1 Kaj la unuan tagon de la semajno, ĉe frua tagiĝo, ili venis al la tombo, alportante la aromaĵojn, kiujn ili preparis.

2 Kaj ili trovis la ŝtonon derulita for de la tombo.

3 Kaj enirinte, ili ne trovis la korpon de la Sinjoro Jesuo.

4 Kaj dum ili embarasiĝis pri tio, jen apud ili staris du viroj en brilaj vestoj;

5 kaj dum ili timis kaj kliniĝis vizaĝaltere, tiuj demandis ilin:Kial vi serĉas la vivanton inter la mortintoj?

6 Li ne estas ĉi tie, sed leviĝis; memoru, kiamaniere li parolis al vi, kiam li estis ankoraŭ en Galileo,

7 dirante, ke la Filo de homo devas esti transdonita en la manojn de pekuloj kaj esti krucumita, kaj la trian tagon releviĝi.

8 Kaj ili rememoris liajn vortojn;

9 kaj reveninte de la tombo, ili rakontis ĉion tion al la dek unu kaj al ĉiuj ceteraj.

10 Kaj ili estis Maria Magdalena, kaj Joana, kaj Maria, la patrino de Jakobo; kaj la ceteraj virinoj kun ili rakontis tion al la apostoloj.

11 Kaj tiuj vortoj ŝajnis al ili kiel babilado, kaj ili ne kredis al la virinoj.

12 Sed Petro leviĝis kaj kuris al la tombo, kaj kliniĝinte, vidis la tolaĵojn solajn, kaj li foriris, mirante en si pri tio, kio okazis.

13 Kaj jen du el ili iris en tiu sama tago al vilaĝo nomata Emaus, kiu estas malproksime de Jerusalem sesdek stadiojn.

14 Kaj ili interparolis inter si pri ĉio tio, kio okazis.

15 Kaj dum ili interparolis kaj diskutis inter si, Jesuo mem alproksimiĝis kaj iris kun ili.

16 Sed iliaj okuloj estis malhelpataj tiel, ke ili lin ne rekonis.

17 Kaj li diris al ili:Kiaj vortoj estas tiuj, kiujn vi interŝanĝas, dum vi iras? Kaj ili haltis, kun malgaja mieno.

18 Kaj unu el ili, nomata Kleopas, responde diris al li:Ĉu nur vi sola loĝas en Jerusalem, kaj ne scias tion, kio tie okazis en ĉi tiuj tagoj?

19 Kaj li diris al ili:Kion? Kaj ili diris al li:Pri Jesuo, la Nazaretano, kiu estis profeto potenca age kaj parole antaŭ Dio kaj la tuta popolo;

20 kaj kiel la ĉefpastroj kaj niaj regantoj transdonis lin por kondamno al morto, kaj lin krucumis.

21 Sed ni esperis, ke li estas tiu, kiu elaĉetos Izraelon. Kaj plie, krom ĉio tio, hodiaŭ estas jam la tria tago, de kiam tio okazis.

22 Ankaŭ mirigis nin iuj virinoj el inter ni, kiuj estis frumatene apud la tombo,

23 kaj ne trovinte lian korpon, revenis, dirante, ke ili ankaŭ vidis vizion de anĝeloj, kiuj diris, ke li vivas.

24 Kaj iuj el nia kunularo iris al la tombo, kaj trovis tiel, kiel diris la virinoj; sed lin ili ne vidis.

25 Kaj li diris al ili:Ho malsaĝuloj kaj kore malviglaj por kredi ĉion, kion la profetoj antaŭparolis!

26 Ĉu la Kristo ne devis suferi ĉion tion, kaj eniri en sian gloron?

27 Kaj komencante de Moseo kaj de ĉiuj profetoj, li klarigis al ili el ĉiuj Skriboj la dirojn pri li mem.

28 Kaj ili alproksimiĝis al la vilaĝo, kien ili iris, kaj li ŝajnigis al ili, kvazaŭ li pluen iros.

29 Kaj ili retenis lin, dirante:Restu ĉe ni, ĉar estas preskaŭ vespere, kaj la tago jam malkreskas. Kaj li eniris, por resti ĉe ili.

