1 Eyüp şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Sözümü dikkatle dinleyin, 2 Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
3 Bırakın ben de konuşayım, 2 Ben konuştuktan sonra alay edin.
4 ‹‹Yakınmam insana mı karşı? 2 Niçin sabırsızlanmayayım?
5 Bana bakın da şaşın, 2 Elinizi ağzınıza koyun.
6 Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, 2 Bedenimi titreme alıyor.
7 Kötüler niçin yaşıyor, 2 Yaşlandıkça güçleri artıyor?
8 Çocukları sapasağlam çevrelerinde, 2 Soyları gözlerinin önünde.
9 Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, 2 Tanrının sopası onlara dokunmuyor.
10 Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, 2 İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
11 Çocuklarını sürü gibi salıverirler, 2 Yavruları oynaşır.
12 Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, 2 Ney sesiyle eğlenirler.
13 Ömürlerini bolluk içinde geçirir, 2 Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.
14 Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› derler, 2 ‹Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki, Ona kulluk edelim? 2 Ne kazancımız olur Ona dua etsek?›
16 Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. 2 Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
17 ‹‹Kaç kez kötülerin kandili söndü, 2 Başlarına felaket geldi, 2 Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
18 Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, 2 Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
19 ‹Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir› diyorsunuz, 2 Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
20 Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, 2 Her Şeye Gücü Yetenin gazabını içsinler.
21 Çünkü sayılı ayları sona erince 2 Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
22 ‹‹En yüksektekileri bile yargılayan Tanrıya 2 Kim akıl öğretebilir?
23 Biri gücünün doruğunda ölür, 2 Büsbütün rahat ve kaygısız.
24 Bedeni iyi beslenmiş, 2 İlikleri dolu.
25 Ötekiyse acı içinde ölür, 2 İyilik nedir hiç tatmamıştır.
26 Toprakta birlikte yatarlar, 2 Üzerlerini kurt kaplar.
27 ‹‹Bakın, düşüncelerinizi, 2 Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
28 ‹Büyük adamın evi nerede?› diyorsunuz, 2 ‹Kötülerin çadırları nerede?›
29 Yolculara hiç sormadınız mı? 2 Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
30 Felaket günü kötü insan esirgenir, 2 Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
31 Kim davranışını onun yüzüne vurur? 2 Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
32 Mezarlığa taşınır, 2 Kabri başında nöbet tutulur.
33 Vadi toprağı tatlı gelir ona, 2 Herkes ardından gider, 2 Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
34 ‹‹Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? 2 Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.››
1 Nyt Job sanoi:
2 -- Kuunnelkaa minua, kuulkaa mitä sanon, sillä tavoin te minua parhaiten lohdutatte.
3 Olkaa kärsivällisiä, antakaa minun puhua. Kun olen sanonut sanottavani, sitten voitte pilkata minua.
4 En kai minä ihmisille valitustani osoita? Miksi minun pitäisi malttaa mieleni?
5 Katsokaa nyt minua, katsokaa ja kauhistukaa! Käsi suun eteen, pysykää hiljaa!
6 Kun ajattelen tätä kaikkea, minä järkytyn, vavistus kulkee jäsenteni lävitse.
7 Miksi jumalattomat saavat elää? Miksi he elävät korkeaan ikään? Miksi heidän on valta ja voima?
8 He näkevät lastensa varttuvan aikuisiksi, heidän silmiensä ilona ovat lastenlapset.
9 Jumalattoman talo menestyy, mikään ei sitä uhkaa, Jumalan vitsa ei siihen koske.
10 Kun hänen sonninsa astuu, aina se siittää vasikan, hänen lehmänsä poikivat aina ajallaan.
11 Hänen lapsensa juoksevat vapaina kuin karitsat, nuoret hyppivät ja tanssivat riemuissaan,
12 he virittävät laulun, lyövät rumpua, soittavat lyyraa, he karkeloivat huilun tahdissa.
13 Heidänkin päivänsä ovat onnen päiviä, rauhassa he saavat laskeutua tuonelaan.
16 He uskovat, että menestys on heidän omissa käsissään. Heidän ajatuksensa ovat kaukana Jumalasta.
17 Milloin jumalattoman lamppu sammuisi? Milloin onnettomuus hänet tavoittaisi, milloin Jumala niin häneen vihastuisi, että tuhoaisi hänet?
18 Milloin hän kieppuisi kuin olkisilppu tuulessa, kuin ruumenet, jotka pyörre tempaa mukaansa?
19 Te väitätte, että Jumala säästää rangaistuksensa hänen lapsilleen. Ei! Rangaistus kuuluu sille, joka on rikkonut. Saakoon hän itse kärsiä!
20 Nähköön hän omin silmin tuhon tulevan, juokoon hän Jumalan vihan maljan!
21 Mitä hän lapsistaan sitten enää tietää, kun hänen kuukausiensa määrä on kulunut loppuun?
22 Pitäisikö nyt meidän opettaa tätä viisautta Jumalalle hänelle, joka taivaan enkelitkin tuomitsee?
23 Joku kuolee keskellä elämän täyteyttä, keskellä rauhaa ja vaurautta,
24 lanteet vahvoina ja ravittuina, luut ydintä myöten voimaa täynnä.
25 Toinen taas kuolee mieli katkerana, saamatta osakseen pisaraakaan onnea.
26 Rinta rinnan he lepäävät maassa, ja heidän ruumiinsa kihisevät matoja.
27 Kyllä minä tiedän, mitä te nyt ajattelette ja mitä juonia punotte minua vastaan!
29 Ettekö tosiaan ole koskaan kyselleet asioita niiltä, jotka ovat maailmaa nähneet? Ettekö ole ottaneet oppia siitä mitä he ovat kokeneet?
30 Pahat säästyvät tuhon päivänä, jumalaton viedään turvaan, kun vihan päivä tulee.
31 Kuka tuomitsee hänen tekonsa vasten kasvoja, kuka rankaisee häntä hänen synneistään?
32 Kun hänet viedään hautaan, hänen hautakumpunsa ääressä valvotaan.
33 Lempeä on hänen päällään laakson multa. Hänen jäljessään kulkee saattojoukko, ja monet ovat tulleet jo edeltä haudan luo.
34 Miten tyhjää on lohtu, jota te tarjoatte! Valhe piilee teidän jokaisessa sanassanne.