1 Princípio do evangelho de Jesus Cristo, Filho de Deus.

2 Como está escrito no profeta Isaías: Eis que eu envio o meu anjo ante a tua face, o qual preparará o teu caminho diante de ti. 3 Voz do que clama no deserto: Preparai o caminho do Senhor, endireitai as suas veredas. 4 Apareceu João batizando no deserto e pregando o batismo de arrependimento, para remissão de pecados. 5 E toda a província da Judeia e todos os habitantes de Jerusalém iam ter com ele; e todos eram batizados por ele no rio Jordão, confessando os seus pecados.

6 E João andava vestido de pelos de camelo e com um cinto de couro em redor de seus lombos, e comia gafanhotos e mel silvestre, 7 e pregava, dizendo: Após mim vem aquele que é mais forte do que eu, do qual não sou digno de, abaixando-me, desatar a correia das sandálias. 8 Eu, em verdade, tenho-vos batizado com água; ele, porém, vos batizará com o Espírito Santo.

9 E aconteceu, naqueles dias, que Jesus, tendo ido de Nazaré, da Galileia, foi batizado por João, no rio Jordão. 10 E, logo que saiu da água, viu os céus abertos e o Espírito, que, como pomba, descia sobre ele. 11 E ouviu-se uma voz dos céus, que dizia: Tu és o meu Filho amado, em quem me comprazo.

12 E logo o Espírito o impeliu para o deserto. 13 E ali esteve no deserto quarenta dias, tentado por Satanás. E vivia entre as feras, e os anjos o serviam.

14 E, depois que João foi entregue à prisão, veio Jesus para a Galileia, pregando o evangelho do Reino de Deus 15 e dizendo: O tempo está cumprido, e o Reino de Deus está próximo. Arrependei-vos e crede no evangelho.

16 E, andando junto ao mar da Galileia, viu Simão e André, seu irmão, que lançavam a rede ao mar, pois eram pescadores. 17 E Jesus lhes disse: Vinde após mim, e eu farei que sejais pescadores de homens. 18 E, deixando logo as suas redes, o seguiram. 19 E, passando dali um pouco mais adiante, viu Tiago, filho de Zebedeu, e João, seu irmão, que estavam no barco consertando as redes, 20 e logo os chamou. E eles, deixando o seu pai Zebedeu no barco com os empregados, foram após ele.

21 Entraram em Cafarnaum, e, logo no sábado, indo ele à sinagoga, ali ensinava. 22 E maravilharam-se da sua doutrina, porque os ensinava como tendo autoridade e não como os escribas. 23 E estava na sinagoga deles um homem com um espírito imundo, o qual exclamou, dizendo: 24 Ah! Que temos contigo, Jesus Nazareno? Vieste destruir-nos? Bem sei quem és: o Santo de Deus. 25 E repreendeu-o Jesus, dizendo: Cala-te e sai dele. 26 Então, o espírito imundo, agitando-o e clamando com grande voz, saiu dele. 27 E todos se admiraram, a ponto de perguntarem entre si, dizendo: Que é isto? Que nova doutrina é esta? Pois com autoridade ordena aos espíritos imundos, e eles lhe obedecem! 28 E logo correu a sua fama por toda a província da Galileia.

29 E logo, saindo da sinagoga, foram à casa de Simão e de André, com Tiago e João. 30 E a sogra de Simão estava deitada, com febre; e logo lhe falaram dela. 31 Então, chegando-se a ela, tomou-a pela mão e levantou-a; e a febre a deixou, e servia-os.

32 E, tendo chegado a tarde, quando já estava se pondo o sol, trouxeram-lhe todos os que se achavam enfermos e os endemoninhados. 33 E toda a cidade se ajuntou à porta. 34 E curou muitos que se achavam enfermos de diversas enfermidades e expulsou muitos demônios, porém não deixava falar os demônios, porque o conheciam.

