1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

1 Kiittäkää Herraa, huutakaa avuksi hänen nimeään, kertokaa kansoille hänen suurista teoistaan!

2 Laulakaa hänelle, ylistäkää häntä, kertokaa hänen ihmetöistään.

3 Ylistäkää hänen pyhää nimeään. Iloitkoot kaikki, jotka etsivät Herraa!

4 Turvautukaa Herraan ja hänen voimaansa, etsikää aina hänen kasvojaan.

5 Muistakaa aina hänen ihmetyönsä, hänen tunnustekonsa ja hänen tuomionsa,

6 te Abrahamin, hänen palvelijansa, jälkeläiset, te Jaakobin pojat, jotka hän on valinnut.

7 Hän on Herra, meidän Jumalamme, hänen valtansa ulottuu yli koko maanpiirin.

8 Hän muistaa aina liittonsa, tuhansille sukupolville antamansa lupauksen,

9 liiton, jonka hän teki Abrahamin kanssa, valan, jonka hän vannoi Iisakille.

10 Hän vahvisti sen ohjeeksi Jaakobille, teki Israelin kanssa ikuisen liiton.

12 Heitä oli vain pieni määrä, he olivat vain vähäinen joukko muukalaisia,

13 joka vaelsi kansan luota toisen luo, valtakunnasta toiseen.

14 Mutta hän ei antanut kenenkään sortaa heitä. Heidän tähtensä hän varoitti kuninkaita:

15 Älkää koskeko niihin, jotka olen voidellut, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni.

16 Kun Herra antoi nälänhädän kohdata maata ja ehdytti leivän saannin,

17 hän lähetti heidän edellään miehen, Joosefin, joka myytiin orjaksi.

18 Joosefin jalkoihin pantiin kahleet, hän kantoi rautarengasta kaulassaan,

19 kunnes hänen sanansa kävivät toteen. Silloin Herra osoitti hänet viattomaksi.

20 Kuningas vapautti hänet, kansojen hallitsija käski avata kahleet.

21 Hän antoi valtakuntansa Joosefin hallintaan, kaiken omaisuutensa hänen hoidettavakseen,

22 pani hänet käskemään ruhtinaita ja opettamaan viisautta vanhimmille.

23 Niin Israel tuli Egyptiin, Jaakob muukalaisena Haamin maahan.

24 Herra teki kansansa hedelmälliseksi ja paljon vahvemmaksi kuin sen viholliset.

25 Näin hän muutti egyptiläisten mielen, ja he alkoivat vihata hänen kansaansa, vehkeillä hänen palvelijoitaan vastaan.

26 Silloin Herra lähetti Mooseksen, palvelijansa, ja Aaronin, valitsemansa miehen,

27 ja nämä tekivät hänen tunnustekojaan, tekivät hänen ihmeitään Haamin maassa.

28 Herra pimensi maan, tuli synkeä pimeys, mutta egyptiläiset eivät taipuneet.

29 Hän muutti heidän virtansa vereksi ja tappoi heidän kalansa.

30 Heidän maansa vilisi sammakoita, niitä oli jo kuninkaan palatsissakin.

31 Herra käski, ja paarmat tulivat, syöpäläiset levisivät yli maan.

32 Hän lähetti sateen sijasta raekuuroja ja löi tulen lieskoilla heidän maataan.

33 Hän tuhosi viiniköynnökset ja viikunatarhat ja silpoi kaikki heidän puunsa.

34 Hän käski, ja heinäsirkat tulivat, tuli niiden toukkien luvuton joukko,

35 ja ne söivät kaiken vihreän heidän maastaan, ahmivat sadon vainioilta.

36 Hän surmasi kaikki heidän esikoisensa, heidän miehuutensa ensi hedelmät.

37 Niin hän vei israelilaiset pois Egyptistä: he lähtivät kantaen hopeaa ja kultaa, kaikki heimot epäröimättä, horjumatta.

38 Koko Egypti iloitsi heidän lähdöstään, sillä kansa pelkäsi heitä.

39 Herra levitti pilven heidän verhokseen ja pani tulen valaisemaan yötä.

40 He pyysivät ruokaa, ja hän lähetti viiriäisiä ja ravitsi heidät taivaan leivällä.

41 Hän avasi kallion, ja siitä kumpusi vettä, vesi juoksi virtanaan pitkin kuivaa maata.

42 Herra muisti pyhän lupauksensa, jonka hän oli antanut palvelijalleen Abrahamille.

43 Hän vei kansansa pois, ja kansa iloitsi, riemu raikui, kun hän vei valittunsa.

44 Hän antoi heille toisten kansojen maat, he saivat korjata näiden työn hedelmät,

45 ja heidän tuli noudattaa Herran käskyjä, pitää kunniassa hänen lakinsa. Halleluja!