1 Ey övgüler sunduğum Tanrı, 2 Sessiz kalma!

2 Çünkü kötüler, yalancılar 2 Bana karşı ağzını açtı, 2 Karalıyorlar beni.

3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp 2 Yok yere bana savaş açtılar.

4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, 2 Bense dua etmekteyim.

5 İyiliğime kötülük, 2 Sevgime nefretle karşılık verdiler.

6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, 2 Sağında onu suçlayan biri dursun!

7 Yargılanınca suçlu çıksın, 2 Duası bile günah sayılsın!

8 Ömrü kısa olsun, 2 Görevini bir başkası üstlensin!

9 Çocukları öksüz, 2 Karısı dul kalsın!

10 Çocukları avare gezip dilensin, 2 Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!

11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, 2 Emeğini yabancılar yağmalasın!

12 Kimse ona sevgi göstermesin, 2 Öksüzlerine acıyan olmasın!

13 Soyu kurusun, 2 Bir kuşak sonra adı silinsin!

14 Atalarının suçları RABbin önünde anılsın, 2 Annesinin günahı silinmesin!

15 Günahları hep RABbin önünde dursun, 2 RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!

16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, 2 Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, 2 Yüreği kırık insana.

17 Sevdiği lanet başına gelsin! 2 Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, 2 Uzak olsun ondan kutsamak!

18 Laneti bir giysi gibi giydi, 2 Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!

19 Bir giysi gibi onu örtünsün, 2 Bir kuşak gibi hep onu sarsın! düşmanlarının konuşmasıdır.

20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, 2 RAB böyle karşılık versin!

21 Ama sen, ey Egemen RAB, 2 Adın uğruna bana ilgi göster; 2 Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!

22 Çünkü düşkün ve yoksulum, 2 Yüreğim yaralı içimde.

23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, 2 Çekirge gibi silkilip atılıyorum.

24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; 2 Bir deri bir kemiğe döndüm.

25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; 2 Beni görünce kafalarını sallıyorlar!

26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; 2 Kurtar beni sevgin uğruna!

27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, 2 Bunu senin yaptığını, ya RAB!

28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, 2 Bana saldıranlar utanacak, 2 Ben kulunsa sevineceğim.

29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, 2 Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!

30 RABbe çok şükredeceğim, 2 Kalabalığın arasında Ona övgüler dizeceğim;

31 Çünkü O yoksulun sağında durur, 2 Onu yargılayanlardan kurtarmak için.

1 Per il Capo de’ musici. Salmo di Davide. O Dio della mia lode, non tacere,

2 perché la bocca dell’empio e la bocca di frode si sono aperte contro di me; hanno parlato contro di me con lingua bugiarda.

3 M’hanno assediato con parole d’odio, e m’hanno fatto guerra senza cagione.

4 Invece dell’amore che porto loro, mi sono avversari, ed io non faccio che pregare.

5 Essi m’hanno reso male per bene, e odio per il mio amore.

6 Costituisci un empio su di lui, si tenga alla sua destra un avversario.

7 Quando sarà giudicato, esca condannato, e la sua preghiera gli sia imputata come peccato.

8 Siano i suoi giorni pochi: un altro prenda il suo ufficio.

9 Siano i suoi figliuoli orfani e la sua moglie vedova.

10 I suoi figliuoli vadan vagando e accattino, e cerchino il pane lungi dalle loro case in rovina.

11 Getti l’usuraio le sue reti su tutto ciò ch’egli ha, e gli stranieri faccian lor preda delle sue fatiche.

12 Nessuno estenda a lui la sua benignità, e non vi sia chi abbia pietà de’ suoi orfani.

13 La sua progenie sia distrutta; nella seconda generazione sia cancellato il loro nome!

14 L’iniquità dei suoi padri sia ricordata dall’Eterno, e il peccato di sua madre non sia cancellato.

15 Sian quei peccati del continuo davanti all’Eterno, e faccia egli sparire dalla terra la di lui memoria,

16 perch’egli non si è ricordato d’usar benignità, ma ha perseguitato il misero, il povero, il tribolato di cuore per ucciderlo.

17 Egli ha amato la maledizione, e questa gli è venuta addosso; non si è compiaciuto nella benedizione, ed essa si tien lungi da lui.

18 S’è vestito di maledizione come della sua veste, ed essa è penetrata come acqua, dentro di lui, e come olio, nelle sue ossa.

19 Siagli essa come un vestito di cui si cuopra, come una cintura di cui sia sempre cinto!

20 Tal sia, da parte dell’Eterno, la ricompensa dei miei avversari, e di quelli che proferiscono del male contro l’anima mia.

21 Ma tu, o Eterno, o Signore, opera in mio favore, per amor del tuo nome; poiché la tua misericordia è buona, liberami,

22 perché io son misero e povero, e il mio cuore è piagato dentro di me.

23 Io me ne vo come l’ombra quando s’allunga, sono cacciato via come la locusta.

24 Le mie ginocchia vacillano per i miei digiuni, e la mia carne deperisce e dimagra.

25 Son diventato un obbrobrio per loro; quando mi vedono, scuotono il capo.

26 Aiutami, o Eterno, mio Dio, salvami secondo la tua benignità,

27 e sappiano essi che questo è opera della tua mano, che sei tu, o Eterno, che l’hai fatto.

28 Essi malediranno, ma tu benedirai; s’innalzeranno e resteran confusi, ma il tuo servitore si rallegrerà.

29 I miei avversari saranno vestiti di vituperio e avvolti nella loro vergogna come in un mantello!

30 Io celebrerò altamente l’Eterno con la mia bocca, lo loderò in mezzo alla moltitudine;

31 poiché egli sta alla destra del povero per salvarlo da quelli che lo condannano a morte.