1 E, passado o sábado, Maria Madalena, Salomé e Maria, mãe de Tiago, compraram aromas para irem ungi-lo. 2 E, no primeiro dia da semana, foram ao sepulcro, de manhã cedo, ao nascer do sol, 3 e diziam umas às outras: Quem nos revolverá a pedra da porta do sepulcro? 4 E, olhando, viram que já a pedra estava revolvida; e era ela muito grande. 5 E, entrando no sepulcro, viram um jovem assentado à direita, vestido de uma roupa comprida e branca; e ficaram espantadas. 6 Porém ele disse-lhes: Não vos assusteis; buscais a Jesus, o Nazareno, que foi crucificado; já ressuscitou, não está aqui; eis aqui o lugar onde o puseram. 7 Mas ide, dizei a seus discípulos e a Pedro que ele vai adiante de vós para a Galileia; ali o vereis, como ele vos disse. 8 E, saindo elas apressadamente, fugiram do sepulcro, porque estavam possuídas de temor e assombro; e nada diziam a ninguém, porque temiam.
9 E Jesus, tendo ressuscitado na manhã do primeiro dia da semana, apareceu primeiramente a Maria Madalena, da qual tinha expulsado sete demônios. 10 E, partindo ela, anunciou-o àqueles que tinham estado com ele, os quais estavam tristes e chorando.
11 E, ouvindo eles que Jesus vivia e que tinha sido visto por ela, não o creram.
12 E, depois, manifestou-se em outra forma a dois deles que iam de caminho para o campo. 13 E, indo estes, anunciaram-no aos outros, mas nem ainda estes creram.
14 Finalmente apareceu aos onze, estando eles assentados juntamente, e lançou-lhes em rosto a sua incredulidade e dureza de coração, por não haverem crido nos que o tinham visto já ressuscitado. 15 E disse-lhes: Ide por todo o mundo, pregai o evangelho a toda criatura. 16 Quem crer e for batizado será salvo; mas quem não crer será condenado. 17 E estes sinais seguirão aos que crerem: em meu nome, expulsarão demônios; falarão novas línguas; 18 pegarão nas serpentes; e, se beberem alguma coisa mortífera, não lhes fará dano algum; e imporão as mãos sobre os enfermos e os curarão.
19 Ora, o Senhor, depois de lhes ter falado, foi recebido no céu e assentou-se à direita de Deus. 20 E eles, tendo partido, pregaram por todas as partes, cooperando com eles o Senhor e confirmando a palavra com os sinais que se seguiram. Amém!
1 Un als der Sabbat vubi war, kaufe Maria vu Magdola un Maria, d Muetter vum Jakobus, un Salome ä baar Duftel, um hizgoh un nen z salbe.
2 Un sie kumme zum Grab am erschte Dag vu dr Wuche, ganz freh, als d Sunne ufgoht.
3 Un sie sage undaänander: Wer wälzt uns(us) d Schtei (Wackes) vor rem Grab wäg?
4 Un sie sähn hi un merke, daß dr Schtei (Wackes) weggwälzt war; denn na(er) war scho groß.
5 Un sie gehn ine in s Grab un sähn ä Jingling zur rechte hocke, der het ä langes wißs Gewand a, un sie vuschreche arg.
6 Er aba sait zue nene: Vuschrecke nit! Ihr söche Jesus vu Nazareth, d wo sie Kriizigt hän. Er isch uferschtande, er isch nit do. Luege do d Platz, wo sie nen higlegt hän.
7 Gehn aba ane un sage sinene Jingern un Petrus, daß sa(er) vor äich nohch Galiläa goht; dert werde ihr nen sieht, we na(er) äich gsait het.
8 Un sie gehn schnell üsä vum Grab; wel sie Angscht ka kän. Un sie sage nemandem ebis üs Furcht.
9 Als aba Jesus uferschtande war freh am erschte Dag vu d Wuche, erschient er zerscht dr Maria vu Magdola, vu däre er siebä besi Geischter ustriebe het.
10 Un sie goht hin un vuzellt s dene, de mit nem gsi sin un Leid schleipfe un ghielt hän.
11 Un als des ghärt hän, daß sa läbt un wär ihre erschiene, glaube sie`s nit.
12 Dnohch offebart er sich in andere Gschtalt zweie vu nene de undawägs ware, als sie iba`s Land gange sin.
13 Un de gehn au hi un vuzelle s d andere. Aba au dene glaubte sie`s nit.
14 Zletscht, als de Elf am Disch gsäße sin, offebart er sich dene un schalt ihre Unglaube un ihr hertes Herz, daß sie nit glaubt hän dene, de nen gsähne hän als Uferschtandena.
15 Un na(er) sait zue nene: Gehn hi in alli Welt un predigt des Evangelium allena Gschöpf.
16 Wer do glaubt un dauft wird, der wird selig werden; wer aba nit glaubt, der wird vudammt werde.
17 De Zeiche aba, de dene folg werde, de do glaube, sin de: in minem Name werden sie besi Geischter ustribe, in neie Zunge schwätze,
18 Schlage mit d Händ(Pfode) hochhebe, un wenn sie ebis Giftiges trinke, wird's ne nit schade; uf Kranki werden sie d Händ(Pfode) lege, so wird's bessa mit ne werde.
19 Nohchdem dr Herr Jesus mit ne gschwätzt het, isch scha(er) ufghobe worde in de Himmel un hockt dert uf dr rechte Site vu Gott.
20 De aba zoge üs un predigte an ällei Plätz. Un dr Herr isch mit sinere Kraft bi nene gsi un het s Wort durch Wunda un Zeiche bschtätigt.