1 Leppeä vastaus taltuttaa kiukun, mutta loukkaava sana nostaa vihan.

2 Viisasten kieli puhuu tietoa taitavasti, mutta tyhmäin suu purkaa hulluutta.

3 Herran silmät ovat joka paikassa; ne vartioitsevat hyviä ja pahoja.

4 Sävyisä kieli on elämän puu, mutta vilpillinen kieli haavoittaa mielen.

5 Hullu pitää halpana isänsä kurituksen, mutta joka nuhdetta noudattaa, tulee mieleväksi.

6 Vanhurskaan huoneessa on suuret aarteet, mutta jumalattoman saalis on turmion oma.

7 Viisasten huulet kylvävät tietoa, mutta tyhmäin sydän ei ole vakaa.

8 Jumalattomien uhri on Herralle kauhistus, mutta oikeamielisten rukous on hänelle otollinen.

9 Jumalattoman tie on Herralle kauhistus, mutta joka vanhurskauteen pyrkii, sitä hän rakastaa.

10 Kova tulee kuritus sille, joka tien hylkää; joka nuhdetta vihaa, saa kuoleman.

11 Tuonelan ja manalan Herra näkee, saati sitten ihmislasten sydämet.

12 Pilkkaaja ei pidä siitä, että häntä nuhdellaan; viisasten luo hän ei mene.

13 Iloinen sydän kaunistaa kasvot, mutta sydämen tuskassa on mieli murtunut.

14 Ymmärtäväisen sydän etsii tietoa, mutta tyhmien suu hulluutta suosii.

15 Kurjalle ovat pahoja kaikki päivät, mutta hyvä mieli on kuin alituiset pidot.

16 Parempi vähä Herran pelossa kuin paljot varat levottomuudessa.

17 Parempi vihannesruoka rakkaudessa kuin syöttöhärkä vihassa.

18 Kiukkuinen mies nostaa riidan, mutta pitkämielinen asettaa toran.

19 Laiskan tie on kuin orjantappurapehko, mutta oikeamielisten polku on raivattu.

20 Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä ihminen halveksii äitiänsä.

21 Hulluus on ilo sille, joka on mieltä vailla, mutta ymmärtäväinen mies kulkee suoraan.

22 Hankkeet sortuvat, missä neuvonpito puuttuu; mutta ne toteutuvat, missä on runsaasti neuvonantajia.

23 Miehellä on ilo suunsa vastauksesta; ja kuinka hyvä onkaan sana aikanansa!

24 Taitava käy elämän tietä ylöspäin, välttääkseen tuonelan, joka alhaalla on.

25 Ylpeitten huoneen Herra hajottaa, mutta lesken rajan hän vahvistaa.

26 Häijyt juonet ovat Herralle kauhistus, mutta lempeät sanat ovat puhtaat.

27 Väärän voiton pyytäjä hävittää huoneensa, mutta joka lahjuksia vihaa, saa elää.

28 Vanhurskaan sydän miettii, mitä vastata, mutta jumalattomien suu purkaa pahuutta.

29 Jumalattomista on Herra kaukana, mutta vanhurskasten rukouksen hän kuulee.

30 Valoisa silmänluonti ilahuttaa sydämen; hyvä sanoma tuo ydintä luihin.

31 Korva, joka kuuntelee elämän nuhdetta, saa majailla viisaitten keskellä.

32 Joka kuritusta vieroo, pitää sielunsa halpana; mutta joka nuhdetta kuuntelee, se saa mieltä.

33 Herran pelko on kuri viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.

1 Uma resposta branda desvia o furor, Mas a palavra dura excita a ira.

2 A língua dos sábios destila o conhecimento, Mas a boca dos loucos derrama a estultícia.

3 Os olhos de Jeová estão em todo o lugar, Vigiando aos maus e aos bons.

4 A língua suave é árvore de vida, Mas a perversa quebranta o espírito.

5 O insensato despreza a correção de seu pai; Mas aquele que atende à repreensão consegue a prudência.

6 Na casa do justo há grandes tesouros, Mas nas rendas do perverso há perturbação.

7 Os lábios dos sábios difundem o conhecimento, Porém não o faz o coração dos loucos.

8 O sacrifício dos perversos é abominação a Jeová, Mas a oração dos retos é-lhe agradável.

9 O caminho dos perversos é abominação a Jeová, Mas ele ama ao que segue a justiça.

10 Correção rigorosa há para quem abandona o caminho; E aquele que aborrece a repreensão morrerá.

11 O Cheol e Abadom estão diante de Jeová; Quanto mais os corações dos filhos dos homens!

12 O escarnecedor não gosta de quem o repreende, Não irá ter com os sábios.

13 O coração alegre torna contente o rosto, Mas com a tristeza do coração abate-se o espírito.

14 O coração do inteligente busca o conhecimento, Mas a boca dos loucos se apascenta de estultícia.

15 Todos os dias do aflito são maus, Mas o homem feliz tem um banquete contínuo.

16 Melhor é o pouco com o temor de Jeová, Do que grandes tesouros e com eles a inquietação.

17 Melhor é o prato de hortaliças onde há amor, Do que o boi cevado e com ele o ódio.

18 O homem irascível excita rixas; Mas quem é tardio em irar-se aplaca contendas.

19 O caminho do preguiçoso é como uma sebe de espinhos, Mas a vereda dos justos é uma estrada real.

20 O filho sábio alegra a seu pai, Mas o homem insensato despreza a sua mãe.

21 A estultícia é alegria para quem é falto de sabedoria, Mas o homem de entendimento faz direito o seu caminho.

22 Onde não há conselho, dissipam-se os planos; Mas os muitos conselhos os estabelecem.

23 O homem alegra-se em dar uma resposta; E a palavra a seu tempo, quão boa é!

24 Para o sábio o caminho da vida é para cima, A fim de evitar o Cheol que é em baixo.

25 Jeová desarraigará a casa dos soberbos, Mas estabelecerá os termos da viúva.

26 Maus desígnios são abominação a Jeová, Mas palavras agradáveis são puras.

27 Aquele que tem espírito de ganância perturba a sua casa; Mas quem aborrece dádivas, viverá.

28 O coração do justo medita no que há de responder, Mas a boca dos perversos derrama coisas más.

29 Jeová está longe dos perversos, Mas ouve a oração dos justos.

30 A luz dos olhos alegra ao coração, E boas novas engordam aos ossos.

31 O ouvido que escuta a repreensão que dá a vida, Terá a sua morada entre os sábios.

32 Quem rejeita a correção, despreza a sua alma; Mas aquele que escuta a repreensão, adquire conhecimento.

33 O temor de Jeová é a instrução da sabedoria, E adiante da honra vai a humildade.