1 Ey Tanrı, Siyonda seni övgü bekliyor, 2 Yerine getirilecek sana adanan adaklar. Masoretik metin ‹‹Senin için sessizlik övgü››.

2 Ey sen, duaları işiten, 2 Bütün insanlar sana gelecek.

3 Suçlarımızın altında ezildik, 2 Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.

4 Ne mutlu avlularında otursun diye 2 Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye! 2 Evinin, kutsal tapınağının 2 Nimetlerine doyacağız.

5 Ey bizi kurtaran Tanrı, 2 Müthiş işler yaparak 2 Zaferle yanıtlarsın bizi. 2 Sen yeryüzünün dört bucağında, 2 Uzak denizlerdekilerin umudusun;

6 Kudret kuşanan, 2 Gücüyle dağları kuran,

7 Denizlerin kükremesini, 2 Dalgaların gümbürtüsünü, 2 Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.

8 Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar 2 Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında. 2 Doğudan batıya kadar insanlara 2 Sevinç çığlıkları attırırsın.

9 Toprağa bakar, çok verimli kılarsın, 2 Onu zenginliğe boğarsın. 2 Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur, 2 İnsanlara tahıl sağlarsın, 2 Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:

10 Sabanın açtığı yarıkları bolca sular, 2 Sırtlarını düzlersin. 2 Yağmurla toprağı yumuşatır, 2 Ürünlerine bereket katarsın.

11 İyiliklerinle yılı taçlandırırsın, 2 Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,

12 Otlaklar yeşillenir, 2 Tepeler sevince bürünür,

13 Çayırlar sürülerle bezenir, 2 Vadiler ekinle örtünür, 2 Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.

1 Per il Capo de’ musici. Salmo di Davide. Canto.} A te, o Dio, nel raccoglimento, sale la lode in Sion, a te l’omaggio dei voti che si compiono.

2 O tu ch’esaudisci la preghiera, ogni carne verrà a te.

3 Le iniquità mi hanno sopraffatto, ma tu farai l’espiazione delle nostre trasgressioni.

4 Beato colui che tu eleggi e fai accostare a te perché abiti ne’ tuoi cortili! Noi sarem saziati de’ beni della tua casa, della santità del tuo tempio.

5 In modi tremendi tu ci rispondi, nella tua giustizia, o Dio della nostra salvezza, confidanza di tutte le estremità della terra e dei mari lontani.

6 Egli con la sua potenza rende stabili i monti; egli è cinto di forza.

7 Egli acqueta il rumore de’ mari, il rumore de’ loro flutti, e il tumulto de’ popoli.

8 Perciò quelli che abitano alle estremità della terra temono alla vista de’ tuoi prodigi; tu fai giubilare i luoghi ond’escono la mattina e la sera.

9 Tu visiti la terra e l’adacqui, tu l’arricchisci grandemente. I ruscelli di Dio son pieni d’acqua; tu prepari agli uomini il grano, quando prepari così la terra;

10 tu adacqui largamente i suoi solchi, ne pareggi le zolle, l’ammollisci con le piogge, ne benedici i germogli.

11 Tu coroni de’ tuoi beni l’annata, e dove passa il tuo carro stilla il grasso.

12 Esso stilla sui pascoli del deserto, e i colli son cinti di gioia.

13 I pascoli si riveston di greggi, e le valli si copron di frumento; dan voci di allegrezza e cantano.