1 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.
2 Böyle desin RABbin kurtardıkları, 2 Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneydenfş, 2 Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Issız çöllerde dolaştılar, 2 Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Aç, susuz, 2 Sefil oldular.
6 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, 2 Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, 2 Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, 2 Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 Çünkü Tanrının buyruklarına karşı çıkmışlardı, 2 Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesinin öğüdünü.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, 2 Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, 2 Kopardı zincirlerini.
15 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, 2 Demir kapı kollarını parçaladı O.
17 Cezalarını buldu aptallar, 2 Suçları, isyanları yüzünden.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, 2 Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, 2 Kurtardı ölüm çukurundan.
21 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22 Şükran kurbanları sunsunlar 2 Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!
23 Gemilerle denize açılanlar, 2 Okyanuslarda iş yapanlar,
24 RABbin işlerini, 2 Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, 2 Dalgalar şaha kalktı.
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, 2 Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, 2 Ustalıkları işe yaramadı.
28 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, 2 Yatıştı dalgalar;
30 Rahatlayınca sevindiler, 2 Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32 Yüceltsinler Onu halk topluluğunda, 2 Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33 Irmakları çöle çevirir, 2 Pınarları kurak toprağa,
34 Verimli toprağı çorak alana, 2 Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35 Çölü su birikintisine çevirir, 2 Kuru toprağı pınara.
36 Açları yerleştirir oraya; 2 Oturacak bir kent kursunlar,
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, 2 Bol ürün alsınlar diye.
38 RABbin kutsamasıyla, 2 Çoğaldılar alabildiğine, 2 Eksiltmedi hayvanlarını.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, 2 Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, 2 Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, 2 Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, 2 Kötülerse ağzını kapayacak.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, 2 RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
1 ALABAD á Jehová, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.
2 Digan lo los redimidos de Jehová, Los que ha redimido del poder del enemigo,
3 Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.
4 Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.
5 Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.
6 Habiendo empero clamado á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones:
7 Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.
8 Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
9 Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.
10 Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;
11 Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de Jehová, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.
12 Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;
13 Luego que clamaron á Jehová en su angustia, Librólos de sus aflicciones.
14 Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.
15 Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
16 Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
17 Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.
18 Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.
19 Mas clamaron á Jehová en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.
20 Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.
21 Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:
22 Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.
23 Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,
24 Ellos han visto las obras de Jehová, Y sus maravillas en el profundo.
25 El dijo, é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.
26 Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.
27 Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.
28 Claman empero á Jehová en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.
29 Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.
30 Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.
31 Alaben la misericordia de Jehová, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
32 Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.
33 El vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;
34 La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.
35 Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
36 Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;
37 Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.
38 Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.
39 Y luego son menoscabados y abatidos A causa de tiranía, de males y congojas.
40 El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:
41 Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.
42 Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.
43 ¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de Jehová?