1 Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrıya, 2 Sevinç çığlıkları atın Yakupun Tanrısına!

2 Çalgıya başlayın, tef çalın, 2 Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.

3 Yeni Ayda, dolunayda, 2 Boru çalın bayram günümüzde.

4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, 2 Yakupun Tanrısının ilkesidir.

5 Tanrı Mısıra karşı yürüdüğünde, 2 Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:

6 ‹‹Sırtındaki yükü kaldırdım, 2 Ellerin küfeden kurtuldu›› diyordu,

7 ‹‹Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, 2 Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, 2 Meriva sularında seni sınadım. |iSela

8 ‹‹Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; 2 Ey İsrail, keşke beni dinlesen!

9 Aranızda yabancı ilah olmasın, 2 Başka bir ilaha tapmayın!

10 Seni Mısırdan çıkaran 2 Tanrın RAB benim. 2 Ağzını iyice aç, doldurayım!

11 ‹‹Ama halkım sesimi dinlemedi, 2 İsrail bana boyun eğmek istemedi.

12 Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, 2 Bildikleri gibi yaşasınlar diye.

13 Keşke halkım beni dinleseydi, 2 İsrail yollarımda yürüseydi!

14 Düşmanlarını hemen yere serer, 2 Hasımlarına el kaldırırdım!

15 Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, 2 Bu böyle sonsuza dek sürerdi.

16 Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, 2 Kayadan akan balla doyururdum.››

1 Per il Capo de’ musici. Sulla Ghittea. Salmo di Asaf.} Cantate con gioia a Dio nostra forza; mandate grida di allegrezza all’Iddio di Giacobbe!

2 Intonate un salmo e fate risonare il cembalo, l’arpa deliziosa, col saltèro.

3 Sonate la tromba alla nuova luna, alla luna piena, al giorno della nostra festa.

4 Poiché questo è uno statuto per Israele, una legge dell’Iddio di Giacobbe.

5 Egli lo stabilì come una testimonianza in Giuseppe, quando uscì contro il paese d’Egitto. Io udii allora il linguaggio di uno che m’era ignoto:

6 O Israele, io sottrassi le tue spalle ai pesi, le tue mani han lasciato le corbe.

7 Nella distretta gridasti a me ed io ti liberai; ti risposi nascosto in mezzo ai tuoni, ti provai alle acque di eriba. Sela.

8 Ascolta, o popolo mio, ed io ti darò degli ammonimenti; o Israele, volessi tu pure ascoltarmi!

9 Non vi sia nel mezzo di te alcun dio straniero, e non adorare alcun dio forestiero:

10 Io sono l’Eterno, l’Iddio tuo, che ti fece risalire dal paese d’Egitto; allarga la tua bocca, ed io l’empirò.

11 Ma il mio popolo non ha ascoltato la mia voce, e Israele non mi ha ubbidito.

12 Ond’io li abbandonai alla durezza del cuor loro, perché camminassero secondo i loro consigli.

13 Oh se il mio popolo volesse ascoltarmi, se Israele volesse camminar nelle mie vie!

14 Tosto farei piegare i loro nemici, e rivolgerei la mia mano contro i loro avversari.

15 Quelli che odiano l’Eterno dovrebbero sottomettersi a lui, ma la loro durata sarebbe in perpetuo.

16 Io li nutrirei del fior di frumento, e li sazierei di miele stillante dalla roccia.