35 E, levantando-se de manhã muito cedo, estando ainda escuro, saiu, e foi para um lugar deserto, e ali orava. 36 E seguiram-no Simão e os que com ele estavam. 37 E, achando-o, lhe disseram: Todos te buscam. 38 E ele lhes disse: Vamos às aldeias vizinhas, para que eu ali também pregue, porque para isso vim. 39 E pregava nas sinagogas deles, por toda a Galileia, e expulsava os demônios.

40 E aproximou-se dele um leproso, que, rogando-lhe e pondo-se de joelhos diante dele, lhe dizia: Se queres, bem podes limpar-me. 41 E Jesus, movido de grande compaixão, estendeu a mão, e tocou-o, e disse-lhe: Quero, sê limpo! 42 E, tendo ele dito isso, logo a lepra desapareceu, e ficou limpo. 43 E, advertindo-o severamente, logo o despediu. 44 E disse-lhe: Olha, não digas nada a ninguém; porém vai, mostra-te ao sacerdote e oferece pela tua purificação o que Moisés determinou, para lhes servir de testemunho. 45 Mas, tendo ele saído, começou a apregoar muitas coisas e a divulgar o que acontecera; de sorte que Jesus já não podia entrar publicamente na cidade, mas conservava-se fora em lugares desertos; e de todas as partes iam ter com ele.

1 Am Afang vum Evangelium vu Jesus Chrischtus, vum Herr-Gott sinem Bue,

2 we s bi de Prophete stoht: lueg, i(ich) schick mi Knecht vor da her, der macht di Wäg.

3 S isch ä Schtimme vu nem Prediga in d Wüeschde: richtet d Wäg vum Herr, macht sini Wägli richtig!

4 Johannes isch in d Wüschde gsi, er het dauft un predigt, ma soll sich zue dr Buße daufe lo, das ma d Sindevugebig kregt.

5 S ganze Jüdische Land isch zue nem üsä gange, au de vu Jerusalem un hän sich alli im Jordan daufe lo un hän ihri Sinde gsaid.

6 Johannes het ä Häß(Kleid) üs Kamelhoor un ä läderne Girtel agha, er het Heigumper un wildä Hunig gässe.

7 Er het predigt un gsaid, s kund eina nooch ma(mir), der isch stärker als i(ich); i(ich) bi nit wert, das i(ich) mich vor rem buck un sini Schuehreme ufbind.

8 Ich dauf äich mit Wassa; aber der doet äich mit däm Heiligä Geischt daufe.

9 S isch de Ziit ku, wo Jesus vu Galiläa vu Nazareth ku isch un het sich vum Johannes im Jordan daufe lo.

10 Drno isch Jesus üs sem Wassa gschdiegä un het gsäh, we sich dr Himmel ufdoe het un d Geischt we ne Duebe uf nen abeku isch.

11 Un ä Schtimmä isch vum Himmel ku: Dü bisch mi gliebte Bue, wägä dir ha i viel freud.

12 Un gli het nen d Geischt in d Wüschde gjagt.

13 Do isch scha vierzig Dag lang gsi, un dr Sadan het nen vusoecht, un na isch bi d wildä Tiere gsi, un d Engel hän nem dent.

14 Wo Johannes gfange gsi isch, isch Jesus uf Galiläa ku un het s Evangelium vum Rich Gottes predigt un het gsaid:

15 D Ziit isch z end, un s Rich Gottes isch kummä. Den Buße un glaube an´s Evangelium!

16 Wo Jesus am Galiläische Meer rumglaufe isch, het da dr Simon un däm si Broeder, dr Andreas gsähnä; sie hän ihri Netz ins Wassa gworfe, wel sie Fischa ware.

