1 Kom, laat ons jubel tot eer van die HERE, laat ons juig ter ere van die rots van ons heil!
2 Laat ons sy aangesig tegemoetgaan met lof, met lofsange Hom toejuig!
3 Want die HERE is 'n grote God, ja, 'n groot Koning bo al die gode.
4 In wie se hand die diepste plekke van die aarde is, en die toppe van die berge is syne.
5 Aan wie die see behoort wat Hy self gemaak het, en die droë land wat sy hande geformeer het.
6 Kom, laat ons aanbid en neerbuk; laat ons kniel voor die HERE wat ons gemaak het.
7 Want Hy is onse God, en ons is die volk van sy weide en die skape van sy hand. Ag, as julle vandag maar na sy stem wou luister!
8 Verhard julle hart nie soos by M,riba, soos op die dag van Massa in die woestyn nie;
9 waar julle vaders My versoek het, My beproef het, alhoewel hulle my werk gesien het.
10 Veertig jaar het Ek 'n afkeer gehad van hierdie geslag en gesê: Hulle is 'n volk met 'n dwalende hart, en hulle ken my weë nie;
11 sodat Ek in my toorn gesweer het: Waarlik, hulle sal in my rus nie ingaan nie!
1 Kommt, laßt uns dem HERRN lobsingen und jauchzen dem Felsen unsres Heils!
2 Laßt uns ihm mit Lobgesang begegnen und mit Psalmen jauchzen!
3 Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter;
4 in seiner Hand sind die Tiefen der Erde, und die Spitzen der Berge gehören ihm;
5 sein ist das Meer, denn er hat es gemacht, und seine Hände haben das Trockene bereitet.
6 Geht ein, lasset uns anbeten und niederknieen, lasset uns lobpreisen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!
7 Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Schafe seiner Hand.
8 Wenn ihr heute seine Stimme höret, so verstocket eure Herzen nicht, wie zu Meriba, am Tage der Versuchung in der Wüste,
9 da mich eure Väter versuchten; sie prüften mich; und sahen doch meine Werke!
10 Vierzig Jahre empfand ich Ekel vor diesem Geschlecht; und ich sprach: Sie sind ein Volk, dessen Herz den Irrweg geht, und sie verstanden meine Wege nicht!
11 So daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht eingehen zu meiner Ruhe!