1 Alors Bildad Suhite prit la parole, et dit :

2 Quand finirez-vous ces discours? écoutez, et puis nous parlerons.

3 Pourquoi sommes-nous regardés comme bêtes, [et] pourquoi nous tenez-vous pour souillés?

4 [Ô toi!] qui te déchires toi-même en ta fureur, la terre sera-t-elle abandonnée à cause de toi, [et] les rochers seront-ils transportés de leur place?

5 Certainement, la lumière des méchants sera éteinte, et l'étincelle de leur feu ne reluira point.

6 La lumière sera obscurcie dans la tente de chacun d'eux, et la lampe [qui éclairait] au-dessus d'eux sera éteinte.

7 Les démarches de sa force seront resserrées, et son conseil le renversera.

8 Car il sera enlacé par ses pieds dans les filets, et il marchera sur des rets.

9 Le lacet lui saisira le talon, et le voleur le saisissant en aura le dessus.

10 Son piège est caché dans la terre, et sa trappe cachée sur son sentier.

11 Les terreurs l'assiégeront de tous côtés, et le feront trotter çà et là de ses pieds.

12 Sa force sera affamée, et la calamité sera toujours à son côté.

13 Le premier-né de la mort dévorera ce qui soutient sa peau, il dévorera, [dis-je], ce qui le soutient.

14 [Les choses en quoi il mettait] sa confiance seront arrachées de sa tente, et il sera conduit vers le Roi des épouvantements.

15 On habitera dans sa tente, sans qu'elle soit plus à lui; et le soufre sera répandu sur sa maison de plaisance.

16 Ses racines sécheront au dessous, et ses branches seront coupées en haut.

17 Sa mémoire périra sur la terre, et on ne parlera plus de son nom dans les places.

18 On le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il sera exterminé du monde.

19 Il n'aura ni fils ni petit-fils parmi son peuple, et il n'aura personne qui lui survive dans ses demeures.

20 Ceux qui seront venus après lui, seront étonnés de son jour; et ceux qui auront été avant lui en seront saisis d'horreur.

21 Certainement telles seront les demeures du pervers, et tel sera le lieu de celui qui n'a point reconnu le [Dieu] Fort.

1 Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

2 Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

3 Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

4 Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

5 La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

6 La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

7 Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

8 Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

9 La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

10 Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

11 De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

12 Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

13 Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

14 Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

15 Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

16 Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

17 La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

18 Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

19 Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

20 La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

21 Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.