30 Kaj dum li sidis kun ili ĉe manĝo, li prenis panon, kaj ĝin benis kaj dispecigis kaj donis al ili.

31 Kaj iliaj okuloj malfermiĝis, kaj ili rekonis lin, kaj li fariĝis nevidebla por ili.

32 Kaj ili diris unu al alia:Ĉu nia koro ne brulis en ni, dum li parolis kun ni sur la vojo, dum li klarigis al ni la Skribojn?

33 Kaj leviĝinte en tiu sama horo, ili reiris al Jerusalem, kaj trovis la dek unu kunvenintaj, kun siaj kunuloj, kaj dirantaj:

34 La Sinjoro vere leviĝis, kaj aperis al Simon.

35 Kaj ili rakontis tion, kio okazis sur la vojo, kaj kiamaniere li rekoniĝis al ili en la dispecigo de pano.

36 Kaj dum ili priparolis tion, li mem staris meze de ili, kaj diris al ili:Paco al vi.

37 Sed terurite kaj timigite, ili supozis, ke ili vidas spiriton.

38 Kaj li diris al ili:Kial vi maltrankviliĝas? kaj kial diskutoj leviĝas en viaj koroj?

39 Vidu miajn manojn kaj miajn piedojn, ke ĝi estas mi mem; palpu min kaj vidu; ĉar spirito ne havas karnon kaj ostojn, kiel vi vidas min havanta.

40 Kaj tion dirinte, li montris al ili siajn manojn kaj siajn piedojn.

41 Kaj dum ili ankoraŭ ne kredis pro ĝojo, kaj miris, li demandis ilin:Ĉu vi havas ian manĝaĵon ĉi tie?

42 Kaj ili donis al li pecon de rostita fiŝo.

43 Kaj li prenis, kaj manĝis antaŭ ili.

44 Kaj li diris al ili:Jen estas miaj vortoj, kiujn mi parolis al vi, kiam mi ankoraŭ estis ĉe vi, ke devas plenumiĝi ĉio, kio estas skribita pri mi en la leĝo de Moseo kaj en la profetoj kaj en la psalmoj.

45 Tiam li malfermis ilian menson, por ke ili komprenu la Skribojn;

46 kaj li diris al ili:Tiel estas skribite, ke la Kristo devas suferi, kaj leviĝi el la mortintoj la trian tagon;

47 kaj ke pento kaj pardonado de pekoj estu predikataj en lia nomo al ĉiuj nacioj, komencante ĉe Jerusalem.

48 Vi estas atestantoj pri tio.

49 Kaj jen mi elsendos sur vin la promeson de mia Patro; sed restu en la urbo, ĝis vi vestiĝos per potenco de supre.

50 Kaj li elkondukis ilin ĝis apud Betania, kaj, levinte siajn manojn, li benis ilin.

51 Kaj dum li benis ilin, li foriĝis de ili kaj estis suprenportita en la ĉielon.

52 Kaj adorkliniĝinte al li, ili revenis al Jerusalem kun granda ĝojo;

53 kaj estis konstante en la templo, glorante Dion.

1 礼拜日大清早的时候， 妇女们带着预备好的香料， 来到坟墓那里，

2 发现石头已经从坟墓辊开了，

3 就进去， 却找不着主耶稣的身体。

4 她们正为此事猜疑的时候， 忽然有两个人， 穿着闪烁耀目的衣服， 站在她们旁边。

5 她们害怕， 把脸伏在地上。那两个人对她们说： "为什么在死人中找活人呢？

6 他不在这里， 已经复活了。你们应当记得他还在加利利的时候， 怎样告诉你们，

7 说： ‘人子必须被交在罪人手里， 钉在十字架上， 第三日复活。’"

