1 Süleymanın özdeyişleri: 2 Bilge çocuk babasını sevindirir, 2 Akılsız çocuk annesini üzer.

2 Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, 2 Ama doğruluk ölümden kurtarır.

3 RAB doğru kişiyi aç komaz, 2 Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.

4 Tembel eller insanı yoksullaştırır, 2 Çalışkan el zengin eder.

5 Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, 2 Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.

6 Bereket doğru kişinin başına yağar, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.

7 Doğrular övgüyle, 2 Kötüler nefretle anılır.

8 Bilge kişi buyrukları kabul eder, 2 Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.

9 Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, 2 Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.

10 Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. 2 Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar. (bkz.10:8), Septuaginta ‹‹Cesaretle azarlayan esenlik sağlar››.

11 Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.

12 Nefret çekişmeyi azdırır, 2 Sevgi her suçu bağışlar.

13 Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, 2 Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.

14 Bilge kişi bilgi biriktirir, 2 Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.

15 Zenginin serveti onun kalesidir, 2 Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.

16 Doğru kişinin ücreti yaşamdır, 2 Kötünün geliriyse kendisine cezadır.

17 Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. 2 Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.

18 Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. 2 İftira yayan akılsızdır.

19 Çok konuşanın günahı eksik olmaz, 2 Sağduyulu kişiyse dilini tutar.

20 Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, 2 Kötünün niyetleriyse değersizdir.

21 Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, 2 Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.

22 RABbin bereketidir kişiyi zengin eden, 2 RAB buna dert katmaz.

23 Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. 2 Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.

24 Kötü kişinin korktuğu başına gelir, 2 Doğru kişiyse dileğine erişir.

25 Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; 2 Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.

26 Dişler için sirke, 2 Gözler için duman neyse, 2 Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.

27 RAB korkusu ömrü uzatır, 2 Kötülerin yıllarıysa kısadır.

28 Doğrunun umudu onu sevindirir, 2 Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.

29 RABbin yolu dürüst için sığınak, 2 Fesatçı içinse yıkımdır.

30 Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, 2 Ama kötüler ülkede kalamaz.

31 Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, 2 Sapık dilse kesilir.

32 Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, 2 Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.

1 O filho sábio é a alegria de seu pai; o insensato, porém, a aflição de sua mãe.

2 Tesouros mal adquiridos de nada servem, mas a justiça livra da morte.

3 O Senhor não deixa o justo passar fome, mas repele a cobiça do ímpio.

4 A mão preguiçosa causa a indigência; a mão diligente se enriquece.

5 Quem recolhe no verão é um filho prudente; quem dorme na ceifa merece a vergonha.

6 As bênçãos descansam sobre a cabeça do justo, mas a boca dos maus oculta a injustiça.

7 A memória do justo alcança as bênçãos; o nome dos ímpios apodrecerá.

8 O sábio de coração recebe os preceitos, mas o insensato caminha para a ruína.

9 Quem anda na integridade caminha com segurança, mas quem emprega astúcias será descoberto.

10 Quem pisca os olhos traz desgosto, mas o que repreende com franqueza procura a paz.

11 A boca do justo é uma fonte de vida; a do ímpio, porém, esconde injustiça.

12 O ódio desperta rixas; a caridade, porém, supre todas as faltas.

13 Nos lábios do sábio encontra-se a sabedoria; no dorso do insensato a correção.

14 Os sábios entesouram a sabedoria, mas a boca do tolo é uma desgraça sempre ameaçadora.

15 A fortuna do rico é a sua cidade forte; a pobreza dos indigentes ocasiona-lhes ruína.

16 O salário do justo é para a vida; o fruto do ímpio produz o pecado.

17 O que observa a disciplina está no caminho da vida; anda errado o que esquece a repressão.

18 Quem dissimula o ódio é um mistificador; um insensato o que profere calúnias.

19 Não pode faltar o pecado num caudal de palavras; quem modera os lábios é um homem prudente.

20 A língua do justo é prata finíssima; o coração dos maus, porém, para nada serve.

21 Os lábios dos justos nutrem a muitos; mas os néscios perecem por falta de inteligência.

22 É a bênção do Senhor que enriquece; o labor nada acrescenta a ela.

23 É um divertimento para o ímpio praticar o mal; e para o sensato, ser sábio.

24 O que receia o mal, este cai sobre ele. O desejo do justo lhe é concedido.

25 Quando passa a tormenta, desaparece o perverso, mas o justo descansa sobre fundamentos duráveis.

26 Como o vinagre nos dentes e a fumaça nos olhos, assim é o preguiçoso para os que o mandam.

27 O temor do Senhor prolonga os dias, mas os anos dos ímpios serão abreviados.

28 A expectativa dos justos causa alegria; a esperança dos ímpios, porém, perecerá.

29 Para o homem íntegro o Senhor é uma fortaleza, mas é a ruína dos que fazem o mal.

30 Jamais o justo será abalado, mas os ímpios não habitarão a terra.

31 A boca do justo produz sabedoria, mas a língua perversa será arrancada.

32 Os lábios do justo sabem dizer o que é agradável; a boca dos maus, o que é mal.