1 ‹‹Dinle, ey Yakup soyu! 2 İsrail adıyla anılan, Yahuda soyundan gelen, 2 RABbin adıyla ant içen sizler, 2 İsrailin Tanrısına yakarır, 2 Ama bunu doğrulukla, içtenlikle yapmazsınız.

2 Kutsal kentli olduğunuzu, 2 İsrailin Tanrısına dayandığınızı ileri sürersiniz. 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir.

3 Olup bitenleri çok önceden bildirdim, 2 Ağzımı açıp duyurdum. 2 Ansızın yaptım ve gerçekleştiler.

4 İnatçı olduğunuzu, 2 Tunç alınlı, demir boyunlu olduğunuzu bildiğim için

5 Bunları size çok önceden bildirdim, 2 Olmadan önce duyurdum. 2 Yoksa, ‹Bunları yapan putlarımızdır, 2 Olmalarını buyuran 2 Oyma ve dökme putlarımızdır› derdiniz.

6 Bunları duydunuz, hepsini inceleyin. 2 Peki, kabul etmeyecek misiniz? 2 Şimdiden size yeni şeyler, 2 Bilmediğiniz gizli şeyler açıklayacağım.

7 Bunlar şimdi yaratılıyor, 2 Geçmişte değil; 2 Bugüne kadar duymadınız, 2 Yoksa, ‹Bunları biliyorduk› derdiniz.

8 Ne duydunuz, ne de anladınız, 2 Öteden beri kulaklarınız tıkalı. 2 Ne denli hain olduğunuzu biliyorum, 2 Doğuştan isyankâr olduğunuz biliniyor.

9 Adım uğruna öfkemi geciktiriyorum. 2 Ünümden ötürü kendimi tutuyorum, 2 Yoksa sizi yok ederdim.

10 Bakın, gümüşü arıtır gibi olmasa da sizleri arıttım, 2 Sıkıntı ocağında denedim.

11 Bunu kendim için, evet, kendim için yapıyorum. 2 Adımı bayağılaştırmanızı nasıl hoş görebilirim? 2 Bana ait olan onuru başkasına vermem.››

12 ‹‹Ey Yakup soyu, çağırdığım İsrail, beni dinle: 2 Ben Oyum; ilk Benim, son da Benim.

13 Yeryüzünün temelini elimle attım, 2 Gökleri sağ elim gerdi. 2 Onları çağırdığımda 2 Birlikte önümde dikilirler.

14 ‹‹Toplanıp dinleyin hepiniz: 2 Putlardan hangisi bunları önceden bildirebildi? 2 RABbin sevdiği kişi 2 Onun Babile karşı tasarladığını yerine getirecek. 2 Gücünü Kildanilere karşı kullanacak.

15 Ben, evet, ben söyledim, onu ben çağırdım, 2 Onu getirdim, görevini başaracak.

16 ‹‹Yaklaşın bana, dinleyin söyleyeceklerimi: 2 Başlangıçtan beri açıkça konuştum, 2 O zamandan bu yana oradayım.›› 2 Egemen RAB şimdi beni ve Ruhunu gönderiyor.

17 Sizleri kurtaran İsrailin Kutsalı RAB diyor ki, 2 ‹‹Yararlı olanı size öğreten, 2 Gitmeniz gereken yolda sizi yürüten 2 Tanrınız RAB benim.

18 ‹‹Keşke buyruklarıma dikkat etseydiniz! 2 O zaman esenliğiniz ırmak gibi, 2 Doğruluğunuz denizin dalgaları gibi olurdu.

19 Soyunuz kum gibi, 2 Torunlarınız kum taneleri gibi olurdu. 2 Adları ne unutulur, 2 Ne de huzurumdan yok olurdu.››

20 Babilden çıkın, Kildanilerden kaçın, 2 Sevinç çığlıklarıyla ilan edin bunu, 2 Haberini duyurun, dünyanın dört bucağına yayın. 2 ‹‹RAB, kulu Yakupun soyunu kurtardı›› deyin.

21 Onları çöllerden geçirirken susuzluk çekmediler, 2 Onlar için sular akıttı kayadan, 2 Kayayı yardı, sular fışkırdı.

22 ‹‹Kötülere esenlik yoktur›› diyor RAB.

1 Ouvi isto, casa de Jacó, que vos chamais do nome de Israel, e saístes dos lombos de Judá, que jurais pelo nome do Senhor, e fazeis menção do Deus de Israel, mas não em verdade nem em justiça.

2 E até da santa cidade tomam o nome, e se firmam sobre o Deus de Israel; o Senhor dos exércitos é o seu nome.

3 Desde a antigüidade anunciei as coisas que haviam de ser; da minha boca é que saíram, e eu as fiz ouvir; de repente as pus por obra, e elas aconteceram.

4 Porque eu sabia que és obstinado, que a tua cerviz é um nervo de ferro, e a tua testa de bronze.

5 Há muito tas anunciei, e as manifestei antes que acontecessem, para que não dissesses: O meu ídolo fez estas coisas, ou a minha imagem de escultura, ou a minha imagem de fundição as ordenou.

6 Já o tens ouvido; olha bem para tudo isto; porventura não o anunciarás? Desde agora te mostro coisas novas e ocultas, que não sabias.

7 São criadas agora, e não de há muito, e antes deste dia não as ouviste, para que não digas: Eis que já eu as sabia.

8 Tu nem as ouviste, nem as conheceste, nem tampouco há muito foi aberto o teu ouvido; porque eu sabia que procedeste muito perfidamente, e que eras chamado transgressor desde o ventre.

9 Por amor do meu nome retardo a minha ira, e por causa do meu louvor me contenho para contigo, para que eu não te extermine.

10 Eis que te purifiquei, mas não como a prata; provei-te na fornalha da aflição,

11 Por amor de mim, por amor de mim o faço; porque como seria profanado o meu nome? A minha glória não a darei a outrem,

12 Escuta-me, ó Jacó, e tu, ó Israel, a quem chamei; eu sou o mesmo, eu o primeiro, eu também o último.

13 Também a minha mão fundou a terra, e a minha destra estendeu os céus; quando eu os chamo, eles aparecem juntos.

14 Ajuntai-vos todos vós, e ouvi: Quem, dentre eles, tem anunciado estas coisas? Aquele a quem o Senhor amou executará a sua vontade contra Babilônia, e o seu braço será contra os caldeus.

15 Eu, eu o tenho dito; também já o chamei; eu o trouxe, e o seu caminho será próspero.

16 Chegai-vos a mim, ouvi isto: Não falei em segredo desde o princípio; desde o tempo em que aquilo se fez, eu estava ali; e agora o Senhor Deus me enviou juntamente com o seu Espírito.

17 Assim diz o Senhor, o teu Redentor, o Santo de Israel: Eu sou o Senhor, o teu Deus, que te ensina o que é útil, e te guia pelo caminho em que deves andar.

18 Ah! se tivesses dado ouvidos aos meus mandamentos! então seria a tua paz como um rio, e a tua justiça como as ondas do mar;

19 também a tua descendência teria sido como a areia, e os que procedem das tuas entranhas como os seus grãos; o seu nome nunca seria cortado nem destruído de diante de mim.

20 Saí de Babilônia, fugi de entre os caldeus. E anunciai com voz de júbilo, fazei ouvir isto, e levai-o até o fim da terra; dizei: O Senhor remiu a seu servo Jacó;

21 e não tinham sede, quando os levava pelos desertos; fez-lhes correr água da rocha; fendeu a rocha, e as águas jorraram.

22 Não há paz para os ímpios, diz o Senhor.