1 En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

2 han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

3 »Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

4 jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

5 förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob.»

6 Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

7 Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

8 Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

9 Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

10 För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

11 HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: »Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

12 Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

13 Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

14 Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

15 Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

16 Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

17 Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

18 Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa.»

1 'n Bedevaartslied. o HERE, dink aan Dawid, aan al sy moeite;

2 dat hy aan die HERE gesweer het, hierdie gelofte gedoen het aan die Magtige van Jakob:

3 Sekerlik sal ek nie ingaan in die tent van my woning of klim op die bed wat vir my gesprei is nie;

4 sekerlik sal ek my oë geen slaap gun, aan my ooglede geen sluimering nie,

5 totdat ek 'n plek vind vir die HERE, 'n woning vir die Magtige van Jakob!

6 Kyk, ons het daarvan gehoor in frata; ons het dit gevind in die velde van Ja„r.

7 Laat ons na sy woning gaan, ons neerbuig voor die voetbank van sy voete.

8 Staan op na u rusplek, HERE, U en die ark van u sterkte!

9 Laat u priesters bekleed wees met geregtigheid, en laat u gunsgenote jubel.

10 Wys u gesalfde nie af nie, ter wille van Dawid, u kneg.

11 Die HERE het aan Dawid gesweer in waarheid Hy sal daarvan nie terugkom nie: Van die vrug van jou liggaam sal Ek laat sit op jou troon.

12 As jou seuns my verbond hou en my getuienisse wat Ek hulle leer, dan sal hulle seuns ook vir ewig op jou troon sit.

13 Want die HERE het Sion uitgekies, Hy het dit as woonplek vir Hom begeer en gesê:

14 Dit is my rusplek vir ewig; hier wil Ek woon, want Ek het dit begeer.

15 Sy voedsel sal Ek ryklik seën, sy behoeftiges versadig met brood;

16 en sy priesters sal Ek met heil beklee, en sy gunsgenote sal vrolik jubel.

17 Daar sal Ek vir Dawid 'n horing laat uitspruit; Ek het vir my gesalfde 'n lamp toeberei.

18 Ek sal sy vyande met skaamte beklee, maar op hom sal sy kroon skitter.