1 Au maître-chantre. Psaume de David;

2 Lorsque Nathan le prophète vint à lui, après que David fut allé vers Bath-Shéba.

3 O Dieu, aie pitié de moi, selon ta miséricorde! Selon la grandeur de tes compassions, efface mes forfaits!

4 Lave-moi parfaitement de mon iniquité, et nettoie-moi de mon péché!

5 Car je connais mes transgressions, et mon péché est toujours devant moi.

6 J'ai péché contre toi, contre toi seul, et j'ai fait ce qui est mal à tes yeux, de sorte que tu seras juste quand tu parleras, et sans reproche quand tu jugeras.

7 Voilà, j'ai été formé dans l'iniquité, et ma mère m'a conçu dans le péché.

8 Voilà, tu aimes la vérité dans le cœur, tu m'as fait connaître la sagesse au-dedans de moi.

9 Purifie-moi de mon péché avec l'hysope, et je serai net; lave-moi et je serai plus blanc que la neige.

10 Fais-moi entendre la joie et l'allégresse; que les os que tu as brisés, se réjouissent!

11 Détourne ta face de mes péchés; efface toutes mes iniquités!

12 O Dieu, crée en moi un cœur pur, et renouvelle en moi un esprit droit!

13 Ne me rejette pas loin de ta face, et ne m'ôte pas ton esprit saint!

14 Rends-moi la joie de ton salut, et que l'esprit de bonne volonté me soutienne!

15 J'enseignerai tes voies aux transgresseurs, et les pécheurs se convertiront à toi.

16 Délivre-moi du sang versé, ô Dieu, Dieu de mon salut! Ma langue chantera hautement ta justice.

17 Seigneur, ouvre mes lèvres, et ma bouche publiera ta louange.

18 Car tu ne prends pas plaisir aux sacrifices, autrement j'en donnerais; l'holocauste ne t'est point agréable.

19 Le sacrifice agréable à Dieu, c'est un esprit brisé; ô Dieu, tu ne méprises pas le cœur contrit et brisé.

20 Fais du bien à Sion dans ta bienveillance; édifie les murs de Jérusalem.

21 Alors tu prendras plaisir aux sacrifices de justice, à l'holocauste et à la victime entière; alors on offrira de jeunes taureaux sur ton autel.

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.