1 ‹‹Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, 2 Mezar gözlüyor beni.
2 Çevremi alaycılar kuşatmış, 2 Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 ‹‹Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, 2 Başka kim var bana güvence verecek?
4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, 2 Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 Para için dostlarını satan adamın 2 Çocuklarının gözünün feri söner.
6 ‹‹Tanrı beni insanların diline düşürdü, 2 Yüzüme tükürmekteler.
7 Kederden gözümün feri söndü, 2 Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, 2 Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, 2 Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 ‹‹Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! 2 Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Günlerim geçti, tasarılarım, 2 Dileklerim suya düştü.
12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, 2 Karanlığa ‹Işık yakındır› diyorlar.
13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, 2 Yatağımı karanlığa seriyorsam,
14 Çukura ‹Babam›, 2 Kurda ‹Annem, kızkardeşim› diyorsam,
15 Umudum nerede? 2 Kim benim için umut görebilir?
16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? 2 Toprağa birlikte mi gireceğiz?››
1 Henkeäni ahdistaa, päiväni pimenevät, hauta odottaa.
2 Joka puolelta kuulen pilkkaa, pahat puheet vievät silmistäni unen.
3 Aseta sinä itse pantti, takaa minut! Kuka muuten minut takaisi, kättä päälle lyöden?
4 Sinä olet varjellut pilkkaajiani liialta älyltä - - et anna heille aihetta voitonjuhliin.
5 Ystäville kyllä löytyy kestitystä, omien lasten silmät sumentaa nälkä.
6 Minusta on tullut kaikkien pilkkalaulu, ihmiset sylkevät minua silmille.
7 Minun silmäni ovat surusta hämärtyneet, minun ruumiini on kuihtunut, se on pelkkä varjo.
9 Ja silti, vanhurskas pitää suuntansa vakaana, se, jolla on puhtaat kädet, saa lisää voimaa.
10 Vaikka tulisitte minun luokseni kaikki, teidän joukostanne en löydä yhtäkään viisasta miestä.
11 Päiväni haipuvat pois, tyhjiin valuvat kaikki minun aikeeni, kaikki sydämeni toiveet.
12 Te väitätte yötä päiväksi, sanotte, että valo on lähellä, vaikka on aivan pimeää.
13 Minullako toivoa? Kotini on tuonela, pimeyteen minä sijaan vuoteeni.
15 Miten siis voisin vielä toivoa? Missä minua odottaisi onni?
16 Se vaipuu minun kanssani tuonelaan. Yhdessä katoamme maan tomuun.