1 Ey Tanrı, kulak ver duama, 2 Sırt çevirme yalvarışıma!

2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana. 2 Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım

3 Düşman sesinden, kötünün baskısından; 2 Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, 2 Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.

4 Yüreğim sızlıyor içimde, 2 Ölüm dehşeti çöktü üzerime.

5 Korku ve titreme sardı beni, 2 Ürperti kapladı içimi.

6 ‹‹Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!›› 2 Dedim kendi kendime, ‹‹Uçar, rahatlardım.

7 Uzaklara kaçar, 2 Çöllerde konaklardım. |iSela

8 Sert rüzgara, kasırgaya karşı 2 Hemen bir barınak bulurdum.››

9 Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karışt��r dillerini, 2 Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.

10 Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, 2 Haksızlık, fesat dolu kentin içi.

11 Yıkıcılık kentin göbeğinde, 2 Zorbalık, hile eksilmez meydanından.

12 Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, 2 Katlanabilirdim; 2 Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, 2 Gizlenebilirdim.

13 Ama sensin, bana denk, 2 Yoldaşım, yakın arkadaşım.

14 Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, 2 Toplulukla Tanrının evine giderdik.

15 Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, 2 Diri diri ölüler diyarına insinler; 2 Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.

16 Bense Tanrıya seslenirim, 2 RAB kurtarır beni.

17 Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, 2 O işitir sesimi.

18 Bana karşı girişilen savaştan 2 Esenlikle kurtarır canımı, 2 Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.

19 Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, 2 Duyacak ve ezecek onları. |iSela 2 Çünkü hiç değişmiyor 2 Ve Tanrıdan korkmuyorlar.

20 Yoldaşım dostlarına saldırarak 2 Yaptığı antlaşmayı bozdu.

21 Ağzından bal damlar, 2 Ama yüreğinde savaş var. 2 Sözleri yağdan yumuşak, 2 Ama yalın birer kılıçtır.

22 Yükünü RABbe bırak, 2 O sana destek olur. 2 Asla izin vermez 2 Doğru insanın sarsılmasına.

23 Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri, 2 Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; 2 Bense sana güveniyorum.

1 Per il Capo de’ musici. Per strumenti a corda. Cantico di Davide. Porgi orecchio alla mia preghiera o Dio, e non rifiutar di udir la mia supplicazione.

2 Attendi a me, e rispondimi; io non ho requie nel mio lamento, e gemo,

3 per la voce del nemico, per l’oppressione dell’empio; poiché mi gettano addosso delle iniquità e mi perseguitano con furore.

4 Il mio cuore spasima dentro di me e spaventi mortali mi son caduti addosso.

5 Paura e tremito m’hanno assalito, e il terrore mi ha sopraffatto;

6 onde ho detto: Oh avess’io delle ali come la colomba! Me ne volerei via, e troverei riposo.

7 Ecco, me ne fuggirei lontano, andrei a dimorar nel deserto; Sela.

8 m’affretterei a ripararmi dal vento impetuoso e dalla tempesta.

9 Annienta, Signore, dividi le loro lingue, poiché io vedo violenza e rissa nella città.

10 Giorno e notte essi fanno la ronda sulle sue mura; dentro di essa sono iniquità e vessazioni.

11 Malvagità è in mezzo a lei, violenza e frode non si dipartono dalle sue piazze.

12 Poiché non è stato un nemico che mi ha fatto vituperio; altrimenti, l’avrei comportato; non è stato uno che m’odiasse a levarmisi contro; altrimenti, mi sarei nascosto da lui;

13 ma sei stato tu, l’uomo ch’io stimavo come mio pari, il mio compagno e il mio intimo amico.

14 Insieme avevamo dolci colloqui, insieme ce n’andavamo tra la folla alla casa di Dio.

15 Li sorprenda la morte! Scendano vivi nel soggiorno de’ morti! poiché nelle lor dimore e dentro di loro non v’è che malvagità.

16 Quanto a me: io griderò, a Dio e l’Eterno mi salverà.

17 La sera, la mattina e sul mezzodì mi lamenterò e gemerò, ed egli udrà la mia voce.

18 Egli darà pace all’anima mia, riscuotendola dall’assalto che m’è dato, perché sono in molti contro di me.

19 Iddio udirà e li umilierà, egli che siede sul trono ab antico; Sela. poiché in essi non v’è mutamento, e non temono Iddio.

20 Il nemico ha steso la mano contro quelli ch’erano in pace con lui, ha violato il patto concluso.

21 La sua bocca è più dolce del burro, ma nel cuore ha la guerra; le sue parole son più morbide dell’olio, ma sono spade sguainate.

22 Getta sull’Eterno il tuo peso, ed egli ti sosterrà; egli non permetterà mai che il giusto sia smosso.

23 Ma tu, o Dio, farai cader costoro nel profondo della fossa; gli uomini di sangue e di frode non arriveranno alla metà de’ lor giorni; ma io confiderò in te.