1 'n Gebed van 'n ellendige as hy beswyk en sy klagte uitstort voor die aangesig van die HERE.
2 o HERE, hoor my gebed, en laat my hulpgeroep tot by U kom!
3 Verberg u aangesig nie vir my op die dag as ek in benoudheid is nie; neig u oor tot my; op die dag as ek roep, verhoor my gou!
4 Want my dae verdwyn soos rook en my gebeente gloei soos 'n vuurherd.
5 Platgeslaan soos die plante en verdor is my hart; want ek vergeet om my brood te eet.
6 Vanweë my harde gesug kleef my gebeente aan my vlees.
7 Ek is soos 'n pelikaan van die woestyn, ek het geword soos 'n uil op die puinhope.
8 Ek is slapeloos en het geword soos 'n eensame voël op die dak.
9 Die hele dag smaad my vyande my; die wat teen my raas, gebruik my naam as 'n vloek.
10 Want ek eet as soos brood en meng my drank met trane,
11 vanweë u grimmigheid en u toorn; want U het my opgehef en my weggewerp.
12 My dae is soos 'n skaduwee wat lank geword het, en ek, soos die plante verdor ek.
13 Maar U, o HERE, U bly tot in ewigheid, en u gedenknaam van geslag tot geslag.
14 U sal opstaan, U oor Sion ontferm; want dit is tyd om hom genadig te wees, want die bestemde tyd het gekom.
15 Want u knegte het sy klippe lief en het medelyde met sy puin.
16 Dan sal die heidene die Naam van die HERE vrees en al die konings van die aarde u heerlikheid;
17 omdat die HERE Sion opgebou het, in sy heerlikheid verskyn het,
18 Hom gewend het tot die gebed van wie ontbloot is, en hulle gebed nie verag het nie.
19 Dit sal vir die volgende geslag opgeskrywe word, en die volk wat geskape gaan word, sal die HERE loof;
20 omdat Hy van sy heilige hoogte neergesien het, die HERE uit die hemel op die aarde gelet het,
21 om die gekerm van die gevangene te hoor, om los te maak die kinders van die dood;
22 sodat hulle in Sion die Naam van die HERE kan vermeld en sy lof in Jerusalem,
23 as die volke almal saam vergader, ook die koninkryke om die HERE te dien.
24 Hy het my krag op die weg swak gemaak, my dae verkort.
25 My God, sê ek, neem my nie weg in die helfte van my dae nie -- u jare is van geslag tot geslag!
26 In die voortyd het U die aarde gegrondves, en die hemele is die werk van u hande.
27 Hulle sal vergaan, maar U sal bly; ja, hulle almal sal soos 'n kleed verslyt; U verwissel hulle soos 'n kledingstuk, en hulle verdwyn.
28 Maar U bly dieselfde, en u jare het geen einde nie. [ (Psalms 102:29) Die kinders van u knegte sal woon, en hulle nageslag sal voor u aangesig bly bestaan. ]
1 Prière de l'affligé, lorsqu'il est abattu et qu'il répand sa plainte devant l'Éternel. Éternel, écoute ma prière, et que mon cri parvienne jusqu'à toi!
2 Ne me cache point ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi!
3 Car mes jours s'en vont comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.
4 Mon cœur a été frappé, et s'est desséché comme l'herbe; tellement que j'ai oublié de manger mon pain.
5 A force de crier en gémissant, mes os sont attachés à ma chair.
6 Je ressemble au pélican du désert; je suis comme le hibou du désert.
7 Je veille, et je suis semblable à un passereau solitaire sur le toit.
8 Tous les jours mes ennemis m'outragent, et mes adversaires en fureur jurent par mon nom.
9 Car j'ai mangé la cendre comme le pain, et j'ai mêlé ma boisson de pleurs,
10 A cause de ton indignation et de ton courroux; car tu m'as enlevé et jeté au loin.
11 Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, et je deviens sec comme l'herbe.
12 Mais toi, Éternel, tu règnes à perpétuité, et ta mémoire dure d'âge en âge.
13 Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié; car le moment est venu.
14 Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ils ont pitié de sa poussière.
15 Alors les peuples craindront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire;
16 Quand l'Éternel aura rebâti Sion, qu'il aura paru dans sa gloire,
17 Qu'il aura écouté la requête des désolés, et n'aura pas dédaigné leur supplication.
18 Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé, louera l'Éternel.
19 Parce qu'il aura regardé du lieu élevé de sa sainteté, et que des cieux l'Éternel aura jeté les yeux sur la terre,
20 Pour entendre les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort;
21 Afin qu'on célèbre en Sion le nom de l'Éternel, et sa louange dans Jérusalem,
22 Quand tous les peuples s'assembleront, et tous les royaumes, pour servir l'Éternel.
23 Il a abattu ma force en chemin; il a abrégé mes jours.
24 J'ai dit: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours. Tes années sont d'âge en âge.
25 Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.
26 Ils périront, mais toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.
27 Mais toi, tu es toujours le même, et tes années ne finiront point.
28 Les enfants de tes serviteurs habiteront en repos, et leur postérité sera affermie devant toi.