1 Ellerime vuruşmayı, 2 Parmaklarıma savaşmayı öğreten 2 Kayam RABbe övgüler olsun!
2 Odur benim vefalı dostum, kalem, 2 Kurtarıcım, kulem, 2 Kalkanım, Ona sığınırım; 2 Odur halkları bana boyun eğdiren!
3 Ya RAB, insan ne ki, onu gözetesin, 2 İnsan soyu ne ki, onu düşünesin?
4 İnsan bir soluğu andırır, 2 Günleri geçici bir gölge gibidir.
5 Ya RAB, gökleri yar, aşağıya in, 2 Dokun dağlara, tütsünler.
6 Şimşek çaktır, dağıt düşmanı, 2 Savur oklarını, şaşkına çevir onları.
7 Yukarıdan elini uzat, kurtar beni; 2 Çıkar derin sulardan, 2 Al eloğlunun elinden.
8 Onların ağzı yalan saçar, 2 Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
9 Ey Tanrı, sana yeni bir ezgi söyleyeyim, 2 Seni on telli çenkle, ilahilerle öveyim.
10 Sensin kralları zafere ulaştıran, 2 Kulun Davutu kötülük kılıcından kurtaran.
11 Kurtar beni, özgür kıl 2 Eloğlunun elinden. 2 Onların ağzı yalan saçar, 2 Sağ ellerini kaldırır, yalan yere ant içerler.
12 O zaman gençliğinde 2 Sağlıklı yetişen fidan gibi olacak oğullarımız, 2 Sarayın oymalı sütunları gibi olacak kızlarımız.
13 Her türlü ürünle dolup taşacak ambarlarımız; 2 Binlerce, on binlerce yavrulayacak 2 Çayırlarda davarlarımız.
14 Semiz olacak sığırlarımız; 2 Surlarımıza gedik açılmayacak, 2 İnsanlarımız sürgün edilmeyecek, 2 Meydanlarımızda feryat duyulmayacak!
15 Ne mutlu bunlara sahip olan halka! 2 Ne mutlu Tanrısı RAB olan halka!
1 Salmo de David. BENDITO sea Jehová, mi roca, Que enseña mis manos á la batalla, Y mis dedos á la guerra:
2 Misericordia mía y mi castillo, Altura mía y mi libertador, Escudo mío, en quien he confiado; El que allana mi pueblo delante de mí.
3 Oh Jehová, ¿qué es el hombre, para que de él conozcas? ¿O el hijo del hombre, para que lo estimes?
4 El hombre es semejante á la vanidad: Sus días son como la sombra que pasa.
5 Oh Jehová, inclina tus cielos y desciende: Toca los montes, y humeen.
6 Despide relámpagos, y disípalos, Envía tus saetas, y contúrbalos.
7 Envía tu mano desde lo alto; Redímeme, y sácame de las muchas aguas, De la mano de los hijos de extraños;
8 Cuya boca habla vanidad, Y su diestra es diestra de mentira.
9 Oh Dios, á ti cantaré canción nueva: Con salterio, con decacordio cantaré á ti.
10 Tú, el que da salud á los reyes, El que redime á David su siervo de maligna espada.
11 Redímeme, y sálvame de mano de los hijos extraños, Cuya boca habla vanidad, Y su diestra es diestra de mentira.
12 Que nuestros hijos sean como plantas crecidas en su juventud; Nuestras hijas como las esquinas labradas á manera de las de un palacio;
13 Nuestros graneros llenos, provistos de toda suerte de grano; Nuestros ganados, que paran á millares y diez millares en nuestras plazas:
14 Que nuestros bueyes estén fuertes para el trabajo; Que no tengamos asalto, ni que hacer salida, Ni grito de alarma en nuestras plazas.
15 Bienaventurado el pueblo que tiene esto: Bienaventurado el pueblo cuyo Dios es Jehová.