1 Ey Yakup soyu, seni yaratan, 2 Ey İsrail, sana biçim veren RAB şimdi şöyle diyor: 2 ‹‹Korkma, çünkü seni kurtardım, 2 Seni adınla çağırdım, sen benimsin.

2 Suların içinden geçerken seninle olacağım, 2 Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak. 2 Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın, 2 Alevler seni yakmayacak.

3 Çünkü senin Tanrın, İsrailin Kutsalı, 2 Seni kurtaran RAB benim. 2 Fidyen olarak Mısırı, 2 Sana karşılık Kûş ve Seva diyarlarını verdim.

4 Gözümde değerli ve saygın olduğun, 2 Seni sevdiğim için, senin yerine insanlar, 2 Canın karşılığında halklar vereceğim.

5 Korkma, çünkü seninleyim, 2 Soyundan olanları doğudan getireceğim, 2 Sizleri de batıdan toplayacağım.

6 ‹‹Kuzeye, ‹Ver›, güneye, ‹Alıkoyma; 2 Oğullarımı uzaktan, 2 Kızlarımı dünyanın dört bucağından getir› diyeceğim.

7 ‹Yüceliğim için yaratıp biçim verdiğim, 2 Adımla çağrılan herkesi, 2 Evet, oluşturduğum herkesi getirin› diyeceğim.››

8 Gözleri olduğu halde kör, 2 Kulakları olduğu halde sağır olan halkı öne getir.

9 Bütün uluslar bir araya gelsin, halklar toplansın. 2 İçlerinden hangisi bunları bildirebilir, 2 Olup bitenleri bize duyurabilir? 2 Tanıklarını çağırıp haklı olduklarını kanıtlasınlar, 2 Ötekiler de duyup, ‹‹Doğrudur›› desinler.

10 ‹‹Tanıklarım sizlersiniz›› diyor RAB, 2 ‹‹Seçtiğim kullar sizsiniz. 2 Öyle ki beni tanıyıp bana güvenesiniz, 2 Benim O olduğumu anlayasınız. 2 Benden önce bir tanrı olmadı, 2 Benden sonra da olmayacak.

11 ‹‹Ben, yalnız ben RABbim, 2 Benden başka kurtarıcı yoktur.

12 Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum, 2 Aranızdaki yabancı ilahlar değil. 2 Tanıklarım sizsiniz›› diyor RAB, 2 ‹‹Tanrı benim,

13 Gün gün olalı ben Oyum. 2 Elimden kimse kurtaramaz. 2 Ben yaparım, kim engel olabilir?››

14 Kurtarıcınız RAB, İsrailin Kutsalı diyor ki, 2 ‹‹Uğrunuza Babil üzerine bir ordu göndereceğim. 2 Övündükleri gemilerle kaçan bütün Kildanilere 2 Boyun eğdireceğim.

15 Kutsalınız, İsrailin Yaratıcısı, 2 Kralınız RAB benim.››

16 Denizde geçit, azgın sularda yol açan, 2 Atlarla savaş arabalarını, 2 Yiğit savaşçıları ve orduyu 2 Yola çıkaran RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Onlar yattı, kalkamaz oldu, 2 Fitil gibi bastırılıp söndürüldüler.

18 ‹‹Olup bitenlerin üzerinde durmayın, 2 Düşünmeyin eski olayları.

19 Bakın, yeni bir şey yapıyorum! 2 Olmaya başladı bile, farketmiyor musunuz? 2 Çölde yol, kurak topraklarda ırmaklar yapacağım.

20 Kır hayvanları, çakallarla baykuşlar beni yüceltecek. 2 Çünkü seçtiğim halkın içmesi için çölde su, 2 Kurak yerlerde ırmaklar sağladım.

21 Kendim için biçim verdiğim bu halk 2 Bana ait olan övgüleri ilan edecek.››

22 ‹‹Ne var ki, ey Yakup soyu, 2 Yakardığın ben değildim, 2 Benden usandın, ey İsrail.

23 Yakmalık sunu için bana davar getirmediniz, 2 Kurbanlarınızla beni onurlandırmadınız. 2 Sizi sunularla uğraştırmadım, 2 Günnük isteyerek sizi usandırmadım.

24 Benim için güzel kokulu kamış satın almadınız, 2 Doyurmadınız beni kurbanlarınızın yağıyla. 2 Tersine, beni günahlarınızla uğraştırdınız, 2 Suçlarınızla usandırdınız.

25 Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim, 2 Günahlarınızı anmaz oldum.

26 ‹‹Geçmişi bana anımsatın, hesaplaşalım, 2 Haklı çıkmak için davanızı anlatın.

27 İlk atanız günah işledi, 2 Sözcüleriniz bana başkaldırdı.

