1 Daavidin virsi, kun hän oli Juudan erämaassa. (H63:2) Jumala, sinä olet minun Jumalani, sinua minä etsin varhain; sinua minun sieluni janoaa, sinua halajaa minun ruumiini kuivassa ja nääntyvässä, vedettömässä maassa.

2 (H63:3) Niin minä katselin sinua pyhäkössä, nähdäkseni sinun voimasi ja kunniasi.

3 (H63:4) Sillä sinun armosi on parempi kuin elämä, minun huuleni ylistäkööt sinua.

4 (H63:5) Niin minä kiitän sinua elinaikani, nostan käteni sinun nimeesi.

5 (H63:6) Minun sieluni ravitaan niinkuin lihavuudella ja rasvalla, ja minun suuni ylistää sinua riemuitsevilla huulilla,

6 (H63:7) kun minä vuoteessani sinua muistan ja ajattelen sinua yön vartiohetkinä.

7 (H63:8) Sillä sinä olet minun apuni, ja sinun siipiesi suojassa minä riemuitsen.

8 (H63:9) Minun sieluni riippuu sinussa kiinni, sinun oikea kätesi tukee minua.

9 (H63:10) Mutta he etsivät minun henkeäni omaksi turmiokseen, he menevät maan syvyyksiin.

10 (H63:11) Heidät annetaan miekalle alttiiksi, he joutuvat aavikkosutten osaksi.

11 (H63:12) Mutta kuningas on iloitseva Jumalassa; hän on jokaisen kerskaus, joka hänen kauttansa vannoo. Sillä valhettelijain suu tukitaan.

1 (62:1) Псалом Давида, когда он был в пустыне Иудейской.

2 (62:2) Боже! Ты Бог мой, Тебя от ранней зари ищу я; Тебя жаждет душа моя, по Тебе томится плоть моя в земле пустой, иссохшей и безводной,

3 (62:3) чтобы видеть силу Твою и славу Твою, как я видел Тебя во святилище:

4 (62:4) ибо милость Твоя лучше, нежели жизнь. Уста мои восхвалят Тебя.

5 (62:5) Так благословлю Тебя в жизни моей; во имя Твое вознесу руки мои.

6 (62:6) Как туком и елеем насыщается душа моя, и радостным гласом восхваляют Тебя уста мои,

7 (62:7) когда я вспоминаю о Тебе на постели моей, размышляю о Тебе в [ночные] стражи,

8 (62:8) ибо Ты помощь моя, и в тени крыл Твоих я возрадуюсь;

9 (62:9) к Тебе прилепилась душа моя; десница Твоя поддерживает меня.

10 (62:10) А те, которые ищут погибели душе моей, сойдут в преисподнюю земли;

11 (62:11) Сразят их силою меча; достанутся они в добычу лисицам.

12 (62:12) Царь же возвеселится о Боге, восхвален будет всякий, клянущийся Им, ибо заградятся уста говорящих неправду.