8 她们就想起他的话，

9 于是从坟地回去， 把这一切事告诉十一个使徒和其余的人。

10 那些妇女就是抹大拉的马利亚， 约亚拿和雅各的母亲马利亚， 以及其他在一起的妇女， 她们把这些事向使徒说了。

11 使徒以为这些话是无稽之谈， 就不相信。

12 彼得却起来跑到坟墓那里， 屈身往里观看， 只见细麻布在那里， 就回去了， 对所发生的事非常惊奇。

13 同一天， 门徒中有两个人往一个叫以马午斯的村子去， 那村子距耶路撒冷约十一公里；

14 他们彼此谈论所发生的这一切事。

15 正在交谈议论的时候， 耶稣亲自走近他们， 与他们同行，

16 但他们的眼睛却给蒙蔽了， 认不出他来。

17 耶稣说： "你们走路的时候， 彼此讨论的是什么事呢？"他们就站住， 面带愁容；

18 一个名叫革流巴的回答他： "在耶路撒冷作客的， 难道只有你不知道这几天在那里所发生的事吗？"

19 他说： "什么事呢？"他们说： "就是拿撒勒人耶稣的事。他是先知， 在 神和众人面前， 说话行事都有大能。

20 我们的祭司长和官长， 竟把他交出去， 判了死罪， 钉在十字架上。

21 但我们素来盼望要救赎以色列的就是他。不但这样， 这些事发生到今天， 已经是第三天了。

22 而且我们中间有几个妇女使我们惊奇， 她们清早到坟墓那里去，

23 却找不到他的身体。她们回来说看见天使显现， 天使说他活了。

24 又有我们中间的几个人到坟墓那里去， 所看见的正如妇女们所说的， 只是没有看见他。"

25 耶稣说： "无知的人哪， 先知所说的一切话， 你们心里信得太迟钝了！

26 基督这样受害， 然后进入他的荣耀， 不是应当的吗？"

27 于是他从摩西和众先知起， 把所有关于自己的经文， 都给他们解释明白了。

28 他们走近要去的村子， 他好像还要往前行，

29 他们强留他说： "天晚了， 太阳下山了， 请与我们同住吧！ "他就进去与他们同住。

30 到了吃饭的时候， 他拿起饼来， 感谢了， 擘开递给他们，

31 他们的眼睛开了， 才认出是耶稣来； 他却从他们面前不见了。

32 他们彼此说： "在路上他对我们说话， 给我们解释圣经的时候， 我们的心不是火热的吗？"

33 他们就立时起来回耶路撒冷去。在那里遇见十一个使徒和跟他们聚在一起的人，

34 说： "主果然复活了， 已经向西门显现了。"

35 两个人就把在路上的事， 和擘饼的时候他们怎样认出耶稣来的事， 都述说了一遍。

36 正说这话的时候， 耶稣亲自站在他们当中， 说： "愿你们平安。"

37 他们非常惊怕， 以为看见了灵。

38 他说： "你们为什么惊慌， 为什么心里疑惑呢？

39 你们看我的手、我的脚， 就知道我是谁。摸我看看， 灵没有骨， 没有肉； 你们看， 我是有的。"

40 说了这话， 就把手和脚给他们看。

41 他们欢喜到不敢相信， 并且很惊奇。耶稣说： "你们这里有什么吃的没有？"

42 他们就给了他一片烧鱼。

43 他接过来， 在他们面前吃了。

44 主对他们说： "这就是我从前与你们同在的时候， 对你们说过的话： 摩西的律法、先知书和诗篇上所记关于我的一切事， 都必定应验。"

45 于是他开他们的心窍， 使他们明白圣经；

46 又说： "经上这样记着： 基督必须受害， 第三天从死人中复活。

47 人要奉他的名， 传讲悔改与赦罪的道， 从耶路撒冷起， 直传到万国。

48 你们就是这些事的见证。

49 我要使我父的应许临到你们身上， 你们当在城里等候， 直到得着从上面来的能力。"

50 主带他们出去， 到了伯大尼附近， 举手给他们祝福。

51 正在祝福的时候， 他就离开他们， 被接到天上去了。

52 他们就敬拜他， 欢欢喜喜地回到耶路撒冷，

53 常常在殿里称颂 神。