17 Do het Jesus zue nene gsaid: Kummä mit ma(mir), i(ich) mach üs äich Menschefischa!

18 Gli hän sie ihri Netz liege lo un sin mit nem gange.

19 Wo na dann(dnoh) ä weng gege gange isch, het da d Jakobus, im Zebedäus si Bue, un däm si Broeder, d Johannes gsaeh; sie hän im Schiff d Netz gflickt, un gli het da sie gruefä.

20 Sie hän d Vadr Zebedäus mit d Helfa im Schiff glo un sin mit Jesus gange.

21 Dann(Dnoh) sin sie uf Kapernaum gange, un gli isch scha am Sabbat in d Synagoge un het glehrt.

22 Alli hän sich iba sini Lehr arg gwunderet, wel la ganz gwaltig predigt het, nit so we d Schriftglehrte.

23 In dr Synagoge isch ä Mensch gsi, der isch vu nem usuebere Geischt bsesse gsi, der het brellt

24 un gsaid: Halt, was hän ma(mir) mit dir zdoe, Jesus vu Nazaret? Bisch dü kumme um uns(us) z vuderbe. Ich kenn di: Dr Heilige Gottes.

25 Un Jesus het nem droht un gsaid: Bisch ruhig un fahr üsä vu däm!

26 Do het nen dr Geischt hin un her grisse un het lüt brellt un isch vu nem üsgfahre.

27 Do hän sich alli gwunderet un hän änander gfrogt un gsaid: Was isch des fir ä neui lehr? Er bfliehlt mit Gwalt de usuebere Geischter un sie folg nem.

28 Im ganze galiläische Land het ma vu nem gschwätzt.

29 Un Drno sin sie üs d Synagoge üsegange un mit nem Jakobus un Johannes ins Hus vum Simon un Andreas ku.

30 Im Simon si Schiegamueter het Feber gha un sie hän nem s gsaid.

31 Er isch zue n ere gange, het sie an dr Hand gnu un ufgrichtet, uns(us) Feber isch wäg gange; drno het sie däne s Ässä ge.

32 Z obe, wo d Sunne untergange isch, hän sie vieli Kranki un Bsesseni zue nem brocht.

33 Un de ganzi Stadt het sich vor d Dire vusammelt.

34 Er het vieläne ghulfe, wo vuschiedeni Krankete gha hän, er het vieli Deufel üstriebe, de hän aba nit sage derfe, das se nen kenne

35 Am Morge, wo s noh dunkel gsi isch, isch Jesus ufgstande un üsegange an ä Schtell, wo na älleinig gsi isch un het dert bätet. er

36 Petrus un de, wo bi nem gsi sin, sin nem nochgange.

37 Wo se nen gfunde hän, hän se zue nem gsaid: Alli soeche di.

38 Er het ne aba als Antwort ge: Len uns(us) in de andere Schtädt go, wel i(ich) au dert predige; denn wägä däm bin i kumme.

39 Er het in d Synagoge in ganz Galiläa predigt un het vieli besi Geischter üstriebe.

40 Do isch ä Üssätzige zue nem ku, der isch vor nem anegniet un het gsaid: Wenn dü wilsch, kasch dü mich gsund mache.

41 Jesus het Mitleid mit nem gha, het si Hand üsgstreckt, het nen agrirt un gsaid: Ich will´s mache: bi sufer!

42 Un wo na des so gsaid het, isch dr Üssatz gli vu nem weck gange, un dr Ma isch gsund gsi.

43 Jesus het nen bedrot un het nen furtgschickt

44 un zue nem gsaid: lueg zue, das dü keinem dvu ebis saisch: sondern gang un zeig di däm Prieschter un opfre fir dini Xundheit, des was Moses vuordnet het, dähne zum zigniss.

45 Wo dr Ma aba furtgange isch, het da(er) ällei dvu vuzellt, un de Gschicht isch ibaall vuzellt wore; dorum het Jesus vu etzed a nimmi am Dag in d Schtadt go kenne; er isch drusse gsi an neme insame Eckli, un de sin zue nem ku vu ällei Ecke un Ende.