1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; 2 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar 2 Yeryüzünün tümüne sesleniyor.

2 Güzelliğin doruğu Siyondan 2 Parıldıyor Tanrı.

3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, 2 Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, 2 Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

4 Halkını yargılamak için 2 Yere göğe sesleniyor:

5 ‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı, 2 Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››

6 Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor, 2 Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela

7 ‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım, 2 Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: 2 Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!

8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, 2 Yakmalık sunuların sürekli önümde.

9 Ne evinden bir boğa, 2 Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

10 Çünkü bütün orman yaratıkları, 2 Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, 2 Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

12 Acıksam sana söylemezdim, 2 Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

13 Ben boğa eti yer miyim? 2 Ya da keçi kanı içer miyim?

14 Tanrıya şükran kurbanı sun, 2 Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.

15 Sıkıntılı gününde seslen bana, 2 Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: 2 ‹‹Kurallarımı ezbere okumaya 2 Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, 2 Sözlerimi arkana atıyorsun.

18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, 2 Zina edenlere ortak oluyorsun.

19 Ağzını kötülük için kullanıyor, 2 Dilini yalana koşuyorsun.

20 Oturup kardeşine karşı konuşur, 2 Annenin oğluna kara çalarsın.

21 Sen bunları yaptın, ben sustum, 2 Beni kendin gibi sandın. 2 Seni azarlıyorum, 2 Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

22 ‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler! 2 Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; 2 Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››

1 Salmo di Asaf. Il Potente, Iddio, l’Eterno ha parlato e ha convocato la terra dal sol levante al ponente.

2 Da Sion, perfetta in bellezza, Dio è apparso nel suo fulgore.

3 L’Iddio nostro viene e non se ne starà cheto; lo precede un fuoco divorante, lo circonda una fiera empesta.

4 Egli chiama i cieli di sopra e la terra per assistere al giudicio del suo popolo:

5 Adunatemi, dice, i miei fedeli che han fatto meco un patto mediante sacrifizio.

6 E i cieli proclameranno la sua giustizia; perché Dio stesso sta per giudicare. Sela.

7 Ascolta, popolo mio, ed io parlerò; ascolta, o Israele, e io ti farò le mie rimostranze. Io sono Iddio, l’Iddio tuo.

8 Io non ti riprenderò a motivo de’ tuoi sacrifizi; i tuoi olocausti stanno dinanzi a me del continuo.

9 Io non prenderò giovenchi dalla tua casa né becchi dai tuoi ovili;

10 perché mie son tutte le bestie della foresta, mio è il bestiame ch’è per i monti a migliaia.

11 Io conosco tutti gli uccelli del monti, e quel che si muove per la campagna è a mia disposizione.

12 Se avessi fame, non te lo direi, perché il mondo, con tutto quel che contiene, è mio.

13 Mangio io carne di tori, o bevo io sangue di becchi?

14 Offri a Dio il sacrifizio della lode, e paga all’Altissimo i tuoi voti;

15 e invocami nel giorno della distretta: io te ne trarrò fuori, e tu mi glorificherai.

16 Ma quanto all’empio, Iddio gli dice: Spetta egli a te di parlar de’ miei statuti, e di aver sulle labbra il mio patto?

17 A te che odii la correzione e ti getti dietro alle spalle le mie parole?

18 Se vedi un ladro, tu ti diletti nella sua compagnia, e sei il socio degli adulteri.

19 Tu abbandoni la tua bocca al male, e la tua lingua intesse frodi.

20 Tu siedi e parli contro il tuo fratello, tu diffami il figlio di tua madre.

21 Tu hai fatto queste cose, ed io mi son taciuto, e tu hai pensato ch’io fossi del tutto come te; ma io ti riprenderò, e ti metterò tutto davanti agli occhi.

22 Deh, intendete questo, voi che dimenticate Iddio; che talora io non vi dilanii e non vi sia chi vi liberi.

23 Chi mi offre il sacrifizio della lode mi glorifica, e a chi regola bene la sua condotta, io farò vedere la salvezza di Dio.