1 Bilge kişi terbiye edilmeyi sever, 2 Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.
2 İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir, 2 Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.
3 Dilini tutan canını korur, 2 Ama boşboğazın sonu yıkımdır.
4 Tembel canının çektiğini elde edemez, 2 Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.
5 Doğru kişi yalandan nefret eder, 2 Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.
6 Doğruluk dürüst yaşayanı korur, 2 Kötülük günahkârı yıkar.
7 Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir, 2 Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.
8 Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur, 2 Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.
9 Doğruların ışığı parlak yanar, 2 Kötülerin çırası söner.
10 Kibirden ancak kavga çıkar, 2 Öğüt dinleyense bilgedir.
11 Havadan kazanılan para yok olur, 2 Azar azar biriktirenin serveti çok olur.
12 Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır, 2 Yerine gelen dilekse yaşam verir.
13 Uyarılara kulak asmayan bedelini öder, 2 Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.
14 Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır, 2 İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
15 Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır, 2 Hainlerin yoluysa yıkıma götürür. Masoretik metin ‹‹Sürer›› ya da ‹‹Çetindir››.
16 İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, 2 Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.
17 Kötü ulak belaya düşer, 2 Güvenilir elçiyse şifa getirir.
18 Terbiye edilmeye yanaşmayanı 2 Yokluk ve utanç bekliyor, 2 Ama azara kulak veren onurlandırılır.
19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. 2 Akılsız kötülükten uzak kalamaz.
20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, 2 Akılsızlarla dost olansa zarar görür.
21 Günahkârın peşini felaket bırakmaz, 2 Doğruların ödülüyse gönençtir.
22 İyi kişi torunlarına miras bırakır, 2 Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.
23 Yoksulun tarlası bol ürün verebilir, 2 Ama haksızlık bunu alıp götürür.
24 Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. 2 Seven baba özenle terbiye eder.
25 Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır, 2 Kötünün karnıysa aç kalır.
1 Um filho sábio ama a disciplina, mas o incorrigível não aceita repreensões.
2 O homem de bem goza do fruto de sua boca, mas o desejo dos pérfidos é a violência.
3 Quem vigia sua boca guarda sua vida; quem muito abre seus lábios se perde.
4 O preguiçoso cobiça, mas nada obtém. É o desejo dos homens diligentes que é satisfeito.
5 O justo detesta a mentira; o ímpio só faz coisas vergonhosas e ignominiosas.
6 A justiça protege o que caminha na integridade, mas a maldade arruína o pecador.
7 Há quem parece rico, não tendo nada, há quem se faz de pobre e possui copiosas riquezas.
8 A riqueza de um homem é o resgate de sua vida, mas o pobre está livre de ameaças.
9 A luz do justo ilumina, enquanto a lâmpada dos maus se extingue.
10 O orgulho só causa disputas; a sabedoria se acha com os que procuram aconselhar-se.
11 Os bens que muito depressa se ajuntam se desvanecem; os acumulados pouco a pouco aumentam.
12 Esperança retardada faz adoecer o coração; o desejo realizado, porém, é uma árvore de vida.
13 Quem menospreza a palavra perder-se-á; quem respeita o preceito será recompensado.
14 O ensinamento do sábio é uma fonte de vida para libertar-se dos laços da morte.
15 Bom entendimento procura favor; o caminho dos pérfidos, porém, é escabroso.
16 Todo homem prudente age com discernimento, mas o insensato põe em evidência sua loucura.
17 Um mau mensageiro provoca a desgraça; o enviado fiel, porém, traz a saúde.
18 Miséria e vergonha a quem recusa a disciplina; honra ao que aceita a reprimenda.
19 O desejo cumprido deleita a alma. Os insensatos detestam os que fogem do mal.
20 Quem visita os sábios torna-se sábio; quem se faz amigo dos insensatos perde-se.
21 A desgraça persegue os pecadores; a felicidade é a recompensa dos justos.
22 O homem de bem deixa sua herança para os filhos de seus filhos; ao justo foi reservada a fortuna do pecador.
23 É abundante em alimento um campo preparado pelo pobre, mas há quem pereça por falta de justiça.
24 Quem poupa a vara odeia seu filho; quem o ama, castiga-o na hora precisa.
25 O justo come até se saciar, mas o ventre dos pérfidos conhece a penúria.