1 Alors Eliphas Témanite prit la parole, et dit :

2 L'homme apportera-t-il quelque profit au [Dieu] Fort ? c'est plutôt à soi-même que l'homme sage apporte du profit.

3 Le Tout-puissant reçoit-il quelque plaisir, si tu es juste? ou quelque gain, si tu marches dans l'intégrité?

4 Te reprend-il, [et] entre-t-il avec toi en jugement pour la crainte qu'il ait de toi?

5 Ta méchanceté n'est-elle pas grande? et tes injustices ne sont-elles pas sans fin?

6 Car tu as pris sans raison le gage de tes frères; tu as ôté la robe à ceux qui étaient nus.

7 Tu n'as pas donné de l'eau à boire à celui qui était fatigué [du chemin]; tu as refusé ton pain à celui qui avait faim.

8 La terre était à l'homme puissant, et celui qui était respecté y habitait.

9 Tu as envoyé les veuves vides, et les bras des orphelins ont été cassés.

10 C'est pour cela que les filets sont tendus autour de toi, et qu'une frayeur subite t'épouvante.

11 Et les ténèbres [sont autour de toi], tellement que tu ne vois point; et le débordement des eaux te couvre.

12 Dieu n'habite-t-il pas au plus haut des cieux? Regarde donc la hauteur des étoiles; [et] combien elles sont élevées.

13 Mais tu as dit : Qu'est-ce que le [Dieu] Fort connaît? Jugera-t-il au travers des nuées obscures?

14 Les nuées nous cachent à ses yeux, et il ne voit rien, il se promène sur le tour des cieux.

15 [Mais] n'as-tu pas pris garde au vieux chemin dans lequel les hommes injustes ont marché?

16 [Et n'as-tu pas pris garde] qu'ils ont été retranchés avant le temps; et que ce sur quoi ils se fondaient s'est écoulé comme un fleuve.

17 Ils disaient au [Dieu] Fort : Retire-toi de nous. Mais qu'est-ce que leur faisait le Tout-puissant?

18 Il avait rempli leur maison de biens. Que le conseil des méchants soit [donc] loin de moi!

19 Les justes le verront, et s'en réjouiront, et l'innocent se moquera d'eux.

20 Certainement notre état n'a point été aboli, mais le feu a dévoré leur excellence.

21 Attache-toi à lui, je te prie, et demeure en repos, par ce moyen il t'arrivera du bien.

22 Reçois, je te prie, la loi de sa bouche, et mets ses paroles en ton cœur.

23 Si tu retournes au Tout-puissant, tu seras rétabli. Chasse l'iniquité loin de ta tente.

24 Et tu mettras l'or sur la poussière, et l'or d'Ophir sur les rochers des torrents.

25 Et le Tout-puissant sera ton or, et l'argent de tes forces.

26 Car alors tu trouveras tes délices dans le Tout-puissant, et tu élèveras ton visage vers Dieu.

27 Tu le fléchiras par tes prières, et il t'exaucera, et tu lui rendras tes vœux.

28 Si tu as quelque dessein, il te réussira, et la lumière resplendira sur tes voies.

29 Quand on aura abaissé quelqu'un, et que tu auras dit : Qu'il soit élevé; alors [Dieu] délivrera celui qui tenait les yeux baissés.

30 Il délivrera celui qui n'est pas innocent, et il sera délivré par la pureté de tes mains.

1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

2 Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

3 Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

4 Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

5 Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

6 Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

7 Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

8 Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank� al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

9 Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

10 Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

11 Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

12 Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

13 Kaj vi diras:Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

14 La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

15 Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

16 Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

17 Kiuj parolis al Dio:Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

18 Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

19 La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

20 Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

21 Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

22 Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

23 Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

24 Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

25 Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

26 Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

27 Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

28 Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

29 Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

30 Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.