1 Kuninkaan sydän on Herran kädessä kuin vesiojat: hän taivuttaa sen, kunne tahtoo.
2 Kaikki miehen tiet ovat hänen omissa silmissään oikeat, mutta Herra tutkii sydämet.
3 Vanhurskauden ja oikeuden harjoittaminen on Herralle otollisempi kuin uhri.
4 Ylpeät silmät ja pöyhkeä sydän-jumalattomien lamppu-ovat syntiä.
5 Vain hyödyksi ovat ahkeran ajatukset, mutta kaikki touhuilijat saavat vain vahinkoa.
6 Jotka hankkivat aarteita petollisin kielin, ovat haihtuva tuulahdus, hakevat kuolemaa.
7 Jumalattomat tempaa pois heidän väkivaltansa, sillä eivät he tahdo oikeutta tehdä.
8 Rikollisen tie on mutkainen, mutta puhtaan teot ovat oikeat.
9 Parempi asua katon kulmalla kuin toraisan vaimon huonetoverina.
10 Jumalattoman sielu himoitsee pahaa, lähimmäinen ei saa armoa hänen silmiensä edessä.
11 Kun pilkkaajaa rangaistaan, viisastuu yksinkertainen; ja kun viisasta neuvotaan, ottaa hän sen opiksensa.
12 Vanhurskas Jumala tarkkaa jumalattoman taloa, hän syöksee jumalattomat onnettomuuteen.
13 Joka tukkii korvansa vaivaisen huudolta, se joutuu itse huutamaan, vastausta saamatta.
14 Salainen lahja lepyttää vihan ja poveen kätketty lahjus kiivaan kiukun.
15 Vanhurskaalle on ilo, kun oikeutta tehdään, mutta väärintekijöille kauhu.
16 Ihminen, joka eksyy taidon tieltä, joutuu lepäämään haamujen seuraan.
17 Puutteen mieheksi päätyy riemujen rakastaja, eikä rikastu se, joka viiniä ja öljyä rakastaa.
18 Jumalaton joutuu lunastusmaksuksi vanhurskaan puolesta ja uskoton oikeamielisten sijaan.
19 Parempi asua autiossa maassa kuin toraisan vaimon vaivattavana.
20 Kalliita aarteita ja öljyä on viisaan majassa, mutta tyhmä ihminen syö suuhunsa sellaiset.
21 Joka vanhurskauteen ja laupeuteen pyrkii, se löytää elämän, vanhurskauden ja kunnian.
22 Viisas ryntää sankarien kaupunkiin ja kukistaa varustuksen, joka oli sen turva.
23 Joka suunsa ja kielensä varoo, se henkensä ahdistuksilta varoo.
24 Pilkkaajan nimen saa julkea röyhkeilijä, jonka meno on määrätöntä julkeutta.
25 Oma halu laiskan tappaa, sillä hänen kätensä eivät tahdo työtä tehdä.
26 Aina on hartaasti haluavia, mutta vanhurskas antaa säästelemättä.
27 Jumalattomien uhri on kauhistus; saati sitten, jos se tuodaan ilkityön edestä!
28 Valheellinen todistaja hukkuu, mutta kuunteleva mies saa aina puhua.
29 Julkeiksi tekee jumalaton kasvonsa, vakaiksi tekee oikeamielinen tiensä.
30 Ei auta viisaus, ei ymmärrys, ei mikään neuvo Herraa vastaan.
31 Hevonen on varustettu taistelun päiväksi, mutta voitto on Herran hallussa.
1 Como correntes de água é o coração do rei na mão de Jeová, Ele o inclina para onde quiser.
2 Todo o caminho do homem parece direito aos seus olhos, Mas Jeová pesa os corações.
3 Fazer justiça e juízo É mais aceitável a Jeová do que oferecer-lhe sacrifícios.
4 O olhar altivo, e o coração soberbo, Esta lâmpada dos perversos, é pecado.
5 Os planos do diligente conduzem à abundância, Mas todo o precipitado apressa-se para a penúria.
6 A aquisição de tesouros por meio de uma língua mentirosa É uma vaidade fugitiva; os que os buscam, buscam a morte.
7 A violência dos perversos os arrebatará, Porque recusam fazer o que é justo.
8 Tortuoso é o caminho daquele que é carregado de vícios; Mas quanto ao puro, a sua conduta é reta.
9 Melhor é morar no canto do eirado, Do que com a mulher de contendas numa casa espaçosa.
10 A alma do perverso deseja o mal, O seu vizinho não acha graça aos seus olhos.
11 Quando o escarnecedor for punido, o simples torna-se sábio; E quando o sábio for instruído, cresce na ciência.
12 O justo considera a casa do perverso, Precipita os perversos na ruína.
13 Aquele que tapa os seus ouvidos ao clamor do pobre, Também clamará, e não será ouvido.
14 A dádiva que se dá em segredo desvia a ira, E o presente posto no seio, a grande indignação.
15 O fazer justiça é para o justo alegria, Mas é destruição para os que obram iniqüidade.
16 O homem que se afasta do caminho do entendimento, Repousará na congregação dos mortos.
17 Quem ama os prazeres, empobrecerá; Quem ama o vinho e o azeite, não enriquecerá.
18 O perverso serve de resgate para o justo, E o prevaricador é entregue em lugar do reto.
19 Melhor é habitar numa terra erma Do que com a mulher rixosa e iracunda.
20 Há tesouros preciosos e azeite na casa do sábio, Mas o homem insensato os devora.
21 Aquele que segue a justiça e a benignidade, Acha a vida, a justiça e a honra.
22 O sábio escala a cidade dos valentes, E derruba a fortaleza em que ela confia.
23 Quem guarda a sua boca e a sua língua, Guarda das angústias a sua alma.
24 Escarnecedor é o nome do homem soberbo e arrogante, Daquele que procede com insolente orgulho.
25 O desejo do preguiçoso o mata, Porque as suas mãos recusam trabalhar.
26 Todo o dia ele passa a cobiçar, Mas o justo dá e não retém.
27 O sacrifício que os perversos oferecem, é abominação; Quanto mais oferecendo-o com intenção maligna!
28 A testemunha falsa perecerá; Mas o homem que ouve, falará sem ser contestado.
29 O homem perverso endurece o seu rosto; Mas quanto ao reto, ele considera os seus caminhos.
30 Não há sabedoria, nem entendimento, Nem conselho contra Jeová.
31 O cavalo prepara-se para o dia da batalha, Mas a Jeová pertence a vitória.