1 Çünkü RAB Yakup soyuna acıyacak, 2 İsrail halkını yine seçip 2 Topraklarına yerleştirecek. 2 Yabancılar da Yakup soyuna katılıp onlara bağlanacak.
2 Uluslar İsrail halkını 2 Kendi topraklarına götürecekler. 2 İsrail halkı RABbin verdiği topraklarda onları 2 Erkek ve kadın köle olarak sahiplenecek. 2 Kendisini tutsak edenleri tutsak edecek, 2 Kendisini ezenlere egemen olacak.
3 RAB İsrail halkını acıdan, sıkıntıdan 2 Ve yaptığı ağır işlerden kurtardığı gün
4 Babil Kralını alaya alarak, 2 ‹‹Halkı ezenin nasıl da sonu geldi!›› diyecekler, 2 ‹‹Zorbalığı nasıl da sona erdi!››
5 RAB kötülerin değneğini, 2 Egemenlerin asasını kırdı.
6 O asa ki, halklara gazapla vurdukça vurdu, 2 Ulusları öfkeyle, dinmeyen zulümle yönetti.
7 Bütün dünya esenlik ve barış içinde 2 Sevinçle haykırıyor.
8 Lübnanın çam ve sedir ağaçları bile 2 Kralın yok oluşuna seviniyor. 2 ‹‹Onun ölümünden beri kimse bizi kesmeye gelmiyor›› diyorlar.
9 Toprağın altındaki ölüler diyarı 2 Babil Kralını karşılamak için sabırsızlanıyor. 2 Onun gelişi ölüleri, 2 Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; 2 Ulusları yönetmiş kralları 2 Tahtlarından ayağa kaldırıyor.
10 Hepsi ona seslenip diyecekler ki, 2 ‹‹Sen de bizim gibi gücünü yitirdin, 2 Bize benzedin.››
11 Görkemin de çenklerinin sesi de 2 Ölüler diyarına indirildi. 2 Altında kurtlar kaynaşacak, 2 Üstünü kurtçuklar kaplayacak.
12 Ey parlak yıldızfö, seherin oğlu, 2 Göklerden nasıl da düştün! 2 Ey ulusları ezip geçen, 2 Nasıl da yere yıkıldın!
13 İçinden, ‹‹Göklere çıkacağım›› dedin, 2 ‹‹Tahtımı Tanrının yıldızlarından daha yükseğe koyacağım; 2 İlahların toplandığı dağda, 2 Safonun doruğunda oturacağım.
14 Bulutların üstüne çıkacak, 2 Kendimi Yüceler Yücesiyle eşit kılacağım.››
15 Ancak ölüler diyarına, 2 Ölüm çukurunun dibine 2 İndirilmiş bulunuyorsun.
16 Seni görenler bakıp bakıp şöyle düşünecekler: 2 ‹‹Dünyayı sarsan, ülkeleri titreten, 2 Yeryüzünü çöle çeviren, 2 Kentleri yerle bir eden, 2 Tutsakları evlerine salıvermeyen adam bu mu?››
18 Ulusların bütün kralları tek tek, 2 Görkemli mezarlarda yatıyor.
19 Ama sen reddedilen bir dal gibi 2 Mezarından dışarı atıldın; 2 Bedenleri kılıçla delinip 2 Ölüm çukurunun dibine atılmış ölülerle örtülüsün; 2 Ayak altında çiğnenen leş gibisin.
20 Ülkeni harap edip halkını katlettiğin için 2 Başkaları gibi gömülmeyeceksin. Kötülük yapan soy bir daha anılmayacak.
21 Atalarının suçundan ötürü 2 Babil Kralının oğullarını boğazlamak için yer hazırlayın. 2 Kalkıp dünyayı sahiplenmesinler, 2 Yeryüzünü kentlerle doldurmasınlar.
22 ‹‹Babil halkına karşı harekete geçeceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹‹Babilin adını, sağ kalanlarını, 2 Oğullarını, torunlarını dünyadan sileceğim.›› 2 Böyle diyor RAB.
23 ‹‹Babili baykuş yuvasına, bataklığa çevirecek, 2 Yıkım süpürgesiyle süpüreceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB.
24 Her Şeye Egemen RAB ant içerek şöyle dedi: 2 ‹‹Düşündüğüm gibi olacak, 2 Tasarladığım gibi gerçekleşecek.
25 Asurluları kendi ülkemde ezecek, 2 Dağlarımda çiğneyeceğim. 2 Halkım Asurun boyunduruğundan, 2 Omuzlarındaki yükten kurtulacak.
26 İşte bütün dünya için belirlenen tasarı budur. 2 Bütün uluslara karşı elim kalkmış durumda.
27 Her Şeye Egemen RABbin tasarısını kim boşa çıkarabilir? 2 Kalkmış durumdaki elini kim indirebilir?››
28 Kral Ahazın öldüğü yıl gelen bildiri:
29 Ey Filistliler, sizi döven değnek kırıldı diye sevinmeyin. 2 Çünkü yılanın kökünden engerek türeyecek, 2 Onun ürünü uçan yılan olacak.
