1 God, the nations have come into your inheritance.

They have defiled your holy temple.

They have laid Jerusalem in heaps.

2 They have given the dead bodies of your servants to be food for the birds of the sky,

the flesh of your saints to the animals of the earth.

3 They have shed their blood like water around Jerusalem.

There was no one to bury them.

4 We have become a reproach to our neighbors,

a scoffing and derision to those who are around us.

5 How long, Yahweh?

Will you be angry forever?

Will your jealousy burn like fire?

6 Pour out your wrath on the nations that don’t know you,

on the kingdoms that don’t call on your name,

7 for they have devoured Jacob,

and destroyed his homeland.

8 Don’t hold the iniquities of our forefathers against us.

Let your tender mercies speedily meet us,

for we are in desperate need.

9 Help us, God of our salvation, for the glory of your name.

Deliver us, and forgive our sins, for your name’s sake.

10 Why should the nations say, "Where is their God?"

Let it be known among the nations, before our eyes,

that vengeance for your servants’ blood is being poured out.

11 Let the sighing of the prisoner come before you.

According to the greatness of your power, preserve those who are sentenced to death.

12 Pay back to our neighbors seven times into their bosom

their reproach with which they have reproached you, Lord.

13 So we, your people and sheep of your pasture,

will give you thanks forever.

We will praise you forever, to all generations.

1 Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı, 2 Kutsal tapınağını kirletti, 2 Yeruşalimi taş yığınına çevirdi.

2 Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara, 2 Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.

3 Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalimin çevresine, 2 Onları gömecek kimse yok.

4 Komşularımıza yüzkarası, 2 Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.

5 Ne zamana dek, ya RAB? 2 Sonsuza dek mi sürecek öfken, 2 Alev gibi yanan kıskançlığın?

6 Öfkeni seni tanımayan ulusların, 2 Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.

7 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, 2 Yurdunu viraneye çevirdiler.

8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme, 2 Sevecenliğini hemen göster bize, 2 Çünkü tükendikçe tükendik.

9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı, 2 Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!

10 Niçin uluslar, ‹‹Nerede onların Tanrısı?›› diye konuşsun, 2 Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler, 2 Gözlerimizle bunu görelim!

11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin, 2 Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.

12 Komşularımızın sana ettikleri hakareti 2 Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!

13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları 2 Sonsuza dek şükredeceğiz sana, 2 Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.