1 Ouçam isso, vocês os sacerdotes e todos os líderes de Israel; ouçam todos vocês, os membros da família real: Vocês estão condenados! Porque enganaram o povo com ídolos, em Mizpá e em Tabor; Puseram-lhes uma cova funda no caminho, como ratoeira, para os apanhar em Acácia. Mas não se esqueçam - eu ajustarei as contas com todos por aquilo que fizeram.

3 Tenho observado as vossas más acções: Israel, tu deixaste-me tal como uma prostituta abandona o seu marido; vocês estão profundamente corrompidos.

4 Não têm vontade, sequer, de se voltarem de novo para Deus, porque, no vosso íntimo, o espírito de adultério é muito forte, e não vos deixa conhecer o Senhor.

5 É a vossa própria soberba que testemunha contra vocês, perante mim. Israel cambaleará sob o fardo da sua culpa, e Judá igualmente cairá.

6 Por fim, acabarão por se chegar, com os seus rebanhos, com o seu gado, para sacrificarem a Deus, mas será demasiado tarde - não poderão encontrar o Senhor, o qual se esconderá deles e serão deixados sós.

7 Traíram a honra do Senhor, gerando filhos que não são seus. Por isso, num instante, tanto eles como as suas riquezas desaparecerão. Toquem o alarme!

8 Façam soar as trombetas em Gibeá, em Ramá e até Bete-Aven; treme, terra de Benjamim!

9 Efraim tornar-se-á numa terra assolada. Isto que anuncio entre as tribos de Israel é coisa certa!

10 Os chefes de Israel são como os que removem os marcos que limitam as terras. Por consequência, derramarei a minha ira sobre eles, como uma torrente de água;

11 Efraim será esmagado e destruído pelo meu juízo, visto que estão perfeitamente determinados a seguir os ídolos.

12 Serão destruídos como a traça faz com a lã; farei desaparecer a força de Judá, que se tornará como uma coisa podre.

13 Quando Efraim e Judá virem o estado em que ficaram, Efraim voltar-se-á para a Assíria, para o seu grande rei, o qual, contudo, em nada o poderá ajudar.

14 Dilacerarei Efraim e Judá, tal como o faz um leão com a sua presa. Mandá-los-ei para longe e impedirei que alguém venha em socorro deles.

15 Abandoná-los-ei e voltarei para o meu lugar, até que admitam a sua culpa e me busquem, pedindo auxílio; basta apenas que a angústia comece e buscar-me-ão.

1 Kuulkaa tämä, te papit, tarkatkaa, Israelin heimo, ja ottakaa korviinne, kuninkaan huone: teille on tämä tuomio; sillä te olette olleet paula Mispalle, verkko, joka on levitetty Taaborille.

2 Luopiot ovat syvälle vajonneet turmiontekoon, mutta minä olen kuritus heille kaikille.

3 Minä tunnen Efraimin, eikä Israel ole minulta kätkössä; sillä nyt sinä, Efraim, olet haureutta harjoittanut, Israel on saastuttanut itsensä.

4 Heidän tekonsa eivät salli heidän kääntyä Jumalansa puoleen, sillä haureuden henki on heidän sisimmässänsä eivätkä he tunne Herraa.

5 Israelin ylpeys syyttää häntä vasten silmiä, ja Israel ja Efraim kompastuvat syntivelkaansa; myös Juuda kompastuu heidän kanssansa.

6 Lampainensa ja raavainensa he tulevat, etsiäksensä Herraa, mutta eivät löydä: hän on vetäytynyt heistä pois.

7 He ovat olleet uskottomat Herralle, sillä he ovat synnyttäneet vieraita lapsia. Nyt uudenkuun juhla syö heidät ja heidän peltonsa.

8 Puhaltakaa pasunaan Gibeassa, vaskitorveen Raamassa, nostakaa sotahuuto Beet-Aavenissa. Ovat jo sinun kintereilläsi, Benjamin!

9 Efraim on tuleva autioksi kurituksen päivänä. Israelin heimokuntia vastaan minä ilmoitan, mikä totta on.

10 Juudan ruhtinaat ovat tulleet rajan siirtäjäin kaltaisiksi. Minä vuodatan heidän päällensä vihani niinkuin vedet.

11 Sorrettu on Efraim, loukattu hänen oikeutensa, sillä hän tahtoi vaeltaa ihmiskäskyjen mukaan.

12 Minä olen Efraimille kuin koi ja Juudan heimolle kuin mätä.

13 Mutta kun Efraim näki sairautensa ja Juuda paiseensa, meni Efraim Assuriin, lähetti sanan sotaiselle kuninkaalle; mutta tämä ei voinut teitä parantaa, ei tehdä terveeksi teidän paisettanne.

14 Sillä minä olen Efraimille kuin leijona, Juudan heimolle kuin nuori jalopeura: minä, minä raatelen, menen ja kannan pois, eikä pelastajaa ole.

15 Minä menen takaisin paikoilleni, kunnes he ovat syystänsä kärsineet ja etsivät minun kasvojani: ahdistuksessansa he minua etsivät.