1 En vallfartssång. Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.

2 Herre, hör min röst, låt dina öron akta på mina böners ljud.

3 Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar, Herre, vem kan då bestå?

4 Dock, hos dig är ju förlåtelse, på det att man må frukta dig.

5 Jag väntar efter HERREN, min själ väntar, och jag hoppas på hans ord.

6 Min själ väntar efter Herren mer än väktarna efter morgonen, ja, mer än väktarna efter morgonen.

7 Hoppas på HERREN, Israel; ty hos HERREN är nåd, och mycken förlossning är hos honom.

8 Och han skall förlossa Israel från alla dess missgärningar.

1 'n Bedevaartslied. Uit die dieptes roep ek U aan, o HERE!

2 Here, hoor na my stem; laat u ore luister na die stem van my smekinge.

3 As U, HERE, die ongeregtighede in gedagtenis hou, Here, wie sal bestaan?

4 Maar by U is vergewing, dat U gevrees mag word.

5 Ek wag op die HERE; my siel wag, en ek hoop op sy woord.

6 My siel wag op die Here meer as wagters op die môre , wagters op die môre .

7 Wag op die HERE, o Israel! want by die HERE is die goedertierenheid, en by Hom is daar veel verlossing;

8 en Hy self sal Israel verlos van al sy ongeregtighede.