1 Kaj kiam li eniris en sabato en la domon de unu reganto de la Fariseoj, por manĝi panon, ili lin observis.

2 Kaj jen antaŭ li estis unu hidropsulo.

3 Kaj respondante, Jesuo parolis al la leĝistoj kaj la Fariseoj, kaj diris:Ĉu estas permesate sanigi en sabato, aŭ ne?

4 Sed ili silentis. Kaj li prenis lin kaj sanigis lin, kaj forliberigis lin.

5 Kaj li diris al ili:Kiu el vi havos azenon aŭ bovon, falintan en puton, kaj ne tuj eltiros ĝin en sabata tago?

6 Kaj ili ne povis respondi al tio.

7 Kaj li parolis parabolon al la invititoj, vidinte, kiel ili elektas la ĉefajn sidlokojn; li diris al ili:

8 Kiam vi estas invitita de iu al edziĝa festo, ne sidiĝu en la ĉefa loko, por ke ne okazu, ke iu, pli honorinda ol vi, estas de li invitita;

9 kaj tiu, kiu invitis vin kaj lin, venos, kaj diros al vi:Cedu lokon al ĉi tiu; kaj tiam vi komencos kun honto preni la lastan lokon.

10 Sed kiam vi estas invitita, iru kaj sidiĝu en la lasta loko; kaj tiel, kiam venos tiu, kiu vin invitis, li diros al vi:Amiko, iru pli alten; tiam vi havos honoron antaŭ ĉiuj, kiuj sidas kun vi.

11 Ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita, kaj kiu sin humiligas, tiu estos altigita.

12 Kaj li diris al tiu, kiu lin invitis:Kiam vi faras tagmanĝon aŭ vespermanĝon, ne voku viajn amikojn, nek viajn fratojn, nek viajn parencojn, nek viajn riĉajn najbarojn, por ke ne okazu, ke ili ankaŭ invitos vin, kaj vi ricevos rekompencon.

13 Sed kiam vi faras festenon, invitu malriĉulojn, kriplulojn, lamulojn, blindulojn;

14 kaj vi estos feliĉa, ĉar ili ne povas rekompenci vin, sed vi rekompenciĝos en la releviĝo de la justuloj.

15 Kaj aŭdinte tion, unu el la kunsidantoj diris al li:Feliĉa estas tiu, kiu manĝos panon en la regno de Dio.

16 Sed li diris al li:Unu viro faris grandan vespermanĝon, kaj invitis multajn;

17 kaj en la horo de la festeno li elsendis sian serviston, por diri al la invititoj:Venu, ĉar ĉio estas jam preta.

18 Kaj ĉiuj tiel same komencis peti pri indulgo. La unua diris al li:Mi aĉetis kampon, kaj mi nepre devas eliri, por ĝin vidi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

19 Alia diris:Mi aĉetis kvin jugojn da bovoj, kaj mi iras, por ilin provi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

20 Kaj alia diris:Mi edziĝis kun edzino, kaj tial mi ne povas veni.

21 Kaj la servisto revenis, kaj rakontis tion al sia mastro. Tiam ekkoleris la mastro, kaj diris al sia servisto:Eliru rapide sur la stratojn kaj irejojn de la urbo, kaj alkonduku ĉi tien la malriĉulojn kaj kriplulojn kaj blindulojn kaj lamulojn.

22 Kaj la servisto diris:Sinjoro, estas farita tio, kion vi ordonis, kaj ankoraŭ estas loko.

23 Kaj la sinjoro diris al la servisto:Eliru sur la vojojn kaj kamplimojn, kaj devigu ilin enveni, por ke mia domo pleniĝu.

24 Ĉar mi diras al vi, ke neniu el tiuj viroj invititaj gustumos mian vespermanĝon.

25 Kaj grandaj homamasoj iris kun li, kaj li sin turnis, kaj diris al ili:

26 Se iu venas al mi, kaj ne malamas sian patron kaj sian patrinon kaj sian edzinon kaj siajn infanojn kaj fratojn kaj fratinojn, kaj eĉ ankaŭ sian vivon, li ne povas esti mia disĉiplo.

27 Kiu ne portas sian krucon kaj ne sekvas min, tiu ne povas esti mia disĉiplo.

28 Ĉar kiu el vi, dezirante konstrui turon, unue ne sidiĝas, por kalkuli la koston, ĉu li havas sufiĉe, por fini ĝin?

