1 Au maître-chantre. Mictam (cantique) de David; Al-Thascheth (ne détruis pas); lorsqu'il s'enfuit dans la caverne devant Saül.

2 Aie pitié, ô Dieu, aie pitié de moi! Car mon âme se retire vers toi; je me réfugie sous l'ombre de tes ailes, jusqu'à ce que les calamités soient passées.

3 Je crie au Dieu Très-Haut, à Dieu qui accomplit son œuvre pour moi.

4 Il enverra des cieux et me sauvera. Il rendra honteux celui qui me poursuit (Sélah); Dieu enverra sa bonté et sa vérité.

5 Mon âme est au milieu des lions; j'habite parmi des gens qui soufflent des flammes, des hommes dont les dents sont des lances et des flèches, dont la langue est une épée aiguë.

6 O Dieu, élève-toi sur les cieux! Que ta gloire soit sur toute la terre!

7 Ils avaient tendu un piège à mes pas; mon âme chancelait; ils avaient creusé une fosse devant moi; ils y sont tombés. (Sélah.)

8 Mon cœur est disposé, ô Dieu! mon cœur est disposé; je chanterai, je psalmodierai.

9 Éveille-toi, ma gloire; éveillez-vous, mon luth et ma harpe! Je préviendrai l'aurore.

10 Seigneur, je te louerai parmi les peuples; je te célébrerai parmi les nations.

11 Car ta bonté atteint jusqu'aux cieux, et ta fidélité jusqu'aux nues.

12 O Dieu, élève-toi sur les cieux! Que ta gloire soit sur toute la terre!

1 Al la ĥorestro. Por Al-taŝĥet. Verko de David, kiam li forkuris de Saul en la kavernon. Korfavoru min, ho Dio, korfavoru min; Ĉar ĉe Vi rifuĝas mia animo, Kaj sub la ombro de Viaj flugiloj mi min kaŝas, Ĝis pasos la mizeroj.

2 Mi vokas al Dio Plejalta, Al Dio, kiu decidas pri mi.

3 Li sendu el la ĉielo kaj helpu min, Li, kiu hontigas miajn persekutanton; Sela. Dio sendu Sian favoron kaj Sian veron.

4 Mia animo estas inter leonoj; Mi kuŝas inter homidoj avidaj, kies dentoj estas ponardegoj kaj sagoj, Kaj kies lango estas akra glavo.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.

6 Reton ili metis antaŭ miaj piedoj; Ili premis mian animon; Ili fosis antaŭ mi foson, Sed ili mem falis en ĝin. Sela.

7 Fortika estas mia koro, ho Dio, fortika estas mia koro; Mi kantos kaj gloros.

8 Vekiĝu, mia honoro, vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

9 Mi gloros Vin, ho mia Sinjoro, inter la popoloj; Mi prikantos Vin inter la gentoj.

10 Ĉar granda ĝis la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

11 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.