1 Vir die musiekleier; met fluite. 'n Psalm van Dawid.
2 o HERE, luister na my woorde, let op my versugting.
3 Gee ag op die stem van my hulpgeroep, my Koning en my God, want tot U bid ek.
4 In die môre , HERE, sal U my stem hoor; in die môre sal ek dit aan U voorlê en afwag.
5 Want U is nie 'n God wat behae het in goddeloosheid nie; die kwaaddoener sal by U nie vertoef nie.
6 Die onsinniges sal voor u oë nie standhou nie; U haat al die werkers van ongeregtigheid.
7 U sal die leuensprekers laat omkom; van die man van bloed en bedrog het die HERE 'n afsku.
8 Maar ek, deur die grootheid van u goedertierenheid mag ek in u huis ingaan, my buig na u heilige tempel, in u vrees.
9 HERE, lei my in u geregtigheid om my vyande ontwil; maak u weg voor my reg.
10 Want in hulle mond is niks betroubaars nie; hulle binneste bring onheil; hulle keel is 'n oop graf; hulle maak hul tong glad.
11 Verklaar hulle skuldig, o God! Laat hulle val deur hul planne; dryf hulle weg oor die menigte van hul oortredinge, want hulle is wederstrewig teen U.
12 Maar laat hulle almal bly wees wat by U skuil; laat hulle vir ewig jubel, en beskut U hulle; en laat in U juig die wat u Naam liefhet. [ (Psalms 5:13) Want U seën die regverdige, o HERE, U omring hom met welbehae soos met 'n skild. ]
1 Dem Vorsänger. Mit Flötenspiel. Ein Psalm Davids.
2 Vernimm, o HERR, mein Reden, merke auf mein Seufzen!
3 Achte auf die Stimme meines Schreiens, mein König und mein Gott; denn zu dir will ich beten!
4 HERR, frühe wollest du meine Stimme hören; frühe will ich dir zu Befehl sein und ausschauen;
5 denn du bist nicht ein Gott, dem lockeres Wesen gefällt; wer böse ist, bleibt nicht bei dir.
6 Die Prahler bestehen vor deinen Augen nicht; du hassest alle Übeltäter.
7 Du bringst die Lügner um; den Blutgierigen und Falschen verabscheut der HERR.
8 Ich aber darf durch deine große Gnade in dein Haus eingehen; ich will anbeten, zu deinem heiligen Tempel gewendet, in deiner Furcht.
9 HERR, leite mich in deiner Gerechtigkeit um meiner Feinde willen, ebne deinen Weg vor mir her!
10 Denn in ihrem Munde ist nichts Zuverlässiges; ihr Herz ist ein Abgrund, ihr Rachen ein offenes Grab, glatte Zungen haben sie.
11 Sprich sie schuldig, o Gott, laß sie fallen ob ihren Ratschlägen, verstoße sie um ihrer vielen Übertretungen willen; denn sie haben sich empört wider dich.
12 Aber laß sich freuen alle, die auf dich vertrauen, ewiglich laß sie jubeln und beschirme sie; und fröhlich sollen sein in dir, die deinen Namen lieben!
13 Denn du, HERR, segnest den Gerechten; du umgibst ihn mit Gnade wie mit einem Schilde.