1 Sede meus imitadores, como também eu, de Cristo.

Como as mulheres devem apresentar-se na igreja

2 E louvo-vos, irmãos, porque em tudo vos lembrais de mim e retendes os preceitos como vo-los entreguei. 3 Mas quero que saibais que Cristo é a cabeça de todo varão, e o varão, a cabeça da mulher; e Deus, a cabeça de Cristo. 4 Todo homem que ora ou profetiza, tendo a cabeça coberta, desonra a sua própria cabeça. 5 Mas toda mulher que ora ou profetiza com a cabeça descoberta desonra a sua própria cabeça, porque é como se estivesse rapada. 6 Portanto, se a mulher não se cobre com véu, tosquie-se também. Mas, se para a mulher é coisa indecente tosquiar-se ou rapar-se, que ponha o véu. 7 O varão, pois, não deve cobrir a cabeça, porque é a imagem e glória de Deus, mas a mulher é a glória do varão. 8 Porque o varão não provém da mulher, mas a mulher, do varão. 9 Porque também o varão não foi criado por causa da mulher, mas a mulher, por causa do varão. 10 Portanto, a mulher deve ter sobre a cabeça sinal de poderio, por causa dos anjos. 11 Todavia, nem o varão é sem a mulher, nem a mulher, sem o varão, no Senhor. 12 Porque, como a mulher provém do varão, assim também o varão provém da mulher, mas tudo vem de Deus. 13 Julgai entre vós mesmos: é decente que a mulher ore a Deus descoberta? 14 Ou não vos ensina a mesma natureza que é desonra para o varão ter cabelo crescido? 15 Mas ter a mulher cabelo crescido lhe é honroso, porque o cabelo lhe foi dado em lugar de véu. 16 Mas, se alguém quiser ser contencioso, nós não temos tal costume, nem as igrejas de Deus.

Dissensões nas ceias de irmãos. O modo de celebrar a Santa Ceia do Senhor

17 Nisto, porém, que vou dizer-vos, não vos louvo, porquanto vos ajuntais, não para melhor, senão para pior. 18 Porque, antes de tudo, ouço que, quando vos ajuntais na igreja, há entre vós dissensões; e em parte o creio. 19 E até importa que haja entre vós heresias, para que os que são sinceros se manifestem entre vós. 20 De sorte que, quando vos ajuntais num lugar, não é para comer a Ceia do Senhor. 21 Porque, comendo, cada um toma antecipadamente a sua própria ceia; e assim um tem fome, e outro embriaga-se. 22 Não tendes, porventura, casas para comer e para beber? Ou desprezais a igreja de Deus e envergonhais os que nada têm? Que vos direi? Louvar-vos-ei? Nisso não vos louvo.

23 Porque eu recebi do Senhor o que também vos ensinei: que o Senhor Jesus, na noite em que foi traído, tomou o pão; 24 e, tendo dado graças, o partiu e disse: Tomai, comei; isto é o meu corpo que é partido por vós; fazei isto em memória de mim. 25 Semelhantemente também, depois de cear, tomou o cálice, dizendo: Este cálice é o Novo Testamento no meu sangue; fazei isto, todas as vezes que beberdes, em memória de mim. 26 Porque, todas as vezes que comerdes este pão e beberdes este cálice, anunciais a morte do Senhor, até que venha. 27 Portanto, qualquer que comer este pão ou beber o cálice do Senhor, indignamente, será culpado do corpo e do sangue do Senhor. 28 Examine-se, pois, o homem a si mesmo, e assim coma deste pão, e beba deste cálice. 29 Porque o que come e bebe indignamente come e bebe para sua própria condenação, não discernindo o corpo do Senhor. 30 Por causa disso, há entre vós muitos fracos e doentes e muitos que dormem. 31 Porque, se nós nos julgássemos a nós mesmos, não seríamos julgados. 32 Mas, quando somos julgados, somos repreendidos pelo Senhor, para não sermos condenados com o mundo.

33 Portanto, meus irmãos, quando vos ajuntais para comer, esperai uns pelos outros. 34 Mas, se algum tiver fome, coma em casa, para que vos não ajunteis para condenação. Quanto às demais coisas, ordená-las-ei quando for ter convosco.

1 Folge minem Baischpiel, we i(ich) däm Baischpiel Chrischti!

2 Ich lob äich, wel ihr in alle Schtickli an mi denkt un an d Ibalieferige feschthalte, we i(ich) sie äich ge ha.

3 Ich loss äich aba wisse, daß Chrischtus d Kopf(Schädel) vu jedem Ma isch; dr Ma aba isch d Schädel vu sinem Wieb; Gott aba isch d Schädel vu Chrischtus.

