1 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Boşadığım annenizin boşanma belgesi nerede? 2 Hangi alacaklıma sattım sizi? 2 Suçlarınız yüzünden satıldınız, 2 Anneniz isyanlarınız yüzünden dışlandı.

2 Geldiğimde neden kimse yoktu, 2 Çağırdığımda niçin yanıt veren olmadı? 2 Sizi kurtaramayacak kadar kısa mı elim, 2 Ya da gücüm yok mu sizi özgür kılmaya? 2 Azarlayarak denizi kurutur, 2 Irmakları çöle çeviririm. 2 Su kalmayınca balıklar ölür ve kokar.

3 Göklere karalar giydirir, 2 Çul ederim onların örtüsünü.››

4 Yorgunlara sözle destek olmayı bileyim diye 2 Egemen RAB bana eğitilmişlerin dilini verdi. 2 Eğitilenler gibi dinleyeyim diye kulağımı uyandırır her sabah.

5 Egemen RAB kulağımı açtı, 2 Karşı koymadım, geri çekilmedim.

6 Bana vuranlara sırtımı açtım, 2 Yanaklarımı uzattım sakalımı yolanlara. 2 Aşağılamalardan, tükürükten yüzümü gizlemedim.

7 Egemen RAB bana yardım ettiği için 2 Utanç duymam. 2 Kararımdan dönmemfş, 2 Utandırılmayacağımı bilirim. ettim››.

8 Beni haklı çıkaran yakınımda. 2 Benden davacı olan kim, yüzleşelim, 2 Kimdir hasmım, karşıma çıksın.

9 Bana yardım eden Egemen RABdir, 2 Kim suçlu çıkaracak beni? 2 Onların hepsi giysi gibi eskiyecek, 2 Tümünü güve yiyip bitirecek.

10 Aranızda RABden korkan, 2 Kulunun sözünü dinleyen kim var? 2 Karanlıkta yürüyen, ışığı olmayan, 2 RABbin adına güvensin, Tanrısına dayansın.

11 Ama ateş yakan, 2 Alevli oklar kuşanan sizler, hepiniz, 2 Ateşinizin aydınlığında, 2 Tutuşturduğunuz alevli okların arasında yürüyün. 2 Benden alacağınız şudur: 2 Azap içinde yatacaksınız.

1 Assim diz o Senhor: Onde está a carta de divórcio de vossa mãe, pela qual eu a repudiei? ou quem é o meu credor, a quem eu vos tenha vendido? Eis que por vossas maldades fostes vendidos, e por vossas transgressões foi repudiada vossa mãe.

2 Por que razão, quando eu vim, ninguém apareceu? quando chamei, não houve quem respondesse? Acaso tanto se encolheu a minha mão, que já não possa remir? ou não tenho poder para livrar? Eis que com a minha repreensão faço secar o mar, e torno os rios em deserto; cheiram mal os seus peixes, pois não há água, e morrem de sede:

3 Eu visto os céus de negridão, e lhes ponho cilício por sua cobertura.

4 O Senhor Deus me deu a língua dos instruídos para que eu saiba sustentar com uma palavra o que está cansado; ele desperta-me todas as manhãs; desperta-me o ouvido para que eu ouça como discípulo.

5 O Senhor Deus abriu-me os ouvidos, e eu não fui rebelde, nem me retirei para trás.

6 Ofereci as minhas costas aos que me feriam, e as minhas faces aos que me arrancavam a barba; não escondi o meu rosto dos que me afrontavam e me cuspiam.

7 Pois o Senhor Deus me ajuda; portanto não me sinto confundido; por isso pus o meu rosto como um seixo, e sei que não serei envergonhado.

8 Perto está o que me justifica; quem contenderá comigo? apresentemo-nos juntos; quem é meu adversário? chegue-se para mim.

9 Eis que o Senhor Deus me ajuda; quem há que me condene? Eis que todos eles se envelhecerão como um vestido, e a traça os comerá.

10 Quem há entre vós que tema ao Senhor? ouça ele a voz do seu servo. Aquele que anda em trevas, e não tem luz, confie no nome do Senhor, e firme-se sobre o seu Deus.

11 Eia! todos vós, que acendeis fogo, e vos cingis com tições acesos; andai entre as labaredas do vosso fogo, e entre os tições que ateastes! Isto vos sobrevirá da minha mão, e em tormentos jazereis.