1 Tanrı gerçekten İsraile, 2 Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, 2 Adımlarım az kalsın kaymıştı.

3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, 2 Küstahları kıskanıyordum.

4 Onlar acı nedir bilmezler, 2 Bedenleri sağlıklı ve semizdirfç. semizdir›› ya da ‹‹Ölürken acı çekmezler, bedenleri semizdir››.

5 Başkalarının derdini bilmez, 2 Onlar gibi çile çekmezler.

6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, 2 Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, 2 İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, 2 Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

9 Göklere karşı ağızlarını açarlar, 2 Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

10 Bu yüzden halk onlardan yana döner, 2 Sözlerini ağzı açık dinler.

11 Derler ki, ‹‹Tanrı nasıl bilir? 2 Bilgisi var mı Yüceler Yücesinin?››

12 İşte böyledir kötüler, 2 Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, 2 Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

14 Gün boyu içim içimi yiyor, 2 Her sabah azap çekiyorum.

15 ‹‹Ben de onlar gibi konuşayım›› deseydim, 2 Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

16 Bunu anlamak için düşündüğümde, 2 Zor geldi bana,

17 Tanrının Tapınağına girene dek; 2 O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, 2 Yıkıma sürüklüyorsun.

19 Nasıl da bir anda yok oluyor, 2 Siliniveriyorlar dehşet içinde!

20 Uyanan birisi için rüya nasılsa, 2 Sen de uyanınca, ya Rab, 2 Hor göreceksin onların görüntüsünü.

21 Kalbim kırıldığında, 2 İçim acı dolduğunda,

22 Akılsız ve bilgisizdim, 2 Karşında bir hayvan gibi.

23 Yine de sürekli seninleyim, 2 Sağ elimden tutarsın beni.

24 Öğütlerinle yol gösterir, 2 Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

25 Senden başka kimim var göklerde? 2 İstemem senden başkasını yeryüzünde.

26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir, 2 Ama Tanrı yüreğimde güç, 2 Bana düşen paydır sonsuza dek.

27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, 2 Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; 2 Bütün işlerini duyurayım diye 2 Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.

1 Salmo di Asaf.} Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.

2 Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.

3 Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.

4 Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.

5 Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.

6 Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.

7 Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.

8 Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.

9 Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.

10 Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,

11 e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?

12 Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.

13 Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!

14 Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.

15 Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.

16 Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,

17 finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.

18 Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.

19 Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!

20 Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.

21 Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,

22 ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.

23 Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;

24 tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.

25 Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.

26 La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.

27 Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.

28 Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, er raccontare, o Dio, tutte le opere tue.