4 Jeda Ma, der bätet odr prophetisch schwätzt un het ebis uf däm Schädel, der schändet si Schädel.

5 Ä Wieb aba, des bätet odr prophetisch schwätzt ohni Kopfdöch, de schändet ihr Schädel; denn s isch grad so, als wär sie gschore.

6 Will sie sich nit bedeckt, so soll sie sich doch des Hoor abschniede losse! Wel s aba fir s Wieb ä Schand isch, daß sie ihr Hoor abgschnitte het odr gschore isch, soll sie d Schädel abdecke.

7 Der Ma aba soll d Schädel nit abdecke, denn na(er) isch Gottes Bild un Abglanz; des Wieb aba isch vum Ma d Abglanz.

8 Denn dr Ma isch nit vum Wieb, sundern des Wieb vum Ma.

9 Un dr Ma isch nit gschaffe um dr Wieba wägä, sundern s Wieb wägäm Ma.

10 Drum soll s Wieb ä Macht* uf däm Schädel ha um dr Engel`s wägä. *«Macht» beditet wohl «Schleier».

11 Doch in däm Herrn isch nit s Wieb ebis ohni d Ma noh dr Ma ebis ohni s Wieb;

12 denn we s Wieb vum Ma, so kummt au dr Ma durch s Wieb; aba alles vu Gott.

13 Urdeile bi äich selba, ob s sich ziemt, daß ä Wieb unbedeckt vor Gott bäte doet.

14 Lehrt äich nit au de Natur, daß s fir ä Ma ä Unehre isch, wenn na(er) langes Hoor trait,

15 aba fir ä Wieb ä Ehri, wenn sie langes Hoor het? Des Hoor isch ihr als Schleier ge.

16 Isch aba jemads unda äich, dr Luscht het, doriba zue schtrietet, so soll la(er) wisse, daß ma(mir) de Sitte nit hän, de Gmeinde Gottes au nit.

17 Des aba mueß i(ich) bfehle: Ich ka's nit lobe, daß ihr nit zue äirem Nutze, sundern zue äirem Schadä zsämmekumme.

18 Zum erschte her i(ich): Wenn ihr in dr Gmeinde zsämmekumme, isch Zwietracht unda äich; un zum Deil glaub ich's.

19 Denn s moes jo Zwietracht unda äich si, dmit di Rechtschaffene unda äich bekannt wäre.

20 Wenn ihr etze zsämmekumme, so hebet (halte) nit des Obendässä vum Herrn.

21 Denn jeda nimmt bim Ässä si eignes Ässä vorweg, un eina isch hungrig, dr andre isch bsofe.

22 Hän ihr denn nit Hiisa, wo ihr ässä un trinke kennt? Odr vuachte ihr de Gmeinde Gottes un bschäme de, de nigs hän? Was soll i(ich) äich sage? Soll i(ich) äich lobe? Do lob i(ich) äich nit.

23 Denn i(ich) ha vum Herrn gregt, was i(ich) äich wietage ha: Dr Herr Jesus, in dr Nacht, do wo na(er) vurote wore isch, nimmt da(er) des Brot,

24 dankt un bricht's un sait: Des isch mi Leib (Ranze), der fir äich ge wird; des den zue minem Adenke.

25 Eso nimmt da(er) au d Kelch nohch rem Ässä un sait: Der Kelch isch dr näji(naii) Packt(Abkumme) in minem Bloet; des den, sooft ihr drüs trinke, zue minem Adenke.

26 Denn sooft ihr vu däm Brot ässä un üs däm Kelch trinke, vukindigt ihr d Dod vum Herrn, bis sa(er) kummt.

27 Wer etze unwürdig vum Brot ißt odr üs däm Kelch vum Herrn trinkt, der wird schuldig si am Leib (Ranze) un Bloet vum Herrn.

28 Dr Mensch pref sich aba selbscht, un so ässä na(er) vu däm Brot un trinke üs däm Kelch.

29 Denn wer so ißt un trinkt, daß sa(er) d Leib (Ranze) vum Herrn nit achtet, der ißt un trinkt sich selba zum Gricht.

30 Drum sin au vieli Schwach un Krank unda äich, un nit wenig sin igschlofe (gschtorbe).

31 Wenn ma(mir) uns(us) selba richte, so däte ma(mir) nit grichtet wäre.

32 Wenn ma(mir) aba vum Herrn grichtet wäre, so wäre ma(mir) zrechtgwise, dmit ma(mir) nit samt dr Welt vudammt wäre.

33 Drum, mini lebi Breda, wenn ihr zsämmekumme, um z ässä, so wartet ufänanda.

34 Het jemads Hunga, so soll la(er) dheim ässä, dmit ihr nit zum Gricht zsämmekummt.Des andare will i(ich) ordne, wenn i(ich) kumm.