1 Yahuda kralları Uzziya, Yotam, Ahaz ve Hizkiya zamanında Amots oğlu Yeşayanın Yahuda ve Yeruşalimle ilgili görümü:

2 Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver! 2 Çünkü RAB konuşuyor: 2 ‹‹Çocuklar yetiştirip büyüttüm, 2 Ama bana başkaldırdılar.

3 Öküz sahibini, eşek efendisinin yemliğini bilir, 2 Ama İsrail halkı bu kadarını bile bilmiyor, 2 Halkım anlamıyor.››

4 Günahlı ulusun, suç yüklü halkın, 2 Kötülük yapan soyun, 2 Baştan çıkmış çocukların vay haline! 2 RABbi terk ettiler, 2 İsrailin Kutsalını hor gördüler, 2 Ona sırt çevirdiler.

5 Neden bir daha dövülesiniz? 2 Neden vefasızlığı sürdürüyorsunuz? 2 Baş büsbütün hasta, yürek büsbütün yaralı.

6 Bedeniniz tepeden tırnağa sağlıksız, 2 Taze darbe izleriyle, yara bereyle dolu, 2 Temizlenmemiş, yağla yumuşatılmamış, sarılmamış.

7 Ülkeniz ıssız, kentleriniz ateşe verilmiş. 2 Yabancılar topraklarınızı 2 Gözünüzün önünde yiyip bitiriyor! 2 Sanki ülkenin kökünü kazımışlar.

8 Siyon kızı bağdaki çardak, 2 Salatalık bostanındaki kulübe gibi, 2 Kuşatılmış bir kent gibi kalakalmış.

9 Her Şeye Egemen RAB bazılarımızı 2 Sağ bırakmamış olsaydı, 2 Sodom gibi olur, Gomoraya benzerdik.

10 Ey Sodom yöneticileri, 2 RABbin söylediklerini dinleyin; 2 Ey Gomora halkı, 2 Tanrımızın yasasına kulak verin.

11 ‹‹Kurbanlarınızın sayısı çokmuş, 2 Bana ne?›› diyor RAB, 2 ‹‹Yakmalık koç sunularına, 2 Besili hayvanların yağına doydum. 2 Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim.

12 Huzuruma geldiğinizde 2 Avlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?

13 Anlamsız sunular getirmeyin artık. 2 Buhurdan iğreniyorum. 2 Kötülük dolu törenlere, 2 Yeni Ay, Şabat Günü kutlamalarına 2 Ve düzenlediğiniz toplantılara dayanamıyorum.

14 Yeni Ay törenlerinizden, bayramlarınızdan nefret ediyorum. 2 Bunlar bana yük oldu, 2 Onları taşımaktan yoruldum.

15 ‹‹Ellerinizi açıp bana yakardığınızda 2 Gözlerimi sizden kaçıracağım. 2 Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim. 2 Elleriniz kan dolu.

16 Yıkanıp temizlenin, 2 Kötülük yaptığınızı gözüm görmesin, 2 Kötülük etmekten vazgeçin.

17 İyilik etmeyi öğrenin, 2 Adaleti gözetin, zorbayı yola getirin, 2 Öksüzün hakkını verin, 2 Dul kadını savunun.››

18 RAB diyor ki, 2 ‹‹Gelin, şimdi davamızı görelim. 2 Günahlarınız sizi kana boyamış bile olsa 2 Kar gibi ak pak olacaksınız. 2 Elleriniz kırmız böceği gibi kızıl olsa da 2 Yapağı gibi bembeyaz olacak.

19 İstekli olur, söz dinlerseniz, 2 Ülkenin en iyi ürünlerini yiyeceksiniz.

20 Ama direnip başkaldırırsanız, 2 Kılıç sizi yiyip bitirecek.›› 2 Bunu söyleyen RABdir.

21 Sadık kent nasıl da fahişe oldu! 2 Adaletle doluydu, doğruluğun barınağıydı, 2 Şimdiyse katillerle doldu.

22 Gümüşü cüruf oldu, 2 Şarabına su katıldı.

23 Yöneticileri asilerle hırsızların işbirlikçisi; 2 Hepsi rüşveti seviyor, 2 Armağan peşine düşmüş. 2 Öksüzün hakkını vermiyor, 2 Dul kadının davasını görmüyorlar.

24 Bu yüzden Rab, Her Şeye Egemen RAB, 2 İsrailin Güçlüsü şöyle diyor: 2 ‹‹Hasımlarımı cezalandırıp rahata kavuşacağım, 2 Düşmanlarımdan öç alacağım.

25 Sana karşı duracak, 2 Kül suyuyla arıtır gibi seni cüruftan arıtıp temizleyeceğim.

26 Eskiden, başlangıçta olduğu gibi, 2 Sana yöneticiler, danışmanlar yetiştireceğim. 2 Ondan sonra ‹Doğruluk Kenti›, 2 ‹Sadık Kent› diye adlandırılacaksın.››

27 Siyon adalet sayesinde, 2 Tövbe edenleri de doğruluk sayesinde kurtulacak.

28 Ama başkaldıranlarla günahlılar 2 Birlikte yıkıma uğrayacaklar. 2 RABbi terk edenler yok olacak.

29 ‹‹Sevip altında tapındığınız yabanıl fıstık ağaçlarından utanacaksınız, 2 Putperest törenleriniz için seçtiğiniz bahçelerden ötürü yüzünüz kızaracak.

