1 Ora, quanto à coleta que se faz para os santos, fazei vós também o mesmo que ordenei às igrejas da Galácia. 2 No primeiro dia da semana, cada um de vós ponha de parte o que puder ajuntar, conforme a sua prosperidade, para que se não façam as coletas quando eu chegar. 3 E, quando tiver chegado, mandarei os que, por cartas, aprovardes, para levar a vossa dádiva a Jerusalém. 4 E, se valer a pena que eu também vá, irão comigo.

5 Irei, porém, ter convosco depois de ter passado pela Macedônia (porque tenho de passar pela Macedônia). 6 E bem pode ser que fique convosco e passe também o inverno, para que me acompanheis aonde quer que eu for. 7 Porque não vos quero agora ver de passagem, mas espero ficar convosco algum tempo, se o Senhor o permitir. 8 Ficarei, porém, em Éfeso até ao Pentecostes; 9 porque uma porta grande e eficaz se me abriu; e há muitos adversários.

10 E, se for Timóteo, vede que esteja sem temor convosco; porque trabalha na obra do Senhor, como eu também. 11 Portanto, ninguém o despreze, mas acompanhai-o em paz, para que venha ter comigo, pois o espero com os irmãos. 12 E, acerca do irmão Apolo, roguei-lhe muito que fosse com os irmãos ter convosco, mas, na verdade, não teve vontade de ir agora; irá, porém, quando se lhe ofereça boa ocasião.

13 Vigiai, estai firmes na fé, portai-vos varonilmente e fortalecei-vos. 14 Todas as vossas coisas sejam feitas com amor.

15 Agora, vos rogo, irmãos (sabeis que a família de Estéfanas é as primícias da Acaia e que se tem dedicado ao ministério dos santos), 16 que também vos sujeiteis aos tais e a todo aquele que auxilia na obra e trabalha. 17 Folgo, porém, com a vinda de Estéfanas, e de Fortunato, e de Acaico; porque estes supriram o que da vossa parte me faltava. 18 Porque recrearam o meu espírito e o vosso. Reconhecei, pois, aos tais.

19 As igrejas da Ásia vos saúdam. Saúdam-vos afetuosamente no Senhor Áquila e Prisca, com a igreja que está em sua casa. 20 Todos os irmãos vos saúdam. Saudai-vos uns aos outros com ósculo santo.

21 Saudação da minha própria mão, de Paulo. 22 Se alguém não ama o Senhor Jesus Cristo, seja anátema; maranata! 23 A graça do Senhor Jesus Cristo seja convosco. 24 O meu amor seja com todos vós, em Cristo Jesus. Amém!

1 Was aba de Sammlig fir di Heilige agoht: we i(ich) in d Gmeinde in Galatien agordnet ha, so solle au ihr doe!

2 An jedem erschte Dag vu d Wuche legt jeda vu äich bi sich ebis zruck un sammlt a, soviel nem meglich isch, dmit de Sammlig nit erscht dann(dnoh) bassiert, wenn i(ich) kumm.

3 Wenn i(ich) aba kumme bi, will i(ich) de, de ihr fir bwährt hebe (halte), mit Bref schicke, dmit sie äiri Gabe nohch Jerusalem bringe.

4 Wenn`s aba de Meh lohnt, daß i(ich) au hifahr, solle sie mit ma(mir) fahre.

5 Ich will aba zue äich kumme, sobald i(ich) durch Mazedonien zoge bi; denn durch Mazedonien wir i(ich) nur durchreise.

6 Bi äich aba wir i(ich), wenn meglich, ä Wieli bliebe odr au d Winta zuebringe, dmit ihr mi dann(dnoh) dohi gleite, wohi i(ich) ze wir.

7 Ich will äich etzed nit nur säh, wenn i(ich) durchfahr; denn i(ich) hoff, i(ich) wir ä baar Däg bi äich bliebe, wenn` s dr Herr zueloßt.

8 Ich wir aba in Ephesus bliebe bis Pfingschte.

9 Denn ma(mir) isch ä Dire ufdoe z Wirke; aba au vieli Gegna sin do.

10 Wenn Timotheus kummt, so luege zue, daß sa(er) ohni Angscht bi äich si ka; denn na(er) tribt au des Gschäfft vum Herrn we i(ich).

11 Daß nen nur nit jemads vuachtet! Gleitet nen aba in Friede, daß sa(er) zue ma(mir) kummt; denn i(ich) wart uf nen mit d Breda.

12 Vu Apollos, däm Brueda, aba sollt ihr wisse, daß i(ich) nen me(oft) ermahnt ha, mit d Breda zue äich z kumme; aba s war durchwäck nit si Ding(Wille), etzed z kumme; er wird aba kumme, wenn`s nem gläge si wird.

13 Wache, schtehn im Glaube, sin metig un sin schtark!

14 Alli äiri Sache len in dr Lebi (Liebe) gschähe!

15 Ich vumahne äich aba, lebi Breda: Ihr kennt des Hus vum Stephanas, daß sie de Erschtlinge in Achaja sin un hän sich selbscht breitgschtellt zum Denscht fir di Heilige.

16 Ordne au ihr äich däne unda un alli, de mitschaffe(mitarbeite) un sich abmehä!

17 Ich fräie mi iba de Akunft vum Stephanas un Fortunatus un Achaikus; denn sie hän ma(mir) äich, de ihr nit do si kennt, ersetzt.

18 Sie hän mina un äire Geischt erquickt. Erkennt solchi Lit a!

19 S greße äich d Gmeinde in dr Provinz Asien. S greße äich vielmols in däm Herrn Aquila un Priska samt dr Gmeinde in ihrem Hus.

20 S greße äich alli Breda. Greße äich undaänanda mit däm heilige Kuß.

21 Do mina, vum Paulus, eigehändige Größ.

22 Wenn jemads d Herrn nit leb(lieb) het, der isch vufluecht. Maranata!

23 D Gnade vum Herrn Jesus isch mit äich!

24 Mi Lebi (Liebe) isch mit äich alle in Chrischtus Jesus!