj patroj kontraŭ la profetoj.

24 Sed ve al vi riĉuloj! ĉar vi jam ricevis vian konsolon.

25 Ve al vi satigitaj! ĉar vi malsatos. Ve al vi, kiuj nun ridas! ĉar vi malĝojos kaj ploros.

26 Ve, kiam ĉiuj homoj parolos bone pri vi! ĉar tiel same faris iliaj patroj al la falsaj profetoj.

27 Sed mi diras al vi, kiuj aŭdas:Amu viajn malamikojn, faru bonon al viaj malamantoj;

28 benu tiujn, kiuj vin malbenas; preĝu por tiuj, kiuj kun insulto vin atakas.

29 Al tiu, kiu frapas vin sur la vango, prezentu ankaŭ la alian; kaj de tiu, kiu prenas vian mantelon, ne detenu vian tunikon.

30 Donu al ĉiu, kiu petas de vi; kaj de tiu, kiu forprenas viajn posedaĵojn, ne repostulu ilin.

31 Kaj kiel vi volas, ke la homoj faru al vi, faru ankaŭ al ili tiel same.

32 Kaj se vi amas tiujn, kiuj amas vin, kian dankon vi havas? ĉar eĉ la pekuloj amas tiujn, kiuj ilin amas.

33 Kaj se vi bonfaras al viaj bonfarantoj, kian dankon vi havas? ĉar eĉ la pekuloj tiel same faras.

34 Kaj se vi pruntas al tiuj, de kiuj vi esperas ricevi, kian dankon vi havas? eĉ pekuloj pruntas al pekuloj, por egale rericevi.

35 Sed amu viajn malamikojn, kaj bonfaru, kaj pruntedonu, pri neniu perdante esperon; kaj via rekompenco estos granda, kaj vi estos filoj de la Plejalta; ĉar Li estas bona al la nedankemuloj kaj malbonuloj.

36 Estu kompatemaj, kiel via Patro estas kompatema.

37 Kaj ne juĝu, kaj vi ne estos juĝitaj; kaj ne kondamnu, kaj vi ne estos kondamnitaj; liberigu, kaj vi estos liberigitaj;

38 donu, kaj estos donite al vi; bonan mezuron, premitan, kunskuitan, superfluantan, oni donos en vian sinon. Ĉar per kia mezuro vi mezuras, per tia oni remezuros al vi.

39 Kaj li parolis ankaŭ al ili parabolon:Ĉu blindulo povas gvidi blindulon? ĉu ne falos ambaŭ en fosaĵon?

40 Disĉiplo ne estas super sia instruisto; sed perfektigite, ĉiu estos kiel lia instruisto.

41 Kaj kial vi rigardas la lignereton, kiu estas en la okulo de via frato, kaj ne pripensas la trabon, kiu estas en via propra okulo?

42 Kiel vi povas diri al via frato:Frato, lasu min eltiri la lignereton, kiu estas en via okulo; dum vi ne pripensas la trabon en via propra okulo? Hipokritulo! eltiru unue la trabon el via okulo, kaj tiam vi klare vidos, por eltiri la lignereton, kiu estas en la okulo de via frato.

43 Ĉar ne ekzistas bona arbo, kiu donas putran frukton; nek putra arbo, kiu donas bonan frukton.

44 Ĉar ĉiu arbo estas konata per sia propra frukto. Ĉar el dornarbetoj oni ne kolektas figojn, nek el rubusujo oni rikoltas vinberojn.

45 Bona homo el la bona trezorejo de sia koro liveras bonon, kaj malbona homo el la malbona trezorejo liveras malbonon; ĉar el la abundo de la koro parolas lia buŝo.

46 Kaj kial vi min vokas:Sinjoro, Sinjoro; kaj ne faras tion, kion mi diras?

47 Pri ĉiu, kiu venas al mi, kaj aŭdas miajn parolojn, kaj plenumas ilin, mi montros al vi, al kiu li similas:

48 li similas al viro, kiu, konstruante domon, fosis kaj profunde kavigis, kaj metis fundamenton sur la roko; kaj kiam okazis inundo, la rivero sin ĵetis kontraŭ tiun domon, kaj ne povis ĝin ŝanceli; ĉar ĝi estis bone konstruita.

49 Sed tiu, kiu aŭdas kaj ne plenumas, similas al viro, kiu konstruis sur la tero sen fundamento domon; kontraŭ kiun la rivero sin ĵetis, kaj ĝi tuj enfalis, kaj la ruino de tiu domo estis granda.

