1 Dieu des vengeances, Éternel, Dieu des vengeances, fais briller ta splendeur!

2 Élève-toi, juge de la terre, rends la récompense aux orgueilleux!

3 Jusques à quand les méchants, ô Éternel, jusques à quand les méchants triompheront-ils?

4 Jusques à quand tous les ouvriers d'iniquité se répandront-ils en discours insolents et se glorifieront-ils?

5 Éternel, ils écrasent ton peuple, et ils oppriment ton héritage.

6 Ils tuent la veuve et l'étranger, et mettent à mort les orphelins.

7 Et ils disent: L'Éternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n'y prend pas garde.

8 Prenez garde, vous les plus stupides du peuple! Insensés, quand serez-vous intelligents?

9 Celui qui plante l'oreille n'entendra-t-il pas? Celui qui forme l'œil ne verra-t-il pas?

10 Celui qui châtie les nations, ne punira-t-il pas, lui qui enseigne aux hommes la science?

11 L'Éternel connaît que les pensées de l'homme ne sont que vanité.

12 Heureux l'homme que tu châties, ô Éternel, et que tu instruis par ta loi,

13 Pour le mettre à l'abri des jours d'adversité, jusqu'à ce que la fosse soit creusée pour le méchant.

14 Car l'Éternel ne délaisse point son peuple et n'abandonne point son héritage.

15 Car le jugement sera conforme à la justice; et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.

16 Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui m'assistera contre les ouvriers d'iniquité?

17 Si l'Éternel n'eût été mon secours, bientôt mon âme eût habité le lieu du silence.

18 Lorsque j'ai dit: Mon pied a glissé, ta bonté, ô Éternel, m'a soutenu.

19 Quand j'avais beaucoup de pensées au-dedans de moi, tes consolations ont réjoui mon âme.

20 Serais-tu l'allié du trône de méchanceté, qui forge des injustices contre la loi?

21 Ils s'assemblent contre l'âme du juste et condamnent le sang innocent.

22 Mais l'Éternel est ma haute retraite; mon Dieu est le rocher de mon refuge.

23 Il fera retomber sur eux leur iniquité, et les détruira par leur propre méchanceté; l'Éternel notre Dieu les détruira.

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

7 Kaj ili diras:La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.