1 Ey Tanrı, adaletini krala, 2 Doğruluğunu kral oğluna armağan et.

2 Senin halkını doğrulukla, 2 Mazlum kullarını adilce yargılasın!

3 Dağlar, tepeler, 2 Halka adilce gönenç getirsin!

4 Mazlumlara hakkını versin, 2 Yoksulların çocuklarını kurtarsın, 2 Zalimleriyse ezsin!

5 Güneş ve ay durdukça, 2 Kral kuşaklar boyunca yaşasın; metin ‹‹Kuşaklar boyunca senden korksunlar.››

6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, 2 Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!

7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, 2 Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!

8 Egemenlik sürsün denizden denize, 2 Fırattan yeryüzünün ucuna dek!

9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde, 2 Düşmanları toz yalasın.

10 Tarşişin ve kıyı ülkelerinin kralları 2 Ona haraç getirsin, 2 Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!

11 Bütün krallar önünde yere kapansın, 2 Bütün uluslar ona kulluk etsin!

12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, 2 Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.

13 Yoksula, düşküne acır, 2 Düşkünlerin canını kurtarır.

14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, 2 Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.

15 Yaşasın kral! 2 Ona Saba altını versinler; 2 Durmadan dua etsinler onun için, 2 Gün boyu onu övsünler!

16 Ülkede bol buğday olsun, 2 Dağ başlarında dalgalansın! 2 Başakları Lübnan gibi verimli olsun, 2 Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!

17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın, 2 Güneş durdukça adı var olsun, 2 Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, 2 Bütün uluslar ‹‹Ne mutlu ona›› desin!

18 RAB Tanrıya, İsrailin Tanrısına övgüler olsun, 2 Harikalar yaratan yalnız Odur.

19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, 2 Bütün yeryüzü Onun yüceliğiyle dolsun! 2 Amin! Amin!

20 İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.

1 Di Salomone.} O Dio, da’ i tuoi giudizi al re, e la tua giustizia al figliuolo del re;

2 ed egli giudicherà il tuo popolo con giustizia, e i tuoi miseri con equità!

3 I monti produrranno pace al popolo, e i colli pure, mediante la giustizia!

4 Egli farà ragione ai miseri del popolo, salverà i figliuoli del bisognoso, e fiaccherà l’oppressore!

5 Ti temeranno fin che duri il sole, finché duri la luna, per ogni età!

6 Ei scenderà come pioggia sul prato segato, come acquazzone che adacqua la terra.

7 Ai dì d’esso il giusto fiorirà, e vi sarà abbondanza di pace finché non vi sia più luna.

8 Egli signoreggerà da un mare all’altro, e dal fiume fino all’estremità della terra.

9 Davanti a lui s’inchineranno gli abitanti del deserto e i suoi nemici leccheranno la polvere.

10 I re di Tarsis e le isole gli pagheranno il tributo, i re di Sceba e di Seba gli offriranno doni;

11 e tutti i re gli si prostreranno dinanzi, tutte le nazioni lo serviranno.

12 Poich’egli libererà il bisognoso che grida, e il misero che non ha chi l’aiuti.

13 Egli avrà compassione dell’infelice e del bisognoso, e salverà l’anima de’ poveri.

14 Egli redimerà l’anima loro dall’oppressione e dalla violenza, e il loro sangue sarà prezioso agli occhi suoi.

15 Egli vivrà; e a lui sarà dato dell’oro di Sceba, e la gente pregherà per lui tuttodì, lo benedirà del continuo.

16 Vi sarà abbondanza di grano nel paese, sulla sommità dei monti. Ondeggeranno le spighe come fanno gli alberi del Libano, e gli abitanti delle città fioriranno come l’erba della terra!

17 Il suo nome durerà in eterno, il suo nome sarà perpetuato finché duri il sole; e gli uomini si benediranno a vicenda in lui; tutte le nazioni lo chiameranno beato!

18 Sia benedetto l’Eterno Iddio, l’Iddio d’Israele, il quale solo fa maraviglie!

19 Sia benedetto in eterno il suo nome glorioso, e tutta la terra sia ripiena della gloria! Amen! Amen!

20 Qui finiscono le preghiere di Davide, figliuolo d’Isai.