1 有一个安息日， 耶稣从麦田经过， 他的门徒摘了麦穗， 用手搓着吃。

2 有几个法利赛人说： "你们为什么作安息日不可作的事呢？"

3 耶稣回答： "大卫和跟他在一起的人， 在饥饿的时候所作的， 你们没有念过吗？

4 他不是进了 神的殿， 吃了陈设饼， 也给跟他在一起的人吃吗？这饼除了祭司以外， 别的人是不可以吃的。"

5 他又对他们说： "人子是安息日的主。"

6 另一个安息日， 耶稣进入会堂教导人， 在那里有一个人， 右手枯干，

7 经学家和法利赛人要看他会不会在安息日治病， 好找把柄控告他。

8 耶稣知道他们的意念， 就对那一只手枯干了的人说： "起来， 站在当中！ "那人就起来站着。

9 耶稣对他们说： "我问你们： 在安息日哪一样是可以作的呢： 作好事还是坏事？救命还是害命？"

10 他环视周围所有的人， 就对那人说： "伸出你的手来！ "他把手一伸， 手就复原了。

11 他们却大怒， 彼此商议怎样对付耶稣。

12 在那些日子， 有一次耶稣出去到山上祷告， 整夜祷告 神。

13 天亮以后， 他把门徒叫来， 从他们中间挑选了十二个人， 称他们为使徒，

14 就是西门（又给他起名叫彼得）， 和他弟弟安得烈， 以及雅各、约翰、腓力、巴多罗迈、

15 马太、多马、亚勒腓的儿子雅各、称为激进派的西门、

16 雅各的儿子犹大， 和出卖主的加略人犹大。

17 耶稣和他们下了山， 站在平地上， 有一大群门徒同他在一起， 又有一大批从犹太全地、耶路撒冷和推罗、西顿海边来的人。

18 他们要听他讲道， 也要他们的疾病得医好。还有一些被污灵缠扰的也痊愈了。

19 群众都设法摸他， 因为有能力从他身上出来， 治好众人。

20 耶稣抬头看着门徒， 说： "贫穷的人有福了， 因为 神的国是你们的。

21 饥饿的人有福了， 因为你们要得饱足。哀哭的人有福了， 因为你们将要喜乐。

22 世人为人子的缘故憎恨你们、排斥你们、辱骂你们， 弃绝你们的名好像弃绝恶物， 你们就有福了。

23 那时你们应该欢喜跳跃， 因为你们在天上的赏赐是大的， 他们的祖先对待先知也是这样。

24 "然而你们富有的人有祸了， 因为你们已经得了你们的安慰。

25 你们饱足的人有祸了， 因为你们将要饥饿。你们喜乐的人有祸了， 因为你们将要痛哭。

26 人都说你们好的时候， 你们就有祸了， 因为你们的祖先对待假先知也是这样。

27 "只是我告诉你们听道的人： 当爱你们的仇敌， 善待恨你们的人。

28 咒诅你们的， 要为他们祝福， 凌辱你们的， 要为他们祷告。

29 有人打你一边的脸， 把另一边也转给他打； 有人拿你的外衣， 连内衣也让他拿去。

30 向你求的， 就给他； 有人拿去你的东西， 不用再要回来。

31 你们愿意人怎样待你们， 你们就应当怎样待人。

32 如果单爱那些爱你们的人， 那有什么好处呢？罪人也爱那些爱他们的人。

33 如果只善待那些善待你们的人， 那有什么好处呢？罪人也会这样行。

34 如果借给人， 又指望向人收回， 那有什么好处呢？罪人也借给罪人， 要如数收回。

35 你们要爱仇敌， 善待他们； 借出去， 不要指望偿还； 这样你们的赏赐就大了， 你们也必作至高者的儿子， 因为 神自己也宽待忘恩的和恶人。

36 你们要仁慈像你们的父仁慈一样。

37 "你们不要判断人， 就必不受判断； 不要定人的罪， 就必不被定罪； 要饶恕人， 就必蒙饶恕；

38 要给人， 就必有给你们的； 并且要用十足的升斗， 连按带摇， 上尖下流地倒在你们怀里； 因为你们用什么升斗量给人， 就必用什么升斗量给你们。"

39 耶稣又用比喻对他们说： "瞎子怎能给瞎子领路呢？两个人不都要掉在坑里吗？

40 学生不能胜过老师， 所有学成的， 不过和老师一样。

41 为什么看得见你弟兄眼中的木屑， 却想不到自己眼中的梁木呢？

42 你不看见自己眼中的梁木， 怎能对你弟兄说： ‘弟兄， 容我除去你眼中的木屑’呢？伪君子啊！ 先去掉自己眼中的梁木， 才能看得清楚， 好去掉弟兄眼中的木屑。

43 "因为好树不能结坏果子， 坏树不能结好果子。

44 凭着果子就可以认出树来。人不能从荆棘上采无花果， 也不能从蒺藜里摘葡萄。

45 良善的人从心中所存的良善发出良善， 邪恶的人从心中所存的邪恶发出邪恶； 因为心中所充满的， 口里就说出来。

46 "你们为什么称呼我‘主啊！ 主啊！ ’却不遵行我的吩咐呢？

47 每一个到我跟前， 听我的话并且去行的， 我要指示你们他像什么人。

48 他像一个人建造房屋， 挖深了地， 把根基建在磐石上。大水泛滥的时候， 急流冲击那房屋， 不能使它动摇， 因为它建造得好。

49 但那听见而不遵行的， 就像人在地上建屋， 没有根基， 急流一冲， 就立刻倒塌， 毁坏得很厉害。"