1 Ya RAB, sensin benim Tanrım, 2 Seni yüceltir, adını överim. 2 Çünkü sen eskiden beri tasarladığın harikaları 2 Tam bir sadakatle gerçekleştirdin.

2 Kenti bir taş yığınına, 2 Surlu kenti viraneye çevirdin. 2 Yabancıların kalesiydi, kent olmaktan çıktı. 2 Bir daha da onarılmayacak.

3 Bundan ötürü güçlü uluslar seni onurlandıracak, 2 Acımasız ulusların kentleri senden korkacak.

4 Çünkü onların öfkesi 2 Duvara çarpan sağanak gibi yükselince, 2 Sen yoksulun, sıkıntı içindeki düşkünün kalesi, 2 Sağanağa karşı sığınak, 2 Sıcağa karşı gölgelik oldun.

5 Yabancıların gürültüsünü çöl sıcağı gibi bastırırsın. 2 Bulutun gölgesi sıcağı nasıl kırarsa, 2 Bu acımasız adamların türküsü de öyle diniyor.

6 Her Şeye Egemen RAB bu dağda 2 Bütün uluslara yağlı yemeklerin 2 Ve dinlendirilmiş seçkin şarapların sunulduğu 2 Zengin bir şölen verecek.

7 Bütün halkların üzerindeki örtüyü, 2 Bütün ulusların üzerine örülmüş olan örtüyü 2 Bu dağda kaldıracak.

8 Ölümü sonsuza dek yutacak. 2 Egemen RAB bütün yüzlerden gözyaşlarını silecek. 2 Halkının utancını bütün yeryüzünden kaldıracak. 2 Çünkü RAB böyle diyor.

9 O gün diyecekler ki, 2 ‹‹İşte Tanrımız budur; 2 Ona umut bağlamıştık, bizi kurtardı, 2 RAB Odur, Ona umut bağlamıştık, 2 Onun kurtarışıyla sevinip coşalım.››

10 RABbin eli bu dağın üzerinde kalacak, 2 Ama Moav gübre çukurundaki saman gibi 2 Kendi yerinde çiğnenecek.

11 Oracıkta yüzmek isteyen biri gibi ellerini uzatacak, 2 Ama kurnazlığına karşın RAB onun gururunu kıracak.

12 RAB surlarındaki yüksek burçları 2 Devirip yıkacak, yerle bir edecek.

1 Ó Senhor, tu és o meu Deus; exaltar-te-ei a ti, e louvarei o teu nome; porque fizeste maravilhas, os teus conselhos antigos, em fidelidade e em verdade.

2 Porque da cidade fizeste um montão, e da cidade fortificada uma ruína, e do paço dos estranhos, que não seja mais cidade; e ela jamais se tornará a edificar.

3 Pelo que te glorificará um povo poderoso; e a cidade das nações formidáveis te temerá:

4 Porque tens sido a fortaleza do pobre, a fortaleza do necessitado na sua angústia, refúgio contra a tempestade, e sombra contra o calor, pois o assopro dos violentos é como a tempestade contra o muro.

5 Como o calor em lugar seco, tu abaterás o tumulto dos estranhos; como se abranda o calor pela sombra da espessa nuvem, assim acabará o cântico dos violentos.

6 E o Senhor dos exércitos dará neste monte a todos os povos um banquete de coisas gordurosas, banquete de vinhos puros, de coisas gordurosas feitas de tutanos, e de vinhos puros, bem purificados.

7 E destruirá neste monte a coberta que cobre todos os povos, e o véu que está posto sobre todas as nações.

8 Aniquilará a morte para sempre, e assim enxugará o Senhor Deus as lágrimas de todos os rostos, e tirará de toda a terra o opróbrio do seu povo; porque o Senhor o disse.

9 E naquele dia se dirá: Eis que este é o nosso Deus; por ele temos esperado, para que nos salve. Este é o Senhor; por ele temos esperado; na sua salvação gozaremos e nos alegraremos.

10 Porque a mão do Senhor repousará neste monte; e Moabe será trilhado no seu lugar, assim como se trilha a palha na água do monturo.

11 E estenderá as suas mãos no meio disso, assim como as estende o nadador para nadar; mas o Senhor abaterá a sua altivez juntamente com a perícia das suas mãos.

12 E abaixará as altas fortalezas dos teus muros; abatê-las-á e derrubá-las-á por terra até o pó.