1 Vay haline yardım bulmak için Mısıra inenlerin! 2 Atlara, çok sayıdaki savaş arabalarına, 2 Kalabalık atlılara güveniyorlar, 2 Ama İsrailin Kutsalına güvenmiyor, 2 RABbe yönelmiyorlar.

2 Oysa bilge olan RABdir. 2 Felaket getirebilir ve sözünü geri almaz. 2 Kötülük yapan soya, 2 Suç işleyenlerin yardımına karşı çıkar.

3 Mısırlılar Tanrı değil, insandır, 2 Atları da ruh değil, et ve kemiktir. 2 RABbin eli kalkınca yardım eden tökezler, 2 Yardım gören düşer, hep birlikte yok olurlar.

4 Çünkü RAB bana dedi ki, 2 ‹‹Avının başında homurdanan aslan 2 Bir araya çağrılan çobanlar topluluğunun 2 Bağırıp çağırmasından yılmadığı, gürültüsüne aldırmadığı gibi, 2 Her Şeye Egemen RAB de 2 Siyon Dağının doruğuna inip savaşacak.

5 Her Şeye Egemen RAB 2 Kanat açmış kuşlar gibi koruyacak Yeruşalimi. 2 Koruyup özgür kılacak, esirgeyip kurtaracak onu.››

6 Ey İsrailoğulları, 2 Bunca vefasızlık ettiğiniz RABbe dönün.

7 Çünkü hepiniz günahkâr ellerinizle yaptığınız 2 Altın ve gümüş putları o gün reddedip atacaksınız.

8 Asur kılıca yenik düşecek, 2 Ama insan kılıcına değil. 2 Halkı kılıçtan geçirilecek, 2 Ama bu insan kılıcı olmayacak. 2 Kimileri kaçıp kurtulacak, 2 Gençleri de angaryaya koşulacak.

9 Asur Kralı dehşet içinde kaçacak, 2 Önderleri sancağı görünce dehşete kapılacak. 2 Siyon'da ateşi, 2 Yeruşalim'de ocağı bulunan RAB söylüyor bunları.

1 Guai a quelli che scendono in Egitto in cerca di soccorso, e s’appoggian su cavalli; e confidano nei carri perché son numerosi; e ne’ cavalieri, perché molto potenti, ma non guardano al Santo d’Israele, e non cercano l’Eterno!

2 Eppure, anch’Egli è savio; fa venire il male, e non revoca le sue parole; ma insorge contro la casa de’ alvagi, e contro il soccorso degli artefici d’iniquità.

3 Or gli Egiziani son uomini, e non Dio; i loro cavalli son carne, e non spirito; e quando l’Eterno stenderà a sua mano, il protettore inciamperà, cadrà il protetto, e periranno tutti assieme.

4 Poiché così m’ha detto l’Eterno: Come il leone o il leoncello rugge sulla sua preda, e benché una folla di pastori gli sia chiamata contro non si spaventa alla lor voce né si lascia intimidire dallo strepito che fanno, così scenderà l’Eterno degli eserciti a combattere sul monte Sion e sul suo colle.

5 Come gli uccelli spiegan l’ali sulla loro nidiata, così l’Eterno degli eserciti proteggerà Gerusalemme; la proteggerà, la libererà, la risparmierà, la farà scampare.

6 Tornate a colui dal quale vi siete così profondamente allontanati, o figliuoli d’Israele!

7 Poiché, in quel giorno, ognuno getterà via i suoi idoli d’argento e i suoi idoli d’oro, che le vostre proprie mani han fatti per peccare.

8 Allora l’Assiro cadrà per una spada non d’uomo, e una spada, che non è d’uomo, lo divorerà; ed ei fuggirà d’innanzi alla spada, e i suoi giovani saranno asserviti.

9 La sua ròcca fuggirà spaventata, e i suoi principi saranno atterriti dinanzi al vessillo, dice l’Eterno che ha il suo fuoco in Sion e la sua fornace in Gerusalemme.