29 Por ke, kiam li metis la fundamenton kaj ne povas ĝin fini, ĉiuj vidantoj ne komencu moki lin,

30 dirante:Ĉi tiu homo komencis konstrui, sed ne povis fini.

31 Kaj kiu reĝo, ekirante, por renkonti en batalo alian reĝon, unue ne sidiĝos, por konsiliĝi, ĉu li povas kun dek mil renkonti tiun, kiu venas kontraŭ li kun dudek mil?

32 Aŭ alie, dum la alia estas tre malproksime, li alsendas ambasadorojn kaj demandas pri paco.

33 Kiu do el vi ne forlasas ĉiujn siajn posedaĵojn, tiu ne povas esti mia disĉiplo.

34 Salo do estas bona, sed se eĉ la salo sengustiĝis, per kio ĝi estos spicata?

35 Ĝi taŭgas nek por la tero nek por sterkejo; oni ĝin forĵetas. Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.

1 在安息日， 耶稣进了一个法利赛人领袖的家里吃饭， 众人都在窥探他。

2 正好在他面前有一个患水臌病的人；

3 耶稣对律法师和法利赛人说： "在安息日治病， 可以不可以呢？"

4 他们却不出声。耶稣扶着病人， 治好他， 叫他走了，

5 就对他们说： "你们中间谁的儿子或牛在安息日掉在井里， 不立刻把他拉上来呢？"

6 他们不能回答这些话。

7 耶稣看见被邀请的客人选择高位， 就用比喻对他们说：

8 "你被邀请参加婚筵的时候， 不要自己坐在高位上， 恐怕有比你更尊贵的客人也被请来；

9 那请你又请他的人过来对你说： ‘请你让位给这个人。’那时你就惭愧地退居末位了。

10 你被邀请的时候， 要坐在末位上， 等请你的人过来对你说： ‘朋友， 请上座。’那时你在同席的人面前才有光彩。

11 因为凡高抬自己的， 必要降卑； 自己谦卑的， 必要升高。"

12 耶稣又对邀请他的人说： "你设午餐或晚宴， 不要请你的朋友、弟兄、亲戚或富裕的邻舍， 恐怕他又回请你， 你就得了报答。

13 你摆筵席的时候， 总要邀请那贫穷的、残废的、瘸腿的、瞎眼的，

14 那你就有福了。因为他们没有什么可以报答你， 义人复活的时候， 你必定得着报答。"

15 一起吃饭的人中有一个， 听了这些话， 就对耶稣说： "在 神的国里吃饭的人有福了。"

16 耶稣对他说： "有一个人大摆筵席， 请了许多客人。

17 到了开席的时候， 他打发仆人去对所请的人说： ‘请来吧！ 样样都准备好了。’

18 众人一致推辞， 头一个说： ‘我买了一块地， 不得不去看一看， 请原谅我。’

19 另一个说： ‘我买了五对牛， 要去试一试， 请原谅我。’

20 又一个说： ‘我刚结了婚， 不能去。’

21 仆人回来把这些事告诉他主人， 家主就发怒， 对仆人说： ‘快到城里大街小巷去， 把贫穷的、残废的、瞎眼的、瘸腿的， 都领到这里来。’

22 仆人说： ‘主啊， 你所吩咐的已经办了， 还有空位。’

23 主人就对仆人说： ‘你出去到路边篱畔， 勉强人进来， 好把我的屋子坐满。

24 我告诉你们， 先前请的那些人， 一个也不得尝我的筵席。’"

25 有许多人与耶稣同行， 他转身对他们说：

26 "如果有人到我这里来， 爱我不超过爱（"爱我不超过爱"原文作"不恨"）自己的父母、妻子、儿女、兄弟、姊妹， 甚至自己的性命， 就不能作我的门徒。

27 凡不背着自己的十字架跟随我的， 也不能作我的门徒。

28 你们当中有谁要盖一座楼， 不先坐下计算费用， 能不能盖成呢？

29 恐怕安了地基， 而不能完成， 所有看见的人都讥笑他，

30 说： ‘这个人开了工， 却不能完工。’

31 或者一个王去和别的王打仗， 哪有不先坐下想想， 能否用一万兵去抵抗那领两万来攻打他的呢？

32 如果不能， 就该趁对方还远的时候， 派使者去谈判和平的条件。

33 这样， 你们中间不论谁， 如果不撇下一切所有的， 就不能作我的门徒。

34 "盐本来是好的， 但如果失了味， 怎能使它再咸呢？

35 或用在田里， 或放在粪里， 都不合适； 只好扔在外面。有耳可听的， 就应当听。"