1 Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. Met sopraanstemme. 'n Lied.
2 God is vir ons 'n toevlug en sterkte; as hulp in benoudhede is Hy in hoë mate beproef.
3 Daarom sal ons nie vrees nie, al waggel die aarde en al wankel die berge weg in die hart van die see.
4 Laat sy waters bruis, laat hulle skuim; laat die berge bewe deur sy onstuimigheid! Sela.
5 Die stroompies van 'n rivier maak die Godstad bly, die heiligste van die woninge van die Allerhoogste.
6 God is daar binne-in, dit sal nie wankel nie; God sal dit help as die dag aanbreek.
7 Nasies het gebruis, koninkryke het gewankel; Hy het sy stem verhef; die aarde bewe.
8 Die HERE van die leërskare is met ons; die God van Jakob is 'n rotsvesting vir ons. Sela.
9 Kom, aanskou die dade van die HERE, wat verskriklike dinge oor die aarde bring,
10 wat die oorloë laat ophou tot by die einde van die aarde, die boog verbreek en die spies stukkend slaan, die strydwaens met vuur verbrand.
11 Laat staan en weet dat Ek God is; Ek sal hoog wees onder die nasies, hoog op die aarde. [ (Psalms 46:12) Die HERE van die leërskare is met ons; die God van Jakob is 'n rotsvesting vir ons. Sela. ]
1 Dem Vorsänger. Von den Kindern Korahs. Auf Alamoth. Ein Lied.
2 Gott ist unsre Zuversicht und Stärke; eine Hilfe, in Nöten kräftig erfunden.
3 Darum fürchten wir uns nicht, wenn auch die Erde weicht und die Berge mitten ins Meer sinken,
4 wenn gleich seine Wasser wüten und toben und vor seinem Übermut die Berge zittern. (Pause.)
5 Ein Strom mit seinen Bächen erfreut die Stadt Gottes, die heiligen Wohnungen des Höchsten.
6 Gott ist in ihrer Mitte, sie wird nicht wanken; Gott wird ihr helfen, wenn der Morgen anbricht.
7 Die Völker tobten, die Königreiche wankten, als er seine Stimme hören ließ; und die Erde verging.
8 Mit uns aber ist der HERR der Heerscharen; der Gott Jakobs ist für uns eine feste Burg! (Pause.)
9 Kommt her, schauet die Werke des HERRN, der auf Erden Verheerungen angerichtet hat,
10 der den Kriegen ein Ende macht, der den Bogen zerbricht, den Speer zerschlägt und die Wagen mit Feuer verbrennt!
11 Seid stille und erkennet, daß ich Gott bin; ich will erhaben sein unter den Völkern, ich will erhaben sein auf Erden.
12 Der HERR der Heerscharen ist mit uns, der Gott Jakobs ist unsre feste Burg! (Pause.)