30 Yaprakları solmuş yabanıl fıstık ağacına, 2 Susuz bahçeye döneceksiniz.

31 Güçlü adamlarınız kıtık gibi, 2 Yaptıkları işler kıvılcım gibi olacak; 2 İkisi birlikte yanacak ve söndüren olmayacak.››

1 La visione d’Isaia, figliuolo d’Amots, ch’egli ebbe relativamente a Giuda e a Gerusalemme ai giorni di zzia, di Jotham, di Achaz e di Ezechia, re di Giuda.

2 Udite, o cieli! E tu, terra, presta orecchio! poiché l’Eterno parla: Io, dic’egli, ho nutrito de’ figliuoli e li ho allevati, ma essi si son ribellati a me.

3 Il bue conosce il suo possessore, e l’asino la greppia del suo padrone; ma Israele non ha conoscenza, il mio popolo non ha discernimento.

4 Ahi, nazione peccatrice, popolo carico d’iniquità, razza di malvagi, figliuoli corrotti! Hanno abbandonato l’Eterno, hanno sprezzato il Santo d’Israele, si son vòlti e ritratti indietro.

5 A che pro colpirvi ancora? Aggiungereste altre rivolte. Tutto il capo è malato, tutto il cuore è anguente.

6 Dalla pianta del piè fino alla testa non v’è nulla di sano in esso: non vi son che ferite, contusioni, piaghe aperte, che non sono state nettate, né fasciate, né lenite con olio.

7 Il vostro paese è desolato, le vostre città son consumate dal fuoco, i vostri campi li divorano degli stranieri, sotto agli occhi vostri; tutto è devastato, come per sovvertimento dei barbari.

8 E la figliuola di Sion è rimasta come un frascato in una vigna, come una capanna in un campo di cocomeri, come una città assediata.

9 Se l’Eterno degli eserciti non ci avesse lasciato un picciol residuo, saremmo come Sodoma, somiglieremmo a Gomorra.

10 Ascoltate la parola dell’Eterno, o capi di Sodoma! Prestate orecchio alla legge del nostro Dio, o popolo di Gomorra!

11 Che m’importa la moltitudine de’ vostri sacrifizi? dice l’Eterno; io son sazio d’olocausti di montoni e di grasso di bestie ingrassate; il sangue dei giovenchi, degli agnelli e dei capri, io non li gradisco.

12 Quando venite a presentarvi nel mio cospetto, chi v’ha chiesto di calcare i mie cortili?

13 Cessate dal recare oblazioni vane; il profumo io l’ho in abominio; e quanto ai noviluni, ai sabati, al convocar raunanze, io non posso soffrire l’iniquità unita all’assemblea solenne.

14 I vostri noviluni, le vostre feste stabilite l’anima mia li odia, mi sono un peso che sono stanco di portare.

15 Quando stendete le mani, io rifiuto di vederlo; anche quando moltiplicate le preghiere, io non ascolto; e vostre mani son piene di sangue.

16 Lavatevi, purificatevi, togliete d’innanzi agli occhi miei la malvagità delle vostre azioni; cessate del far il male;

17 imparate a fare il bene; cercate la giustizia, rialzate l’oppresso, fate ragione all’orfano, difendete la causa della vedova!

18 Eppoi venite, e discutiamo assieme, dice l’Eterno; quand’anche i vostri peccati fossero come lo scarlatto, diventeranno bianchi come la neve quand’anche fossero rossi come la porpora, diventeranno come la lana.

19 Se siete disposti ad ubbidire, mangerete i prodotti migliori del paese;

20 ma se rifiutate e siete ribelli, sarete divorati dalla spada; poiché la bocca dell’Eterno ha parlato.

21 Come mai la città fedele è ella divenuta una prostituta? Era piena di rettitudine, la giustizia dimorava in lei, ed ora è ricetto d’assassini!

22 Il tuo argento s’è cangiato in scorie, il tuo vino è stato tagliato con acqua.

23 I tuoi principi sono ribelli e compagni di ladri; tutti amano i regali e corron dietro alle ricompense; non fanno ragione all’orfano, e la causa della vedova non viene davanti a loro.

24 Perciò il Signore, l’Eterno degli eserciti, il Potente d’Israele, dice: Ah, io avrò soddisfazione dai miei nemici avversari, e mi vendicherò de’ miei nemici!

25 E ti rimetterò la mano addosso, ti purgherò delle tue scorie come colla potassa, e ti toglierò da te ogni particella di piombo.

26 Ristabilirò i tuoi giudici com’erano anticamente, e i tuoi consiglieri com’erano al principio. Dopo questo, sarai chiamata "la città della giustizia," "la città fedele".

27 Sion sarà redenta mediante la rettitudine, e quelli in lei si convertiranno saran redenti mediante la giustizia;

28 ma i ribelli e i peccatori saran fiaccati assieme, e quelli che abbandonano l’Eterno saranno distrutti.

29 Allora avrete vergogna de’ terebinti che avete amati, e arrossirete dei giardini che vi siete scelti.

30 Poiché sarete come un terebinto dalle foglie appassite, e come un giardino senz’acqua.

31 L’uomo forte sarà come stoppa, e l’opera sua come una favilla; ambedue bruceranno assieme, e non vi sarà chi spenga.