1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
2 ‹‹Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, 2 Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.
3 Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, 2 Kulak da sözleri sınar.
4 Gelin, doğruyu seçelim, 2 İyiyi birlikte öğrenelim.
5 ‹‹Çünkü Eyüp, ‹Ben suçsuzum› diyor, 2 ‹Tanrı hakkımı elimden aldı.
6 Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, 2 Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.›
7 Eyüp gibisi var mı? 2 Alayı su gibi içiyor!
8 Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, 2 Kötülerle aynı yolda yürüyor.
9 Çünkü, ‹Tanrıyı hoşnut etmeye çalışmak 2 İnsana yarar getirmez› diyor.
10 ‹‹Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! 2 Tanrı kötülük yapar mı, 2 Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!
11 Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, 2 Hak ettiğini başına getirir.
12 Tanrı kesinlikle kötülük etmez, 2 Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.
13 Kim yeryüzünü Ona emanet etti? 2 Kim Onu bütün dünyanın başına atadı?
14 Eğer niyet eder de 2 Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,
15 Bütün insanlık bir anda yok olur, 2 İnsan yine toprağa döner.
16 ‹‹Aklın varsa dinle, 2 Kulak ver sözlerime.
17 Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? 2 Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?
18 Krallara, ‹Değersizsiniz›, 2 Soylulara, ‹Kötüsünüz› diyen,
19 Önderlere ayrıcalık tanımayan, 2 Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? 2 Çünkü hepsi Onun ellerinin işidir.
20 Gece yarısı bir anda ölürler, 2 Herkes sarsılır, ölüp gider, 2 Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
21 ‹‹Tanrının gözleri insanların yolundan ayrılmaz, 2 Attıkları her adımı görür.
22 Kötülük yapanların gizlenebileceği 2 Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
23 Yargılanmak için önüne gelsinler diye, 2 Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.
24 Araştırmadan güçlü insanları kırar, 2 Onların yerine başkalarını diker.
25 Çünkü ne yaptıklarını bilir, 2 Gece onları deviriverir, ezilirler.
26 Herkesin gözü önünde 2 Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;
27 Artık Onun ardından gitmedikleri, 2 Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
28 Yoksulun feryadını Ona duyurdular; 2 Düşkünlerin feryadını işitti.
29 Ama Tanrı sessiz kalırsa kim Onu suçlayabilir? 2 Yüzünü gizlerse kim Onu görebilir? 2 Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
30 Tanrısız insan krallık etmesin, 2 Halka tuzak kurmasın diye.
31 ‹‹Kimse Tanrıya, 2 ‹Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım› dedi mi,
32 ‹Göremediğimi sen bana öğret, 2 Haksızlık ettimse, bir daha etmem?›
33 Onu reddettiğin halde, 2 Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? 2 Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, 2 Öyleyse anlat bana bildiğini.
34 ‹‹Sağduyulu insanlar, 2 Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,
35 ‹Eyüp bilgisizce konuşuyor, 2 Sözlerinin değeri yok.›
36 Kötü biri gibi yanıtladığı için 2 Keşke Eyüpün sınanması sonsuza dek sürse!
37 Çünkü günahına isyan da ekliyor, 2 Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, 2 Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.››
1 Elihu jatkoi puhettaan ja sanoi:
2 -- Kuunnelkaa minun puhettani, te viisaat miehet, te, joilla on paljon tietoa, tarkatkaa, mitä minä sanon!
3 Kieli maistelee ruoan, korva koettelee sanat.
4 Tutkikaamme siis yhdessä, mikä on oikein, selvittäkäämme, mikä on hyvää.
7 Millainen mies onkaan tämä Job! Niin kuin vesi virtaa, niin virtaa pilkkapuhe hänen huuliltaan.
8 Pahantekijöiden seuraan hän lyöttäytyy, jumalattomien joukossa hän kulkee.
10 Kuulkaa siis minua, te viisaat miehet! Mahdotonta ajatella, että Jumala tekisi väärin, että Kaikkivaltias toimisi vastoin oikeutta.
11 Hän rankaisee ihmistä tekojen mukaan. Miten mies vaeltaa, sen mukaan hänet palkitaan.
12 Totisesti, Jumala ei tee vääryyttä, Kaikkivaltias ei vääristä oikeutta.
13 Kuka on antanut maan hänen hallintaansa? Kuka on uskonut hänen hoitoonsa maanpiirin?
14 Jos hän ajattelisi vain itseään ja vetäisi pois henkensä, elämän henkäyksen,
15 koko luomakunta menehtyisi hetkessä ja ihminen palaisi takaisin maan tomuun.
16 Jos sinulla on järkeä, kuuntele nyt, mitä minä sanon.
17 Voisiko joku, joka halveksii oikeutta, pidellä kaikkeuden suitsia? Sanotko sinä vanhurskasta Jumalaa väärintekijäksi,
19 Ei hän pidä ruhtinaiden puolta, hän ei aseta ylhäistä köyhän edelle -- kaikkihan he ovat hänen kättensä tekoa.
20 He kuolevat äkkiä, keskellä yötä, kansat nousevat, kansat katoavat, valtiaat pyyhkäistään sivuun ihmiskäden koskematta.
21 Sillä hänen silmänsä tarkkaavat ihmisten teitä, hän näkee kaikki heidän askelensa.
22 Ei ole niin mustaa pimeyttä, että pahantekijä voisi siihen kätkeytyä.
23 Ei Jumala ilmoita hetkeä, jolloin ihminen kutsutaan tuomiolle.
24 Ei hän kuulustele ketään. Hän murskaa mahtavat ja asettaa heidän paikalleen toiset miehet.
25 Hän seuraa tarkoin heidän toimiaan, yön tullen hän syöksee heidät alas ja murskaa heidät.
26 Hän rankaisee heitä heidän rikoksistaan julkisella paikalla, kaikkien nähden,
27 koska he ovat poikenneet hänen teiltään eivätkä enää kulje hänen askelissaan.
28 He eivät kuule kurjien itkua -- Jumala sen kuulee.
29 Mutta jos Jumala pysyy vaiti, kuka voi häntä syyttää? Jos hän peittää kasvonsa, kuka hänet näkee? Mitä voivat kansat tai ihmiset,
30 kun jumalaton hallitsee maata ja saattaa kansan lankeamaan?
33 Sinunko mielesi mukaan hänen pitäisi palkita ja rangaista? Sinähän tässä olet kapinoinut. Sinun on nyt ratkaistava asia, ei minun. Jos jotakin tiedät, sano se!
34 Minulle sanovat viisaat miehet, nuo, jotka minua kuuntelevat:
35 Job puhuu ajattelemattomasti, hänen sanoistaan puuttuu ymmärrys.
36 Jatkukoot siis hänen koettelemuksensa, kun hän yhä vain puhuu pilkkaajan tavoin.
37 Hän on tehnyt syntiä, hän kapinoi. Hän ojentaa meille kätensä mutta jatkaa puhettaan Jumalaa vastaan.