1 Au maître-chantre. Sur Shushan-Éduth (le lys lyrique). Mictam (cantique) de David, pour enseigner;

2 Lorsqu'il fit la guerre avec les Syriens de Mésopotamie et avec les Syriens de Tsoba, et que Joab revint et défit douze mille Édomites dans la vallée du Sel.

3 O Dieu, tu nous as rejetés, tu nous as dispersés, tu t'es irrité; rétablis-nous!

4 Tu as fait trembler la terre, tu l'as déchirée; répare ses brèches, car elle est ébranlée.

5 Tu as fait voir à ton peuple des choses dures; tu nous as abreuvés d'un vin d'étourdissement.

6 Mais tu as donné à ceux qui te craignent un étendard

7 Afin que tes bien-aimés soient délivrés; sauve-nous par ta droite, et nous exauce!

8 Dieu a parlé dans son sanctuaire; je me réjouirai; je partagerai Sichem, et je mesurerai la vallée de Succoth:

9 Galaad est à moi; à moi Manassé; Éphraïm est le rempart de ma tête; Juda mon législateur;

10 Moab est le bassin où je me lave; je jette mon soulier sur Édom; terre des Philistins, pousse des acclamations à mon honneur!

11 Qui me conduira vers la ville forte? Qui me mènera jusqu'en Édom?

12 N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais rejetés, qui ne sortais plus, ô Dieu, avec nos armées?

13 Donne-nous du secours pour sortir de détresse; car

14 En Dieu nous combattrons avec vaillance, et c'est lui qui foulera nos adversaires.

1 Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

2 Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.

3 Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

4 Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. Sela.

5 Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

6 Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

7 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

8 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

9 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

10 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

11 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

12 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.