30 Yoksulların en yoksulu doyacak, 2 Düşkünler güvenlikte yatacak. 2 Ama sizin kökünüzü kıtlıkla kurutacağım, 2 Sağ kalanlarınız da ölecek.
31 Ulumaya başla ey kapı! Ey kent, feryat et! 2 Ey Filistliler, eridiniz baştan başa. 2 Kuzeyden toz duman yükseliyor, 2 Düşman askerleri sıra sıra geliyor.
32 O ulusun elçilerine ne yanıt verilecek? 2 ‹‹RAB Siyon'un temelini attı, 2 Halkının düşkünleri oraya sığınacak›› denecek.
1 Pois o Senhor se compadecerá de Jacó, e ainda escolherá a Israel e os porá na sua própria terra; e ajuntar-se-ão com eles os estrangeiros, e se apegarão à casa de Jacó.
2 E os povos os receberão, e os levarão aos seus lugares; e a casa de Israel os possuirá por servos e por servas, na terra do Senhor e cativarão aqueles que os cativaram, e dominarão os seus opressores.
3 No dia em que Deus vier a dar-te descanso do teu trabalho, e do teu tremor, e da dura servidão com que te fizeram servir,
4 proferirás esta parábola contra o rei de Babilônia, e dirás: Como cessou o opressor! como cessou a tirania!
5 Já quebrantou o Senhor o bastão dos ímpios e o cetro dos dominadores;
6 cetro que feria os povos com furor, com açoites incessantes, e que em ira dominava as nações com uma perseguição irresistível.
7 Toda a terra descansa, e está sossegada! Rompem em brados de júbilo.
8 Até as faias se alegram sobre ti, e os cedros do Líbano, dizendo: Desde que tu caíste ninguém sobe contra nós para nos cortar.
9 O Seol desde o profundo se turbou por ti, para sair ao teu encontro na tua vinda; ele despertou por ti os mortos, todos os que eram príncipes da terra, e fez levantar dos seus tronos todos os que eram reis das nações.
10 Estes todos responderão, e te dirão: Tu também estás fraco como nós, e te tornaste semelhante a nós.
11 Está derrubada até o Seol a tua pompa, o som dos teus alaúdes; os bichinhos debaixo de ti se estendem e os bichos te cobrem.
12 Como caíste do céu, ó estrela da manhã, filha da alva! como foste lançado por terra tu que prostravas as nações!
13 E tu dizias no teu coração: Eu subirei ao céu; acima das estrelas de Deus exaltarei o meu trono; e no monte da congregação me assentarei, nas extremidades do norte;
14 subirei acima das alturas das nuvens, e serei semelhante ao Altíssimo.
15 Contudo levado serás ao Seol, ao mais profundo do abismo.
16 Os que te virem te contemplarão, considerar-te-ão, e dirão: É este o varão que fazia estremecer a terra, e que fazia tremer os reinos?
17 Que punha o mundo como um deserto, e assolava as suas cidades? que a seus cativos não deixava ir soltos para suas casas?
18 Todos os reis das nações, todos eles, dormem com glória, cada um no seu túmulo.
19 Mas tu és lançado da tua sepultura, como um renovo abominável, coberto de mortos atravessados a espada, como os que descem às pedras da cova, como cadáver pisado aos pés.
20 Com eles não te reunirás na sepultura; porque destruíste a tua terra e mataste o teu povo. Que a descendência dos malignos não seja nomeada para sempre!
21 Preparai a matança para os filhos por causa da maldade de seus pais, para que não se levantem, e possuam a terra, e encham o mundo de cidades.
22 Levantar-me-ei contra eles, diz o Senhor dos exércitos, e exterminarei de Babilônia o nome, e os sobreviventes, o filho, e o neto, diz o Senhor.
23 E reduzi-la-ei a uma possessão do ouriço, e a lagoas de águas; e varrê-la-ei com a vassoura da destruição, diz o Senhor dos exércitos.
24 O Senhor dos exércitos jurou, dizendo: Como pensei, assim sucederá, e como determinei, assim se efetuará.
25 Quebrantarei o assírio na minha terra e nas minhas montanhas o pisarei; então o seu jugo se apartará deles e a sua carga se desviará dos seus ombros.
26 Este é o conselho que foi determinado sobre toda a terra; e esta é a mão que está estendida sobre todas as nações.
27 Pois o Senhor dos exércitos o determinou, e quem o invalidará? A sua mão estendida está, e quem a fará voltar atrás?
28 No ano em que morreu o rei Acaz, veio este oráculo.
29 Não te alegres, ó Filístia toda, por ser quebrada a vara que te feria; porque da raiz da cobra sairá um basilisco, e o seu fruto será uma serpente voadora.
30 E os primogênitos dos pobres serão apascentados, e os necessitados se deitarão seguros; mas farei morrer de fome a tua raiz, e será destruído o teu restante.
31 Uiva, ó porta; grita, ó cidade; tu, ó Filístia, estás toda derretida; porque do norte vem fumaça; e não há vacilante nas suas fileiras.
32 Que se responderá pois aos mensageiros do povo? Que o Senhor fundou a Sião, e que nela acharão refúgio os aflitos do seu povo.