1 Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Abŝalom. Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj leviĝis kontraŭ mi!
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. Sela.
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas ŝildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
4 Per mia voĉo mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. Sela.
5 Mi kuŝiĝas kaj endormiĝas, Kaj mi vekiĝas, ĉar la Eternulo min subtenas.
6 Mi ne timas miriadojn da kontraŭuloj, Kiuj estas ĉirkaŭ mi.
7 Leviĝu, ho Eternulo, savu min, mia Dio; Ĉar Vi frapis al ĉiuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
8 Ĉe la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. Sela.
1 Daavidin psalmi. Daavid pakenee poikaansa Absalomia. (H3:2)Herra, miten paljon minulla on ahdistajia! Monet nousevat minua vastaan,
3 (H3:4)Sinä, Herra, sinä olet minun kilpeni ja kunniani, sinä nostat minun pääni pystyyn.
4 (H3:5)Minä huudan avukseni Herraa, ja hän vastaa minulle pyhältä vuoreltaan. (sela)
5 (H3:6)Minä menen levolle ja nukahdan, sitten herään taas aamuun. Koko yön Herra suojelee minua.
6 (H3:7)En pelkää, vaikka tuhatpäinen joukko joka puolelta saartaisi minut.
7 (H3:8)Tule avukseni, Herra! Jumalani, pelasta minut! Sinä lyöt vihollisiani vasten suuta, sinä murskaat jumalattomien hampaat.
8 (H3:9)Yksin Herralta tulee apu, sinulta kansasi saa siunauksen. (sela)