1 (O cîntare a treptelor.) La Tine îmi ridic ochii, la Tine, care locuieşti în ceruri.

2 Cum se uită ochii robilor la mîna stăpînilor lor, şi ochii roabei la mîna stăpînei ei, aşa se uită ochii noştri la Domnul, Dumnezeul nostru, pînă va avea milă de noi.

3 Ai milă de noi, Doamne, ai milă de noi, căci sîntem sătui de dispreţ;

4 ne este sătul sufletul de batjocurile celor îngîmfaţi, de dispreţul celor trufaşi.

1 A ti elevo os meus olhos, Ó tu que estás entronizado nos céus.

2 Eis como os olhos dos servos estão fitos na mão do seu senhor, Como os olhos da serva estão fitos na mão da sua senhora, Assim os nossos olhos estão fitos na mão de Jeová, nosso Deus, Até que ele se compadeça de nós.

3 Compadece-te de nós, Jeová, compadece-te de nós, Pois estamos sobremodo fartos de desprezo.

4 Sobremodo farta está a nossa alma Do escárnio dos descuidosos, E do desprezo dos soberbos.