1 Temanas Elifazas atsakydamas tarė:
2 "Ar gali žmogus būti naudingas Dievui? Išminčiaus nauda yra jam pačiam.
3 Ar Visagaliui malonu, jei esi teisus? Ar Jis turi naudos, jei tavo kelias nepeiktinas?
4 Ar dėl to, kad Jo bijai, Jis bara tave ir patraukia tave į teismą?
5 Ar ne dėl tavo didelės nedorybės ir nesuskaičiuojamų kalčių?
6 Ėmei užstatą iš savo brolių už nieką, nuplėšei nuogiesiems drabužius,
7 nepagirdei ištroškusio, alkano nepamaitinai.
8 Savo jėga įsigijai nuosavybę, būdamas galingas, pasilaikei ją.
9 Našles išvarei be nieko ir našlaičius palikai tuščiomis rankomis.
10 Todėl tu patekai į spąstus ir netikėta baimė vargina tave,
11 tamsoje tu negali matyti; vandens gausybė apdengė tave.
12 Argi Dievo nėra dangaus aukštybėje? Žiūrėk, kaip aukštai yra žvaigždės.
13 Tu sakai: ‘Ką Dievas žino? Ar Jis gali teisti pro tamsius debesis?
14 Tamsūs debesys dengia Jį, Jis nieko nemato vaikščiodamas dangaus skliautu’.
15 Ar vis dar laikaisi seno kelio, kuriuo piktadariai vaikščiojo?
16 Todėl jie nelaiku žuvo, jų pamatą nunešė tvanas.
17 Jie sakė Dievui: ‘Atsitrauk nuo mūsų’. Ką Visagalis padarys jiems?
18 Jis pripildė jų namus gėrybių, tačiau nedorėlių patarimas yra toli nuo manęs.
19 Teisusis mato tai ir džiaugiasi, nekaltieji tyčiojasi iš jų:
20 ‘Mūsų turtai nepražuvo, o tai, ką jie turėjo, suėdė ugnis’.
21 Susitaikyk su Juo ir nusiramink; tuomet ateis tau gerovė.
22 Priimk Jo pamokymus ir įsidėk Jo žodžius į širdį.
23 Jei grįši prie Visagalio, būsi sutvirtintas ir pašalinsi nedorybę iš savo palapinių,
24 tada krausi auksą kaip dulkes, Ofyro auksą kaip upelių akmenis.
25 Visagalis bus tau apsauga ir tu turėsi gausybę sidabro.
26 Tada gėrėsies Visagaliu ir pakelsi savo akis į Dievą.
27 Kai tu melsi Jį, Jis tave išklausys, ir tu ištesėsi savo įžadus.
28 Tu nuspręsi, ir bus tau, šviesa švies tau kelyje.
29 Kai žmogus pažemintas, tu sakysi: ‘Yra išaukštinimas’, ir Jis išgelbės nuolankų žmogų.
30 Jis išgelbės ir kaltą; jis bus išgelbėtas dėl tavo rankų švarumo".
1 Então respondeu Elifaz, o temanita:
2 Pode o homem ser de algum proveito a Deus? Antes a si mesmo é que o prudente será proveitoso.
3 Tem o Todo-Poderoso prazer em que tu sejas justo, ou lucro em que tu faças perfeitos os teus caminhos?
4 É por causa da tua reverência que te repreende, ou que entra contigo em juízo?
5 Não é grande a tua malícia, e sem termo as tuas iniqüidades?
6 Pois sem causa tomaste penhores a teus irmãos e aos nus despojaste dos vestidos.
7 Não deste ao cansado água a beber, e ao faminto retiveste o pão.
8 Mas ao poderoso pertencia a terra, e o homem acatado habitava nela.
9 Despediste vazias as viúvas, e os braços dos órfãos foram quebrados.
10 Por isso é que estás cercado de laços, e te perturba um pavor repentino,
11 ou trevas de modo que nada podes ver, e a inundação de águas te cobre.
12 Não está Deus na altura do céu? Olha para as mais altas estrelas, quão elevadas estão!
13 E dizes: Que sabe Deus? Pode ele julgar através da escuridão?
14 Grossas nuvens o encobrem, de modo que não pode ver; e ele passeia em volta da abóbada do céu.
15 Queres seguir a vereda antiga, que pisaram os homens iníquos?
16 Os quais foram arrebatados antes do seu tempo; e o seu fundamento se derramou qual um rio.
17 Diziam a Deus: retira-te de nós; e ainda: Que é que o Todo-Poderoso nos pode fazer?
18 Contudo ele encheu de bens as suas casas. Mas longe de mim estejam os conselhos dos ímpios!
19 Os justos o vêem, e se alegram: e os inocentes escarnecem deles,
20 dizendo: Na verdade são exterminados os nossos adversários, e o fogo consumiu o que deixaram.
21 Apega-te, pois, a Deus, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.
22 Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.
23 Se te voltares para o Todo-Poderoso, serás edificado; se lançares a iniqüidade longe da tua tenda,
24 e deitares o teu tesouro no pó, e o ouro de Ofir entre as pedras dos ribeiros,
25 então o Todo-Poderoso será o teu tesouro, e a tua prata preciosa.
26 Pois então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.
27 Tu orarás a ele, e ele te ouvirá; e pagarás os teus votos.
28 Também determinarás algum negócio, e ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.
29 Quando te abaterem, dirás: haja exaltação! E Deus salvará ao humilde.
30 E livrará até o que não é inocente, que será libertado pela pureza de tuas mãos.