1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

1 Matkalaulu. Syvyydestä minä huudan sinua, Herra.

2 Herra, kuule minun ääneni, tarkatkoot sinun korvasi rukoustani.

3 Jos sinä, Herra, pidät mielessäsi synnit, Herra, kuka silloin kestää?

4 Mutta sinun on armo, sinä annat anteeksi, että me eläisimme sinun pelossasi.

5 Minä odotan sinua, Herra, odotan sinua koko sielustani ja panen toivoni sinun sanaasi.

6 Minä odotan Herraa kuin vartijat aamua, hartaammin kuin vartijat aamua.

7 Israel, pane toivosi Herraan! Hänen armonsa on runsas, hän voi sinut lunastaa.

8 Hän lunastaa Israelin kaikista sen synneistä.