28 Bu yüzden tapınak görevlilerini bayağılaştırdım; 2 Yakup soyunu bütünüyle yıkıma, 2 İsrail'i rezilliğe mahkûm ettim.››

1 Ma ora così parla l’Eterno, il tuo Creatore, o Giacobbe, Colui che t’ha formato, o Israele! Non temere, perché io t’ho riscattato, t’ho chiamato per nome; tu sei mio!

2 Quando passerai per delle acque, io sarò teco; quando traverserai de’ fiumi, non ti sommergeranno; uando camminerai nel fuoco, non ne sarai arso, e la fiamma non ti consumerà.

3 Poiché io sono l’Eterno, il tuo Dio, il Santo d’Israele, il tuo salvatore; io t’ho dato l’Egitto come tuo riscatto, l’Etiopia e Seba in vece tua.

4 Perché tu sei prezioso agli occhi miei, perché sei pregiato ed io t’amo, io do degli uomini in vece tua, e dei popoli in cambio della tua vita.

5 Non temere, perché, io sono teco; io ricondurrò la tua progenie dal levante, e ti raccoglierò dal ponente.

6 Dirò al settentrione: "Da!" e al mezzogiorno: "Non ritenere; fa venire i miei figliuoli da lontano, e le mie figliuole dalle estremità della terra,

7 tutti quelli cioè che portano il mio nome, che io ho creati per la mia gloria, che ho formati, che ho fatti.

8 Fa’ uscire il popolo cieco che ha degli occhi, e i sordi che han degli orecchi!

9 S’adunino tutte assieme le nazioni, si riuniscano i popoli! Chi fra loro può annunziar queste cose e farci udire delle predizioni antiche? Producano i loro testimoni e stabiliscano il loro diritto, affinché, dopo averli uditi, si dica: "E’ vero!"

10 I miei testimoni siete voi, dice l’Eterno, voi, e il mio servo ch’io ho scelto, affinché voi lo sappiate, mi crediate, e riconosciate che son io. Prima di me nessun Dio fu formato, e dopo di me, non v’è ne sarà alcuno.

11 Io, io sono l’Eterno, e fuori di me non v’è salvatore.

12 Io ho annunziato, salvato, predetto, e non è stato un dio straniero che fosse tra voi; e voi me ne siete testimoni, dice l’Eterno: Io sono Iddio.

13 Lo sono da che fu il giorno, e nessuno può liberare dalla mia mano; io opererò; chi potrà impedire l’opera mia?

14 Così parla l’Eterno, il vostro redentore, il Santo d’Israele: Per amor vostro io mando il nemico contro abilonia; volgerò tutti in fuga, e i Caldei scenderanno sulle navi di cui sono sì fieri.

15 Io sono l’Eterno, il vostro Santo, il creatore d’Israele, il vostro re.

16 Così parla l’Eterno, che aprì una strada nel mare e un sentiero fra le acque potenti,

17 che fece uscire carri e cavalli, un esercito di prodi guerrieri; e tutti quanti furono atterrati, né più si rialzarono; furono estinti, spenti come un lucignolo.

18 Non ricordare più le cose passate, e non considerate più le cose antiche;

19 ecco, io sto per fare una cosa nuova; essa sta per germogliare; non la riconoscerete voi? Sì, io aprirò una strada nel deserto, farò scorrer de’ fiumi nella solitudine.

20 Le bestie de’ campi, gli sciacalli e gli struzzi, mi glorificheranno perché avrò dato dell’acqua al deserto, de’ fiumi alla solitudine per dar da bere al mio popolo, al mio eletto.

21 Il mio popolo che mi sono formato pubblicherà le mie lodi.

22 E tu non m’hai invocato, o Giacobbe, anzi ti sei stancato di me, o Israele!

23 Tu non m’hai portato l’agnello de’ tuoi olocausti, e non m’hai onorato coi tuoi sacrifizi; io non ti ho tormentato col chiederti offerte, né t’ho stancato col domandarti incenso.

24 Tu non m’hai comprato con denaro della canna odorosa, e non m’hai saziato col grasso de’ tuoi sacrifizi; ma tu m’hai tormentato coi tuoi peccati, m’hai stancato con le tue iniquità.

25 Io, io son quegli che per amor di me stesso cancello le tue trasgressioni, e non mi ricorderò più de tuoi peccati.

26 Risveglia la mia memoria, discutiamo assieme, parla tu stesso per giustificarti!

27 Il tuo primo padre ha peccato, i tuoi interpreti si sono ribellati a me;

28 perciò io ho trattato come profani i capi del santuario, ho votato Giacobbe allo sterminio, ho abbandonato Israele all’obbrobrio.